COMEBACK Kim Clijsters

Eens zien hoe ze er in Duitsland over berichten / comme la presse allemande en parle:

FAZ (Frankfurter Allgemeine Zeitung):


Training fürs Comeback: Clijsters mit Dementiewa bei einem Werbetermin

Kim Clijsters
Die zweite Karriere der Tennis-Mutter

Von Thomas Klemm

10. August 2009 In den vergangenen Jahren hatte Kim Clijsters ein ausgefülltes Leben, in guten wie in schlechten Zeiten: als Ehefrau, nachdem sie den amerikanischen Basketballprofi Brian Lynch geheiratet hatte, als Mutter der gemeinsamen Tochter Jada, die vor 18 Monaten zur Welt kam, und als Tochter, die ihren schwerkranken Vater Leo bis zu seinem Tod im Januar dieses Jahres begleitete. Mit vielem hatte sich die Belgierin während dieser wechselhaften Zeit beschäftigt, nur mit einer Sache nicht: ihrer alten Leidenschaft, die sie zum Beruf gemacht hatte.

Den Tennisschläger hatte Kim Clijsters im April 2007 an den Nagel gehängt; endgültig, wie sie damals meinte, weil sie der Plackerei auf dem Platz und der Reiserei im Flugzeug leid war und ihren Körper nach vielen Verletzungen nicht länger quälen wollte. Der Rücktritt vom Profitennis schien umso überzeugender, weil ihn die Flämin eineinhalb Jahre zuvor angekündigt und von langer Hand geplant hatte. Wesentlich schneller vollzog sich jüngst der abermalige Lebenswandel: Ende März verkündete Kim Clijsters einen Neuanfang, an diesem Montag startet sie in Cincinnati erstmals seit zwei Jahren und vier Monaten wieder auf der WTA-Tour. „Es wird eine ganz neue Erfahrung für mich“, sagt die mittlerweile Sechsundzwanzigjährige, die in diesem Monat außerdem in Toronto und bei den US Open in New York antreten will. „Ich reise jetzt mit einer Familie.“

„Ich betrachte es eher als eine zweite Karriere“

Als „Comeback“ will die Flämin, die von ihrem renovierten Bauernhaus in der Provinz Limburg wieder hinausgezogen ist in die große weite Tenniswelt, ihre anstehenden Auftritte nicht verstanden wissen: „Ich betrachte es eher als eine zweite Karriere. Diesmal bin ich in einer Situation, in der sich nicht 24 Stunden alles um Tennis dreht.“ Eine Reihe ihrer Profi-Kolleginnen haben es vorgemacht, wie sich Beruf und Familie vereinbaren lassen; die prominenteste in jüngster Zeit war Lindsay Davenport, die nach einer einjährigen Babypause im September 2007 auf die Tour zurückkehrte, zwei ihrer ersten drei Turniere gewann und zwei weitere Titel folgen ließ, ehe sie sich vor der Geburt ihres zweiten Kindes, das im Juni zur Welt kam, wieder zurückzog. Mit der Amerikanerin habe sie Babyfotos ausgetauscht, sagt die sieben Jahre jüngere Kim Clijsters, aber über das Dasein als umhertingelnde Tennis-Mutter hätten sie nicht gesprochen: „Jede muss selbst lernen, mit der Situation umzugehen.“

Dass Kim Clijsters sich die Strapazen aufbürden und in diesem Monat nacheinander an drei großen Turnieren teilnehmen will, hat sie anfangs selbst ein wenig überrascht. Ihre neue Ambition in Gang gebracht hatte eine Anfrage vom All England Club in Wimbledon, ob sie zur Eröffnung des neuen Daches über dem Centre Court nicht bei einem gemischten Show-Doppel antreten wolle. Kim Clijsters sagte zu, kramte den Schläger hervor und kehrte auf den Trainingsplatz zurück. Schlag auf Schlag empfand sie neue Leidenschaft für ihre alte Liebe.

