Zouden de journalisten eindelijk eens beginnen snappen dat er iets schort aan het door nationalisten gewilde taalfederalisme?
Los uit de kleverige brij
* maandag 26 oktober 2009
*
* Auteur: BART STURTEWAGEN
mh
COMMENTAAR — Bij de groenen is Wouter Van Besien tot voorzitter verkozen met bijna 90 procent van de stemmen. Hij was de enige kandidaat. Bij Vlaams Belang beet voorzitter Bruno Valkeniers in het stof omdat de meerderheid van zijn partijraad hem niet volgt. Hadden we het niet eerder andersom verwacht?
Bij Open VLD geeft senator Patrik Vankrunkelsven er de brui aan, ontgoocheld in de beginselvastheid van zijn partij en in de slagkracht van de politiek in het algemeen. Open VLD laat in concrete dossiers telkens praktische overwegingen voorgaan op de eigen ideologie. In het land dicteert Suez de wet en laat het parlement zich als quantité négligeable behandelen. In de meerderheid belet iedereen elkaar te scoren en dus wordt er de facto niet geregeerd, vindt hij.
Vorige week vierde de directe democratie anders wel hoogtij in het Antwerpse referendum. Maar vandaag stelt minister Hilde Crevits (CD&V) in De Standaard hardop de vraag of we, met al onze inspraakprocedures, nog wel ooit een groot infrastructuurproject genre Oosterweelverbinding kunnen realiseren. En nog iets uit de krant van vandaag: milieumisdrijven worden haast nooit bestraft. Het is al eerder aan de kaak gesteld, maar er verandert geen mallemoer aan.
De legitimiteit van de democratie als besluitvormingssysteem staat op de tocht. Of nee, het is nog erger: er is amper debat over de tanende effectiviteit van het bestuur. We leggen ons bij de onmacht neer. Heeft premier Herman Van Rompuy geen gelijk als hij met rustige vastheid de verwachting zo laag mogelijk houdt, zodat het resultaat, hoe nietig ook, nauwelijks kan tegenvallen? Zeer waarschijnlijk wel, maar is dat niet verschrikkelijk?
De politici wijzen naar het systeem als boosdoener. Het is allemaal te ingewikkeld geworden en er zitten te veel mogelijkheden tot blokkering in. De paradox is dat alleen betere politici betere politiek kunnen brengen. Het systeem is er niet vanzelf gekomen, het zal niet vanzelf verdwijnen of zich vernieuwen. Dat zullen politici tot stand moeten brengen.
Het is daarom slecht nieuws als partijen het zo moeilijk hebben om gemotiveerde mensen aan te trekken en zelfs bestuursverkiezingen hun betekenis verliezen bij gebrek aan interesse. Het is slecht nieuws als voorheen energieke en gedreven mensen teleurgesteld en uitgeblust de handdoek in de ring gooien. Het is slecht nieuws als de belangrijkste les uit een volksraadpleging is dat we maar beter geen volksraadplegingen meer kunnen houden.
Er zijn fundamentele ingrepen nodig die het landsbestuur lostrekken uit de kleverige brij waarin het zich heeft vastgereden. Spaarzamer en tegelijk slagvaardiger besturen, dat moet hand in hand kunnen gaan. Laat degenen die te moe of te mak zijn om daaraan mee te werken, plaats maken voor anderen. Dat is alvast een goed begin.