Belgica
Admin
Number of posts : 5604
Location : BELGIE - BELGIQUE - BELGIEN - BELGIUM
Registration date : 2008-11-19
 | | Subject: Franstalige journalist naar De Morgen - journaliste francophone vers De Morgen Mon Sep 12, 2011 11:56 am | |
| Wat opvalt zijn die diep racistische opmerkingen van de politici. Beeld u in dat men dit zou zeggen aan een Marokkaanse journalist die op een Belgische redactie zou komen werken. Wat zouden de verontwaardigde reacties van een deel van de particratie dan niet zijn? Die man wil gewoon eens iets anders doen, in eigen land dan nog wel !
Ce qui surprend, ces sont ces commentaires profondément racistes des politiciens. Imaginez qu'ils avaient demandé à un journaliste marocain ce qu'il vient faire sur une rédaction belge. Quelles seraient alors les réactions indignées d'une partie de la particratie ? Cet homme veut tout simplement faire autre chose, dans son propre pays en plus !  "Wat ga je doen, Buxant?"
Martin Buxant − 12/09/11, 07u48
Na negen jaar La Libre Belgique is Martin Buxant op weg naar De Morgen. Hij wordt de eerste Wetstraatjournalist die de taalgrens oversteekt. Deze column verschijnt voortaan wekelijks op maandag.
Ik zit niet in een kamp. Ik ben in de eerste plaats een journalist. Een jager op nieuws, goed of slecht.
"Ga je Vlaming worden nu je bij De Morgen aan de slag gaat", vroeg een Vlaamse partijvoorzitter mij het voorbije weekend, nadat hij over mijn transfer van Zuid naar Noord had gehoord. Hij was niet de enige. Zelfs mijn grootvader belde me met een zweem van ongerustheid in zijn stem: "Martin, wat ga je doen als het conflict tussen Vlamingen en Franstaligen nog verergert? Je zal als een verrader bekeken worden."
Het illustreert hoe de geesten in ons land zijn geëvolueerd. Het enige baken dat veel mensen nog rest is hun eigen gemeenschap. Met een Franstalige die de taalgrens oversteekt weten ze geen raad. Ik zal nooit een Vlaming worden. En ik wil geen Vlaming worden. Ik ben een Franstalige met een open geest, die nieuwsgierig is. Na negen jaar bij La Libre Belgique kies ik voor iets anders.
Boezemt de overstap mij een beetje angst in? Zeker. Vooroordelen zijn hardnekkig. "In Vlaanderen zal je harder moeten werken...", vertrouwde een Vlaamse onderhandelaar me vrijdag toe.
De timing van mijn overstap is niet toevallig. Franstalige en Vlaamse onderhandelaars voeren sinds 2007 bijna onafgebroken een gevecht rond de onderhandelingstafel. Er zijn lekken, pogingen tot oplossingen die getorpedeerd worden. De tegenstellingen tussen de gemeenschappen zijn nog nooit zo groot geweest als vandaag.
Nochtans kom ik niet naar De Morgen om bruggen tussen de twee gemeenschappen te slaan. Dat is mijn job niet. Andere mensen kunnen en zullen dat beter doen. Net zomin als ik de kloof tussen Vlamingen en Franstaligen wil uitdiepen. Ik kom niet uit teleurstelling over Franstalige politici. Ik kom omdat ik zaken vanuit een ander perspectief wil zien.
"Maar wat ga je daar doen, Buxant?", vroeg een Franstalige voorzitter me dit weekend. "Hetzelfde wat ik de voorbije jaren heb gedaan", was mijn antwoord. "Vertellen wat er in de Wetstraat gebeurt." Ik ben journalist en de Wetstraat is mijn jachtterrein. Ik ben Franstalige en ik zal voor een Vlaamse krant werken. Ik steek een grens over, een taalgrens. Maar dat betekent niets. Want op het einde van de dag gaat het over nieuws. Taal is een manier om dat nieuws weer te geven. En met een beetje goede wil kan je dat wel leren.
Ik zit niet in een kamp. Ik ben in de eerste plaats een journalist. Een jager op nieuws, goed of slecht. Ongeacht van de taal. En dan maakt het niet uit in welke taal je dat doet. | |
|