So wie bei anderen Menschen der Appetit beim Essen kommt, so habe sie bei den Übungseinheiten „Hunger auf mehr Tennis“ verspürt. Sie beantragte Wildcards für die drei nordamerikanischen Turniere im August sowie für den WTA-Wettbewerb in Luxemburg im Oktober, absolvierte in Wimbledon den Schaukampf mit Steffi Graf sowie Andre Agassi und Tim Henman und sammelte zuletzt Matchpraxis beim „World Team Tennis“, einer Art amerikanischer Operettenliga, in der sie jüngst zweimal für die St. Louis Aces aufschlug - und gewann.

Mit den Aufschlägen haperte es gewaltig

Bei ihren ersten Schritten zurück auf den Tennisplatz, der einst ihr Leben bedeutete, erlebte die US-Open-Siegerin von 2005 das Gleiche wie jeder Hobbyspieler, der sich nach einer Auszeit wieder auf altes Terrain wagt: Die Grundschläge konnten schnell wieder abgerufen werden, aber mit dem Aufschlag und der Koordination haperte es gewaltig. „Mein Kopf und mein Körper haben nicht in der selben Weise zusammengearbeitet“, sagt die Belgierin, die in ihrer Profi-Laufbahn auf 34 Einzel- und elf Doppeltitel gekommen ist. „Das Härteste war, nach der ersten Trainingswoche anerkennen zu müssen, dass man nicht dieselbe Spielerin sein kann wie am Ende der ersten Karriere.“

Geblieben ist die sympathische und offene Art der Belgierin, über deren Comeback sich auch die WTA freut. Das Lächeln kehrt zurück ins Damentennis, das heute von ehrgeizigen Teenagern bestimmt wird, deren Spielweise und Auftreten sich kaum noch unterscheiden: Powertennis von der Grundlinie, dazu Showelemente, mit denen Aufmerksamkeit erregt wird: lautes Kreischen, Faust herzeigen, kurze Röckchen tragen. Dem Körperkult setzt Kim Clijsters ihren Kampfgeist entgegen: Sie werde nie zu einer Art Kurnikowa.

Ob ihre „zweite Karriere“ ein Intermezzo bleiben oder von Dauer sein wird, entscheidet der Familienrat im Herbst. „Nach den US Open werden wir wissen, wie der ganze Trip gelaufen ist und welche Dinge anzupassen sind“, sagt Kim Clijsters. Falls nichts dazwischenkommt, traut Lindsay Davenport ihrer Kollegin sogar noch einen Grand-Slam-Titel zu; so wie er 1980 der Australierin Evonne Goolagong gelang, die nach dreijähriger Babybause in Wimbledon triumphierte. Damals war sie ein Jahr älter, als Kim Clijsters heute ist.

Text: F.A.S.
Bildmaterial: AFP, dpa

Allez, ze kennen Limburg toch in Duitsland. Toch noemen ze haar nog eens een "Vlaamse", wat hier nauwelijks wordt gezegd...

Belgica wrote:

Allez, ze kennen Limburg toch in Duitsland. Toch noemen ze haar nog eens een "Vlaamse", wat hier nauwelijks wordt gezegd...

Dat klopt, hier staat ze bekend als Limburgse.

U bent écht een radicalist.

Sport = sport. Kijk er naar en geniet er van, of kijk er niet naar.

Allerlei politieke gedachten aan sport koppelen, dan komt men uit bij VSA van vroeger, Oost-Duitsland en Rusland, China van nu.
Of Franco en Real Madrid, Mussolini en WK voetbal, Hitler en OS 1936.


https://www.youtube.com/watch?v=1wsQ1VH_hts (en de volgende vijf delen).

tiboo wrote:

U bent écht een radicalist.

Sport = sport. Kijk er naar en geniet er van, of kijk er niet naar.

Allerlei politieke gedachten aan sport koppelen, dan komt men uit bij VSA van vroeger, Oost-Duitsland en Rusland, China van nu.
Of Franco en Real Madrid, Mussolini en WK voetbal, Hitler en OS 1936.

En de Vlaamse regering, die enkel taalzuivere bonden wil sponsoren, uiteraard.

Als u niets van sport kent, zwijg er AUB over... Het is aandoenlijk .

Ik heb Nederland nog nooit een Vlaamse sportclub weten subsidiëren, hoort zij dan ook in dit rijtje thuis? En alle andere sportbonden ter wereld? Mooie redenering

tiboo wrote:

Als u niets van sport kent, zwijg er AUB over... Het is aandoenlijk .

