Zou één van de laatste federalisten ook inzien dat het taalfederalisme een totale mislukking is?
DE STANDAARD
DE VOORSPRONG VAN WALLONIE
* dinsdag 05 januari 2010
*
* Auteur:
Goed nieuws vanuit het zuiden: Wallonië luidt het nieuwe jaar in met drie dagen voorsprong op Vlaanderen. De nieuwjaarsconference werd bij ons immers al op 29 december op RTL-TVI uitgezonden. De Waalse tegenhanger van Geert Hoste heet François Pirette. Pirette is een kijkcijfercanon à la Hoste: hij zette de op één na beste kijkcijfers van het jaar neer. De Henegouwer hanteert echter een heel andere stijl dan de Bruggeling. Hoste speelt in op het politieke nieuws. Pirette minder. Hij zou eerder vergeleken kunnen worden met Chris Van den Durpel en zijn typetjes. Hij verkleedt zich afwisselend in een bejaarde die uit het leven wil stappen, een werkloze uit Bergen (die zich het leven nochtans niet wil benemen), telkens met een zwaar accent van de Borinage (de streek rond Bergen) waar hij vandaan komt.
Op zijn sitewww.pirette.com, roept François zichzelf in alle bescheidenheid uit tot l'humoriste le plus populaire de Belgique. Het feit dat zijn echte (Vlaamse) naam Thierry Van Cauberg is, doet hem blijkbaar niet beseffen dat 60procent van zijn Nederlandstalige landgenoten hem totaal niet kennen. Onze populairste humorist spreekt nochtans vaak over Vlaanderen. Verleden week oogstte hij zijn langste applaus toen hij verklaarde: De kust, het wordt hoog tijd dat we er naartoe gaan… zolang daarvoor geen passpoort nodig is.
Pirette uit zich doorgaans wat gelaten over de toekomst van dit land, op een eigenaardige manier dan wel: Vlamingen en Franstaligen spreken niet meer met elkaar… omwille van de gps. Vroeger moesten verdwaalde Belgen de weg vragen, zelfs in het andere landsgedeelte. Zo leerden we elkaar kennen… tot op zekere hoogte: Als iemand mij in Vlaanderen uitschold, was het niet erg. Ik versta toch geen Nederlands. Pirette belichaamt de modale Waal. Als hij de Vlaamse stem van zijn verkeerd afgestelde gps nabootst, brult hij zoals Adolf Hitler. De kijkers van RTL zullen daar geen extra motivatie uit puren om de eerste taal van het land te leren.
Oer-Waals, die Pirette. Hij vertelt straffere dingen over zijn gewestgenoten dan Bart De Wever en Filip De Winter samen. Tegen iemand die de job van sinterklaas uitoefent in een groot warenhuis: Je werkt maar één week per jaar. Vermoeiend moet dat zijn! Het is veel meer dan toen je als gemeentebeambte werkte. Of nog: Ik heb per vergissing min SIS-kaart in plaats van mijn SIM-kaart in mijn gsm gezet. Met die SIS-kaart ontving ik alle telefoons bestemd voor het Socialistische ziekenfonds. Geen ramp. Want de leden weten dat ze maar tussen 10 en 11 uur mogen bellen. Elio Di Rupo zat in de zaal. De regisseur is barmhartig genoeg geweest om zijn reactie hierop niet te tonen.
Oer-Waals, oer-negatief. Als bejaarde in een socialistisch tehuis fotografeert hij alles wat hij binnenkort nooit meer ziet of bezit: het vlees in zijn bord, een briefje van 10euro. Hij plaagt ook de mensen in de zaal: Met de crisis dacht ik dat jullie niet zouden komen. Terloops, bent u er zich van bewust dat er op dit moment misschien ingebroken wordt in uw wagen op de parking?
Wallonië zoals het is. Of veel erger toch. Pijn met pijn bestrijden. In het boek Les Gueux du stade, verklaarde oud-RTBF journalist Jean-François Bastin waarom Walen zichzelf zo graag in een slecht daglicht stellen: 'Ils se vautrent dans la boue comme les Espagnols dans la poussière. Après trois jours de beau fixe, ils s'inquiètent. Le mauvais temps est leur biotope.' (Ze wentelen zich in de modder, zoals de Spanjaarden in het stof. Na drie mooie dagen worden ze ongerust. Slecht weer is hun biotoop.) Hopeloos, maar niet gelaten: het publiek van François Pirette blijft schaterlachen. 'Si rire un bon coup valait un steak, le Borinage pourrait nourrir la planète', besluit de humorist al zingend (Als een lachsalvo een steak waard was, kon de Borinage de wereld voeden). Een liedje op het einde: zoals Geert Hoste. Maar voor het overige, een heel andere sfeer dan in de Vlaamse show. Want Hoste spreekt het woord crisis nooit uit. En Wallonië komt maar 1 minuut 37 seconden aan bod, met de terechte opmerking dat de Waalse regering van Michel Daerden af wou en met de wat minder terechte sneer dat Elio Di Rupo voortaan geen zwemvest meer nodig heeft dankzij de collageeninspuitingen van zijn plastische chirurg. 1 minuut 37, lachpauzes inbegrepen. Enerzijds toont het aan dat het afgelopen jaar al bij al heel weinig communautair getint was. Hoopgevend voor de belgicisten. Anderzijds kan men stellen dat Wallonië niet meer tot de leefwereld van de Vlamingen behoort en simpelweg doodgezwegen wordt.
Rest de vaststelling dat Wallonië drie dagen voorsprong heeft op Vlaanderen met zijn nieuwjaarsconferentie op tv. Soms doet het toch deugd Vlamingen ergens vóór te zijn, hoe irrelevant het vergelijkingspunt ook is.
Christophe Deborsu is RTBF-journalist. Elke dinsdag komt in de Chronique Francophone een gezaghebbende Franstalige stem aan bod.
Home 