Decroo uit zich als federalist

Even terugkomen op een interessant editoriaal van Paul Geudens in GVA van 18.11.2008 nadat Herman Decroo (VLD) zijn boekje tegen het separatisme had uitgebracht:

Herman De Croo bekeert zich tot federalisme

“Er is misschien een Utopia denkbaar van een welvarende natie met zes miljoen gelijksprekende burgers op het logistieke kruispunt van Europa. De weg naar Droomland is echter een weg langs fabels en fantasieën. Een discours voor een onafhankelijk Vlaanderen overleeft geen enkele grondige kosten-batenanalyse.”

Deze tekst prijkt op de omslag van een nieuw tweetalig boekje - meer een pamflet eigenlijk, want het telt amper 40 pagina’s - van de hand van Herman De Croo. De gewezen minister en Kamervoorzitter zegt daarin dat het een illusie is een land “nauwelijks een kindervingerafdruk groot op de gemiddelde wereldbol” bruusk en totaal te willen splitsen. Hij wijst op een aantal gevaren die ons allemaal veel geld zullen kosten, de Vlamingen incluis.

Dat De Croo geen separatist is, wisten we al langer. Meer, hij is in Vlaanderen een van de weinige toppolitici die graag op de rem duwde wanneer het over de staatshervorming ging. Het orakel uit Brakel heeft de faam een unitarist in hart en nieren te zijn.

In zijn boekje ’België barst? Vragen aan de separatisten’ stelt hij dat beeld enigszins bij. Herman De Croo belijdt nu klaar en helder zijn geloof in de noodzaak van een staatshervorming. Hij zegt zelfs uitdrukkelijk de geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië - geraamd tussen 6 en 10 miljard euro jaarlijks - niet te willen minimaliseren. De Croo die zich ontpopt als een overtuigde federalist, dat is nieuw. Overigens belijdt hij daarmee voor het eerst de officiële partijlijn. De VLD besliste immers ooit op een congres het confederalisme na te streven.

Wat wil De Croo met zijn pamflet bereiken? Separatisme - Vlaanderen en Wallonië die twee onafhankelijke staten worden - staat immers op dit moment niet op de politieke agenda. In feite zijn er slechts twee politieke partijen voor gewonnen. Voor het Vlaams Belang kan de totale boedelscheiding niet vlug genoeg gebeuren. De N-VA ziet de splitsing van België op langere termijn. Voor de Bart De Wever en de zijnen is separatisme het ultieme en onvermijdelijke resultaat van een steeds voortschrijdend proces. Voor de rest ken ik geen partij die voor een blote splitsing is, zelfs niet de Lijst Dedecker.

Separatisme is dus vandaag niet aan de orde. Op het eerste gezicht waarschuwt De Croo ons dus voor een fantoom. En daarbij verzwijgt hij toch wel essentiële zaken. Zo heeft hij het steeds maar over de kostprijs van een opdeling van het land. De onafhankelijke Vlaamse staat zal met een financiële kater achterblijven. Maar De Croo minimaliseert tegelijkertijd de kostprijs van de huidige Belgische constructie. En dan hebben we het niet over de geldtransfers van noord naar zuid, maar over de wafelijzerpolitiek, over de ineffciëntie van het bestuur, over dubbel werk, over niet samenhangende bevoegdheidspakketten, over de dagelijkse ruzies tussen Nederlands- en Franstaligen die het beleid blokkeren op alle mogelijke thema’s.

Maar dat even terzijde. De vraag was dus waarom De Croo dit boekje schreef? Waarom toont hij zich nu plots een overtuigde federalist? Wel, De Croo is geen uil. Hij kijkt vooruit. Separatisme is vandaag misschien nog een spook, maar het zou ooit wel een échte bedreiging kunnen worden, namelijk wanneer er geen diepgaande staatshervorming komt.

In feite waarschuwt De Croo dus niet voor een splitsing van het land, maar voor een volgehouden ’non’ tegen een nieuwe staatshervorming. Dáár schuilt het gevaar. Het boekje van De Croo zou verplichte lectuur moeten zijn voor elke Franstalige politicus.

door Paul GEUDENS

Los van de tegenstrijdigheden en het flamingantisch karakter van deze tekst heeft Geudens gelijk aangaande Decroo: hij is een federalist. Eén van de weinige overigens want wie gelooft nu nog in dat taalfederalisme?

Le pire, c'est qu'il se dit anti-séparatiste, tout en disant que la réforme de l'état est nécéssaire, c-à-d mot pour mot les discours de...la N-VA. C'est pas bizarre,ça?