Ik heb Nederland nog nooit een Vlaamse sportclub weten subsidiëren, hoort zij dan ook in dit rijtje thuis? En alle andere sportbonden ter wereld? Mooie redenering

Vlaanderen is geen land, Nederland wel.

Sport is wel degelijk een Vlaamse bevoegdheid.

Maar waarom? Het juridisch antwoord ken ik, maar wat is het filosophisch en sociologisch antwoord? Wat is de legitimiteit van die splitsing? In welke omstandigheden kwam ze tot stand? Staat de bevolking erachter?

Belgica wrote:

Maar waarom? Het juridisch antwoord ken ik, maar wat is het filosophisch en sociologisch antwoord?

Wrschnlk hetzelfde als altijd : geld.
één kant heeft het, de andere kant wil het => onenigheid => splitsen.
Zo gaat het ook bij o.a. Rode kruis, Moslim Executieve,...

Geld, het slijk der aarde. Als je daarop een maatschappij bouwt, loopt het altijd mis omdat het rad draait. Vandaag is de ene rijk, morgen de andere.

Nu nog wachten tot Belgie finaal splitst, en de slijkput zal gevuld geraken.

Hoe kinderachtig.

Simpel antwoord: omdat de beleidsvisie van Noord en Zuid twee tegenpolen zijn.

Lees beleidsvisie en beleid van Bloso (twee boeken van +- 100 pagina's, over topsportscholen, over het beleid, over de schoolorganisaties, over de beleidsnota..., boeken kosten samen nog geen 40 euro), en leg dit naast heb beleid van Waalse Regering (Franstalige gemeenschap). Niet van de Adeps, want Adeps heeft niet eens dezelfde verhouding met Overheid als hier Bloso (Intern Verzelfstandigd Agentschap).

En laat ons duidelijkzijn: de verschillen komen voort uit een andere visie, niet omgekeerd.

Clijsters noemt zichzelf steevast een Belgische.

Belgica wrote:

Geld, het slijk der aarde. Als je daarop een maatschappij bouwt, loopt het altijd mis omdat het rad draait. Vandaag is de ene rijk, morgen de andere.

Ja, een militaire staatsgreep, dat is een solider basis.

Quote :

Clijsters noemt zichzelf steevast een Belgische.

Nogmaals: ik heb het niet voor uw gevaarlijke visie om sport en politiek te mengen. Hitler, Mussolini, USSR... deden dat, en u doet het blijkbaar ook.

Ik kijk als Vlaming naar de sport en voel (onbewust) mee met de meeste sporters uit Vlaanderen. Met walen is dat simpelweg minder, met Hollanders ook (alhoewel het iets meer is). Dat is geen politiek, dat is supporteren voor de sporters waar men zich het meest met kan vereenzelvigen. Hoe Clijsters zich noemt, of wat ze over staatsbelangen denkt, interesseert mij geen zier. Clijsters is er immers om te tennissen, om mensen te vermaken. Niet om aan politieke statements te doen. Daar heeft ze net zo weinig recht van spreken als Ludo de Loodgieter uit Erpe-Mere.

tiboo wrote:

Ik kijk als Vlaming naar de sport en voel (onbewust) mee met de meeste sporters uit Vlaanderen. Met walen is dat simpelweg minder, met Hollanders ook (alhoewel het iets meer is).

Dat is omdat u een taalnationalist bent, en uw politieke ideeën doorsijpelen tot in de sport. De meeste Belgen supporter(d)en evenveel voor beide tennisters, ongeacht hun moedertaal. Bv. ik als Franstalige had meer feeling met Kim Clijsters dan met Justine Hénin en ik veronderstel dat dit ook het geval moet zijn met sommige Nederlandstaligen...

tiboo wrote:

. Niet om aan politieke statements te doen. Daar heeft ze net zo weinig recht van spreken als Ludo de Loodgieter uit Erpe-Mere.

Elke Belg heeft daar recht op !

Gaat Tiboo ons nog uitleggen wat de Belgen morgen zeggen over politiek?

Is hij voor een onderdrukkende, Vlaams-nationale dictatuur?

