Belgica
Admin
Number of posts : 5604
Location : BELGIE - BELGIQUE - BELGIEN - BELGIUM
Registration date : 2008-11-19
 | | Subject: Brabander Tobback op zijn best - le Brabançon Tobback comme on l'aime (DE MORGEN) Fri Apr 08, 2011 12:47 pm | |
| Eeuwenoud, springlevend: N-VA en de draak
08/04/11, 07u16
De column - of liever: monoloog - van de Leuven burgemeester, minister van staat en grand old man van het Vlaamse socialisme verschijnt wekelijks op vrijdag. Louis Tobback spreekt, Walter Pauli tekent op.
'De sfeer bij de N-VA wordt stilaan verbitterd en zuur. Of het Leterme is of de verzamelde kunstenaars in de KVS, dan wel individuele artiesten als Milow ('De Wever heeft nog niets bewezen') of Jan Decleir, al wie kritiek heeft op de N-VA, krijgt per kerende een bak kritiek terug.
"Natuurlijk begrijp ik als de N-VA reageert wanneer Leterme iets hatelijks zegt over De Wever. Ik kan zelfs begrijpen dat de N-VA publiek reageert tegen een manifestatie zoals die in de KVS. Je moet toch niet aan achtervolgingswaanzin leiden om daarin een anti-N-VA-bijeenkomst te zien? En natuurlijk had de KVS het recht die manifestatie te organiseren. Alleen moet men er dan tegen kunnen dat de N-VA zal reageren. Iedereen mag ook over mij alles zeggen wat zij willen, op voorwaarde dat men verdraagt dat ik iets terugzeg. Maar de toon van dat debat begint toch hatelijk te worden. En vooral de N-VA'ers reageren bitsig en onverdraagzaam.
"Als een N-VA-boegbeeld als Siegfried Bracke al begint te twitteren tegen Milow, of tegen gelijkaardige uitspraken van Jan Decleir, dan zie ik dat met interesse aan. Alleen wie zenuwachtig zit, gaat zo wild in het rond schieten. Wat Milow zegt, had Leterme toch al gezegd? Leterme is een mogelijke regeringspartner die er toe doet. Maar Milow toch niet. Hij is een artiest die in eigen naam spreekt over wat hij ziet en wat hem bezig houdt. Waarom zo overreageren?
"De N-VA'ers geven dus door agressief te doen de indruk dat ze niet meer zeker zijn van hun zaak. 'Onafhankelijk Vlaanderen' klinkt wel goed in eigen kring, maar is met enige afstand bekeken toch niet zo evident. Een paar jaar terug was het bon ton om uit te leggen dat het 'Europa van de regio's' de toekomst was. De tijd van de natiestaten was voorbij, voortaan zouden rijke regio's als Vlaanderen, Catalonië of Lombardije de toon zetten in Europa, zo klonk het toen met veel overtuiging. Sinds de economische crisis is dat toch niet meer evident. Merkel heeft Griekenland tot de orde moeten roepen. Denkt men echt dat Vlaanderen en Catalonië beter geplaatst zijn dan Duitsland en Frankrijk om de euro te redden?
"Dat men zich geen illusies maakt. Ook het nieuwe onafhankelijke Vlaanderen van de N-VA zal niet verder reiken dan het aloude graafschap Vlaanderen: een vazal van Parijs. Dat was toen zo en nu weer. Onze energie en onze banken worden al vanuit Parijs gecontroleerd. Of kijk naar Libië. Als de Amerikanen slechts schoorvoetend meedoen, zijn het Sarkozy en Cameron die de lakens uitdelen. Net als in de tijd van Jacob van Artevelde riskeert het onafhankelijk Vlaanderen geplet te raken tussen de Engelsen en de Fransen. Is het dat wat De Wever wil?
"Mijn indruk is dat men zich in N-VA-kringen rekenschap begint te geven dat het in werkelijkheid allemaal zo een beetje complexer is dan dat men het zich voorstelt tijdens het schijven van een partijprogramma, of in vergaderingen van het Vlaams Parlement, waar men onder Vlamingen elkaar bevestigt en naar de mond praat.
"Als er dan ineens artiesten doen wat ze kunnen, namelijk zingen zoals ze gebekt zijn, reageren die Vlamingen zuur en onverdraagzaam. Milow zegt wat hij denkt, Jan Decleir maakt een opmerking, en hopla, er wordt weer een nieuwe N-VA'er het veld in gestuurd. Ik hoop maar dat ik dat niet moet gaan uitleggen als een natuurlijke neiging van onverdraagzaamheid: 'Onze voorman wordt aangevallen, bijgevolg rukken de herauten uit, de dappere Siegfried op kop, om de draak Milow te verslaan.'
"Nogmaals, ik heb ook mijn opinies over de linkse kerk. Maar ik ga niet iedereen die kritiek heeft op mij in dat verdomhoekje stoppen. Als mensen als Milow en Jan Decleir negatief zouden zijn over Tobback, zou ik daarin niet meteen een complot van de 'linkse kerk' ontwaren, maar zou ik toch eens nadenken of er misschien iets klopt van wat ze over mij zeggen. Maar de N-VA is zo niet. De buik van die partij begint al op te spelen als Helmut Lotti of Clouseau iets vriendelijks over België zingen.
"Nogmaals, wie evenwichtig is en zeker van zijn zaak, reageert toch niet zo gecrispeerd? Tenzij er iets anders aan de hand is. Ik heb de indruk dat een aantal N-VA'ers begint te beseffen dat wanneer België verdampt, Vlaanderen mee verdampt." | |
|
