BRUSSEL-HALLE-VILVOORDE: WAT IS HET PROBLEEM?
Het dossier BHV doet denken aan het monster van Loch Ness. Het merendeel van de tijd is alles kalm, maar soms drijft de zaak boven en beroert ze de gemoederen. Sedert het arrest van het Arbitragehof (vandaag Grondwettelijk Hof genoemd) van 26 mei 2003, vragen de Vlaams-nationalisten de splitsing van dit tweetalig kiesarrondissement.
Maar BHV is slechts het topje van de nationalistische ijsberg. Men kan dit probleem niet begrijpen zonder het in zijn bredere context te plaatsen, namelijk die van het sinds 1970 ingevoerde taalfederalisme, dat tot de splitsing in 1995 van de tweetalige provincie Brabant heeft geleid. Het probleem BHV is dan ook een puur product van dit gebrekkige taalfederalisme.
Maar concreter kan men het probleem en de juiste oplossingen als volgt omschrijven:
1) Vaak hoort men zeggen dat het Grondwettelijk Hof een splitsing van BHV zou vragen. Nochtans is dit niet zo: het hof vraagt slechts een oplossing voor het probleem dat voortvloeit uit de creatie van provinciale kieskringen in 2003. In alle Belgische provincies bestaan er zulke provinciale kieskringen. Vlaams-Brabant vormt de uitzondering op de regel omdat het westelijk deel van de provincie (Halle-Vilvoorde) tot het tweetalige Brusselse kiesarrondissement behoort. Volgens het Hof gaat het hier nochtans niet om een discriminatie, op voorwaarde dat de wetgever de situatie rechtvaardigt, bijvoorbeeld door te verwijzen naar de specifieke situatie van het tweetalig arrondissement BHV. Deze wet kan dus reeds - en zeker op korte termijn - voor een oplossing zorgen.
2) Nochtans vragen de Vlaams-nationalisten een splitsing van het arrondissement. Voor hen zou deze splitsing logisch zijn, omdat ze taalgrenzen doet samenvallen met toekomstige staatsgrenzen.
3) De B.U.B. stelt volgende oplossing voor:
- Een hereniging van de provincie Brabant die een volwaardig derde gewest zal vormen, in afwachting van het herstel van de Belgische eenheidsstaat op basis van onze negen, historische provincies. Brabant wordt dan één tweetalige kiesomschrijving.
- Het behoud van de huidige taalgrens en -wetten;
- Geen uitbreiding van Brussel, de fusie van de 19 Brusselse gemeenten en de afschaffing van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
Nochtans weten we dat Vlaams-nationalisten nooit zulke oplossing zullen aanvaarden. Echter, ook francofone nationalisten zullen om nog meer verfransing van de Brusselse rand vragen.
Een minderheid van nationalisten en extremisten zal dit compromis dus verwerpen. Dit vergelijk beantwoordt niettemin aan een sociologische realiteit (de hereniging van Brussel met zijn Hinterland, zonder een uitbreiding van de hoofdstad). Indien het compromis verworpen wordt, blijft er niets anders over dan Brussel met Halle-Vilvoorde uit te breiden, teneinde de stabiliteit in het centrum van het land te waarborgen.
Pikant detail: de Vlaams-nationalisten zeggen dat in België een minderheid (Franstaligen) de wil van de meerderheid (de Nederlandstaligen) afremt. Welnu, het probleem BHV is het resultaat van het federalisme, gewenst door dezelfde Vlaams-nationalisten. Begrijpe wie begrijpen kan!
Dus brabant zou herenigd moeten worden om bhv op te lossen, waarover iedereen zegt dat het een symbooldossier is? Een beetje zwak als redenering vind ik.
Home 