Diogène wrote:

tiboo wrote:

Ik kijk als Vlaming naar de sport en voel (onbewust) mee met de meeste sporters uit Vlaanderen. Met walen is dat simpelweg minder, met Hollanders ook (alhoewel het iets meer is).

Dat is omdat u een taalnationalist bent, en uw politieke ideeën doorsijpelen tot in de sport. De meeste Belgen supporter(d)en evenveel voor beide tennisters, ongeacht hun moedertaal. Bv. ik als Franstalige had meer feeling met Kim Clijsters dan met Justine Hénin en ik veronderstel dat dit ook het geval moet zijn met sommige Nederlandstaligen...

En dan wil ik nog de volgende bedenking eraan toevoegen: als taal werkelijk een factor is die bepaalt voor welke sporter of ploeg men supportert, hoe verklaart men dan dat 10 à 25% van de Standardsupporters Nederlandstaligen zijn?

Quote :

En dan wil ik nog de volgende bedenking eraan toevoegen: als taal werkelijk een factor is die bepaalt voor welke sporter of ploeg men supportert, hoe verklaart men dan dat 10 à 25% van de Standardsupporters Nederlandstaligen zijn?

Hebt u mij ooit horen zeggen dat het niet mogelijk is om voor een anderstalige ploeg te stemmen (het aandeel Nederlandstaligen in Standardselectie is overigens al jaren zéér hoog). Ik zeg alleen dat dit meer uitzondering dan regel is. Brugge heeft talrijke supporters in provincie Antwerpen, Oost-Vlaanderen, Limburg en Vlaams-Brabant (enquête).

Quote :

Dat is omdat u een taalnationalist bent, en uw politieke ideeën doorsijpelen tot in de sport. De meeste Belgen supporter(d)en evenveel voor beide tennisters, ongeacht hun moedertaal. Bv. ik als Franstalige had meer feeling met Kim Clijsters dan met Justine Hénin en ik veronderstel dat dit ook het geval moet zijn met sommige Nederlandstaligen...

Zware beschuldiging, die voor het overgrote merendeel van Vlamingen en Walen geldt. Wat u zegt klopt als een bus: "sommige", een kleine minderheid. Net zoals er een Vlaamse fanclub is voor de Zwitser Cancelara, van Vlamingen die deze kasseivreter hoger waarderen dan de 'eigen' Tom Boonen, Leif Hoste of Greg van Avermaet. Het zijn uitzonderingen, maar uiteraard bestaan ze (en al maar goed ook).

Dat de meeste Vlamingen Henin verkiezen boven andere nationaliteiten (in mindere mate, wat blijkt in wedstrijden tussen Henin en Clijsters), is logisch. Net zoals het logisch is dat de meeste Vlamingen voor Pieter VDH supporteren ipv Bernard.

Quote :

Gaat Tiboo ons nog uitleggen wat de Belgen morgen zeggen over politiek?

Is hij voor een onderdrukkende, Vlaams-nationale dictatuur?

Dat jullie niet kunnen begrijpend lezen (dat krijgt men wanneer men enkel zwart-wit kan kijken, wanneer men geen oog heeft voor nuance), is niet mijn schuld.

Ik zeg dat Clijsters goed kan tennissen, maar waarom haar mening over eender welk ander gebied dan tennis, meer waard is dan die van Jo de Bosstroper, is mij een raadsel. En dat is eveneens een raadsel voor 99.9 procent van de supporters.

Nogmaals: lees een boek over het vakgebied, vooraleer met allerlei theoriën ed af te komen. Lees een boek over Sportsociologie, (Vanreuzel, 2004) is een prima start. Mensen kiezen voor atleten omdat ze aan de hand van deze atleten willen uitdrukken wie ze zijn. Voor de ene is Clijsters een Limburgse, voor de andere een Vlaamse en vor nog andere een Belgische (in VSA is het zelfs een Amerikaanse en in Australië spreekt men van Aussi-Kim). En wat Clijsters zelf denkt over politiek of ik weet niet wat, houdt ze best op de achtergrond (vanuit commercieel oogpunt althans). Kijk naar de uitspraken van Gevaert: voor vele mensen was de identificering weg. Bij Clijsters gaat het om de tegenstelling (en combinatie) van de lokale atleet (cfr. veldrijder) en de geglobaliseerde (cfr. Michael Jordan).

