Nationalistische islamisten

Net zoals het christendom is het islamisme van oorsprong ook een rechtstelsels van wat mag en niet (en ook van wat moet). deze leefregels zijn tegenwoordig echter niet meer afdwingbaar van een bevolking zonder over een eigen staat te beschikken. Vandaar de inspanningen die Fundamentalistische islamisten zich momenteel getroosten om tot een eigen Islamstaat te komen. Binnen een eigen staat heeft de machthebber immers de soevereiniteit. Strijders van IS zijn eigenlijk nationalistische Islamisten waarbij het nationalistisch streven voorop komt. Het is weeral dat nationalistisch streven dat verantwoordelijk is voor het gruwelijke bloedvergieten dat we heden ten dage mogen aanschouwen.Het nationalisme richt de mensheid ten gronde...(raar dat in de media nog niemand de link met nationalisme legt, het ligt er nochtans vingerdik op IS = Islamitische Staat)

Inderdaad, mooi opgemerkt, Kyrios ! Als we aan IS denken, denken we teveel aan religie, maar het is inderdaad gewoon nationalisme. En zeer slecht nationalisme. Zoals dat van de nazi's. En wie collaboreerde er zoal met de nazi's?

Nationalisme bestaat in vele gradaties van slechtheid , slecht nationalisme, slechter nationalisme en slechtste nationalisme + alle denkbare variaties van slechtheid daartussenin...
Herhaaldelijk horen we vanuit nationalistische kringen insinuaties als zou iedereen met enige Belgische reflex niets anders voorstaan dan een Belgisch soort van nationalisme.
Dé tegenhanger dus van het Vlaams/Waals nationalisme (type VB-NVA/FN-FDF )en eigenlijk behorend tot dezelfde ideologie.

Niets kan echter verder van de waarheid af liggen. Wie waarlijk Belgisch denkt is de grootst mogelijke tegenstander van deze verachte doctrine.
Nationalisme is immers de leer van eigenheid en afsluiting (en zelfs uitsluiting van bepaalde groepen binnen een bevolking). Nationalisten houden zich onledig met het tot stand brengen van grenzen tussen mensen terwijl zogenaamde Belgicisten de binnengrenzen willen zien verdwijnen. Nationalisten zoeken hun heil in homogeniteit en schuwen diversiteit, de vredeievende Belgicisten omarmen de verscheidenheid en verwerpen de homogenisering waaraan men de massa wil onderwerpen.
Het nationalisme streeft naar een eigen staat die één cultuur dient te omvatten en maakt om dat doel te bereiken gebruik van een conflictueuze politiek om burgers te verdelen. Het Belgicisme wil tot slot de verschillende culturen in het land verenigen en dichter tot elkaar brengen.
Een Belgisch soort van nationalisme is dus ondenkbaar omdat de verheerlijking van het eigen land juist op zijn interne verscheidenheid zou moeten bouwen.

Dit vergeven ideaal, deze Belgitude zou -indien men ze op Europese en mondiale schaal zou toepassen- veel ellende in de wereld kunnen voorkomen. Het uitdragen van deze mooie gedachte die haaks staat op het kille nationalisme is iets waar elkeen oprecht en met reden trots kan zijn. De nationalistische trots is daartegenover echter de allergoedkoopste trots zoals de gerenommeerde filosoof Arthur Schopenhauer (1788-1860) ons wist mee te delen. Zijn waarschuwing blijft tot op de dag van vandaag jammer genoeg te dikwijls in dovemansoren weerklinken.