Politiek = familliezaak ; la politique = affaire de famille

Politiek, dat zijn niet alleen (nationalistische) clowns, het zijn ook clans.

La politique, ce ne sont pas que des clowns (nationalistes), mais aussi des clans.



DE MORGEN

Politiek blijft familiebedrijf
23/09/10 06u36

Politiek is anno 2010 nog steeds in aanzienlijke mate een familiebedrijf. Bijna de helft van de Vlaamse kandidaten op de federale kieslijsten in 2003 en 2007 heeft een familielid met een politiek mandaat. Dat blijkt uit een onderzoek van de Universiteit Gent, melden Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg vandaag.
Politicoloog Carl Devos en twee collega's deden onderzoek naar familiepolitisering in Vlaanderen. Aan de hand van een schriftelijke bevraging bij 1.706 Vlaamse kandidaten op de federale kieslijsten van 2003 en 2007 ging het trio na in welke mate de Wetstraat een familiebedrijf is.

Vader
Partijlidkaarten zijn rijkelijk verdeeld onder de familieleden van de kandidaten. Vooral de partners (53,7 procent) en vaders (51,6 procent) van de kandidaten hebben er een op zak. Dan volgen een oom (48,4 procent) en de moeder (40,8 procent).

De vader van de kandidaten is ook het familielid dat het meest zelf kandideerde op een kieslijst. Bijna één op vijf kandidaten heeft een partner die zich al ooit verkiesbaar heeft gesteld. In veruit de meeste gevallen deden ze dat op lokale kieslijsten.

N-VA voor hele familie
De onderzoekers hebben ook achterhaald dat hoe sterker het engagement van de vader is, hoe hoger zijn kind raakt in de politiek: vaders met een mandaat komen bijna dubbel zo vaak voor bij politici als bij niet-verkozen kandidaten.

Kandidaten van CD&V en Open Vld toonden het sterkste overgeërfde engagement van (vooral) vader op kind. De N-VA kent dan weer het breedste engagement doorheen de brede familie (tot en met ooms, tantes, neven en nichten). (belga/adv)

Collaborateursfamilies dus. Allen solidair. Des familles de collaborateurs donc. Tous solidaires.

Belgica wrote:

DE MORGEN

[i]Politiek blijft familiebedrijf
23/09/10 06u36

[...]
Partijlidkaarten zijn rijkelijk verdeeld onder de familieleden van de kandidaten. Vooral de partners (53,7 procent) en vaders (51,6 procent) van de kandidaten hebben er een op zak. Dan volgen een oom (48,4 procent) en de moeder (40,8 procent).

De vader van de kandidaten is ook het familielid dat het meest zelf kandideerde op een kieslijst. Bijna één op vijf kandidaten heeft een partner die zich al ooit verkiesbaar heeft gesteld. In veruit de meeste gevallen deden ze dat op lokale kieslijsten.[...]

Inteelt leidt tot degeneratie en uitsterven van het ras. Er is dus nog hoop voor de kiezer!

Familiepolitiek leidt tot verkleutering en de schaamtedrempel ligt heel hoog in die middens. En, stem van de kiezer of niet , ze komen er wel. Het is niet moeilijk, als volksvertegenwoordiger of senator verdien je het dubbele van een burgerlijk ingenieur en meestal ga je zetelen als het je past (hoeveel lege plaatsen zie ik steeds in het halfrond?).

N u begrijpen we waarom de Bub zo weinig resultaten boekt: ze hebben geen papa's in het parlement

Dat lijkt wel een compliment !

Belgica wrote:

Dat lijkt wel een compliment !

Het is een compliment verpakt in een ironische opmerking. De twee zijden van de boodschap tellen.