Wie dit niet gelooft, moet maar eens nadenken over volgende kwestie. Een fan identificeert zich met atleet omdat hij in die atleet terugvindt wie hij is, of zou willen zijn. Bij bepaalde politieke uitingen van deze atleet, denken jullie dat de fans met een tegengestelde mening de mening van de atleet zullen kopiëren, of dat de fan een andere atleet zal gaan zoeken?

Alsof de Vlaamse regering sport en politiek strikt gescheiden houdt

Quote :

En wat Clijsters zelf denkt over politiek of ik weet niet wat, houdt ze best op de achtergrond

Tenzij het in de Vlaams-nationale kraam past, uiteraard.

Sportlui uitroepen tot symbolen van hun "land" is typisch voor totalitaire partijen en regimes.

tiboo wrote:

Hebt u mij ooit horen zeggen dat het niet mogelijk is om voor een anderstalige ploeg te stemmen (het aandeel Nederlandstaligen in Standardselectie is overigens al jaren zéér hoog). Ik zeg alleen dat dit meer uitzondering dan regel is. Brugge heeft talrijke supporters in provincie Antwerpen, Oost-Vlaanderen, Limburg en Vlaams-Brabant (enquête).

Met alle respect voor Club Brugge, maar Brugge is een club met een regionale aanhang, geen nationale. De twee enige voetbalclubs in België die een nationale aanhang hebben, zijn Anderlecht en Standard, met supporterclubs in alle delen van het land. De meeste supportersclubs van Brugge zijn gebaseerd in West- en Oost-Vlaanderen (42), 17 elders in Vlaanderen en slechts één supportersclub in Wallonië. Wat er ook van zij, dit belet niet dat een heel land voor een bepaalde speler of sporter kan supporteren, ongeacht diens moedertaal...

Quote :

Wat er ook van zij, dit belet niet dat een heel land voor een bepaalde speler of sporter kan supporteren, ongeacht diens moedertaal...

Zeker, heb ik al meerdere malen bevestigd. Kans is alleen groter dat men voor taalgenoot supportert, wat u volgens mij ook niet kan ontkennen.

Quote :

Met alle respect voor Club Brugge, maar Brugge is een club met een regionale aanhang, geen nationale. De twee enige voetbalclubs in België die een nationale aanhang hebben, zijn Anderlecht en Standard, met supporterclubs in alle delen van het land. De meeste supportersclubs van Brugge zijn gebaseerd in West- en Oost-Vlaanderen (42), 17 elders in Vlaanderen en slechts één supportersclub in Wallonië.

Dat is juist mijn punt: dat Club Brugge grootste aanhang heeft van alle clubs in Vlaanderen. Standard komt idd ook voor in dit lijstje (ik ken zelf verschillende Standard-supporters), maar is weliswaar de uitzondering. In sport heeft men enkele uitzonderingen (Standard, Gilbert, Borlées) omdat deze aanspreken wegens hun fenomenale prestaties. Maar nogmaals: de kans is groter dat men als Vlaming supportert voor Nico Eeckhout dan voor Amorison, of voor Roeselare ipv La Louvière.

Quote :

(Bijna) iedereen houdt van Club (Bron: Het Laatste Nieuws - 30/07/09)

Club Brugge is nog altijd de meest geliefde ploeg in Vlaanderen. Dat blijkt uit een enquête bij 2000 Vlaamse voetballiefhebbers, uitgevoerd door bureau Profacts in opdracht van uw krant. Anderlecht wekt als geen ander zowel veel positieve als negatieve gevoelens op. Mocht het een troost wezen: bijna veertig procent van de Vlamingen ziet paars-wit dit seizoen kampioen worden.
Meeste fans: Club Brugge K.V.
1) Club Brugge K.V. 29%
2) RSC Anderlecht 20%
3) KRC Genk 10%
4) Standard Luik 8%
5) KAA Gent 7%

Club Brugge heeft nog altijd de meeste supporters in Vlaanderen. Ondanks vier mindere jaren blijven de fans enigszins verrassend loyaal aan blauw-zwart. Samen met Anderlecht, tweede grootste club qua supporters in Vlaanderen, neemt blauw-zwart de helft van de fans voor z'n rekening.