VRT boycot Belgavox

Voor wie nog moest twijfelen aan de anti-Belgische instelling van de Vlaams-nationale "openbare" TV:

DE STANDAARD

Belgavox dit jaar zonder VRT
media

* dinsdag 01 juni 2010
*
* Auteur: Kristof Hoefkens


BENOIT DOPPAGNE

BRUSSEL - De tweede editie van het pro-Belgische festival Belgavox wordt niet gesteund door de VRT. 'Politiek te gevoelig', klinkt het.
Van onze redacteur

In allerijl werd ook dit jaar een editie van Belgavox georganiseerd. Het gratis festival pleit voor een saamhorig België. 'Vorig jaar was Belgavox tamelijk nodig, nu is het extreem nodig', zegt de zanger Daan, een van de drijvende krachten achter het festival.

Een opvallende afwezige op de lijst van partners die het festival financieel of logistiek steunen, is de Vlaamse openbare omroep. Vorig jaar was er een kleine politieke rel omdat de VRT Belgavox sponsorde. De toenmalige minister van Media Geert Bourgeois (N-VA) uitte toen zijn kritiek in het debatprogramma De zevende dag: 'Belgavox is een initiatief dat de Belgische identiteit wil versterken. De VRT moet strikt neutraal zijn en zich onthouden van elke politieke stellingname.'

Exact dat standpunt hanteert dat VRT nu om, vlak voor de verkiezingen, Belgavox niet te steunen. Gedelegeerd bestuurder Piet Van Roe stuurde de organisatie van Belgavox een mail waarin hij verklaarde dat de steun 'gevoelig ligt vlak voor de verkiezingen'. 'Wij willen onze onpartijdigheid buiten discussie houden en nemen geen stelling in, want Belgavox maakt toch een bepaald statement', aldus woordvoerster Brigitte Vermeersch.

De Waalse openbare omroep RTBf is wél partner van het evenement. De organisatie van Belgavox zegt 'respect en begrip te hebben' voor de beslissing van de VRT.

Minder begrip is er bij Daan, één van de gezichten van het festival. 'Het is erg jammer dat de VRT niet op de kar springt. Dat bewijst nog maar eens hoe ver dit land is afgegleden. Te politiek getint, zegt men? Ik neem aan dat men bij de VRT vindt dat het niets met politiek te maken heeft dat men politici maandenlang opvoert in De slimste mens ter wereld en daardoor de verkiezingsuitslag beïnvloedt?'

Volgens de artiesten en organisatoren is Belgavox een apolitiek optreden. 'En daarmee bedoelen we: we moeien ons niet met het beleid, hebben geen commentaar op partijen en delen geen gele en rode kaarten uit. Wij stellen geen alternatief model van België voor. Het festival is natuurlijk wél politiek doordat wij als burgers een positieve boodschap uitdragen voor meer samenhorigheid en meer respect voor elkaar', aldus Stephan Galon, voorzitter van Belga-Vox nv. 'De term “een Belgisch compromis, wordt tegenwoordig als iets negatiefs gezien. Onterecht: we moeten daar fier op zijn.'

Volgens de organisatoren weerhoudt het communautaire gekibbel politici ervan oog te hebben voor 'de échte problemen waar dit land mee worstelt. De economische situatie is dramatisch. Er leven anderhalf miljoen mensen onder de armoedegrens.'

Duetten

Belgavox pakt ook dit jaar weer uit met een indrukwekkende lijst artiesten uit beide landsdelen. De blikvanger is Dani Klein, die met Vaya Con Dios tot ver over de grenzen bekend is. 'Ik herinner me dat ik jaren geleden in Zuid-Afrika rondtoerde, met een crew die bestond uit Vlamingen en Walen. Toen iemand ons vroeg of ons land ooit zou splitsen, wuifden we dat allemaal weg: “Dat is ridicuul,, zei iedereen. Maar kijk waar we vandaag staan.'

Ook Flip Kowlier, Jasper Steverlinck, Patrick Ouchène, Sioen, Milow, Tom Dice en vele anderen doen mee. Net als volgend jaar zullen zij verrassende duetten brengen.

'Belgavox' op zondag 6 juni van 13 tot 18 uur op het Paleizenplein in Brussel. Gratis.

De VRT boycot Belgavox niet, het geheel wordt uigezonden op de radio. De VRT sponsort Belgavox niet en met rede. Mondige Vlamingen beschouwen het Belgavox concert als het zoveeste vingertje van de zogenaamde intelligentia. Dat hebben we niet meer nodig, wij hebben vandaag de dag zelf geleerd om te denken.

PS: De Slimste Mens nodigt ook heel wat muzikanten uit maar daar wordt over gezwegen.

En wat met de kijvende vingertjes van de N-VA, die we elke dag weer op radio en TV moeten aanhoren en aanzien?

Bovendien is Belgavox niet eens een partij. Waarvan heeft de VRT schrik?

Weer eens twee maten en twee gewichten.

Als meer dan 40% van de Vlamingen voor partijen stemmen die de Vlaamse onafhankelijkheid genegen zijn, en BELGOVOX juist voor de verkiezingen een politiek statement van Belgische samenhorigheid uit willen dragen, dan lijkt me neutraliteit van een openbare omroep wel gerechtvaardigd. Of hoe zou u reageren als de VRT een muziekfestival live uitzendt op prime time waarbij de Vlaamse Onafhankelijkheid wordt gepromoot ?

Brussels Nieuws

Aan welk muziekfestival had u zoal gedacht? Het Vlaams-Nationaal zangfeest? Ik zou niet liever willen dan dat ze die fascistische brol uitzenden ! Eindelijk eens het ware gezicht van de Vlaemsche beweging op TV ! En voor mijn part mogen ze de Ijzerwake en de Ijzerbedevaart ook live uitzenden. Dat brengt het unitaire België alleen maar dichterbij.

Het is domme klap te vertellen dat de N_VA dit land heeft overgenomen. De N-Va had in de Kamer van Volksvertegewoordigers 7 zetels (op 150!)Dat is natuurlijk 7 zetels meer dan de vertegenwoordigers van de "Belgen" .
En sinds de verkiezingen van 2009 is de verantwoordelijke minister voor de VRT niet de Nn-VA'er Bourgeois, maar SP-A-minister Lieten.
In de Raad van Bestuur zetelen 2 leden van van de N_VA. De twintig andere leden zijn allemaal politieke tegenstanders van de N-VA.

Belgica wrote:

En wat met de kijvende vingertjes van de N-VA, die we elke dag weer op radio en TV moeten aanhoren en aanzien?

Bovendien is Belgavox niet eens een partij. Waarvan heeft de VRT schrik?

Weer eens twee maten en twee gewichten.

En wat met het kijvende vingertje van madame NON????

Stop nu eens in godsnaam met altijd maar vlaanderen en vlamingen te hekelen!! De berichtgeving is hier niet pro belgie, maar eerder anti vlaanderen!!!

Au lieu de la VRT, ce serait plutôt la "VB"RT.

belgeetfierdeletre wrote:

Au lieu de la VRT, ce serait plutôt la "VB"RT.

Kan je voor de verandering eens iets intelligents vertellen?

En waar is de intelligentie van uw cliché-matige boodschappen? Ik denk dat u teveel cowboy en indiaantje speelde toe u klein was. Er zijn geen "Vlamingen" en "Walen". Alleen in de verbeelding van de media.

Belgica wrote:

En waar is de intelligentie van uw cliché-matige boodschappen? Ik denk dat u teveel cowboy en indiaantje speelde toe u klein was. Er zijn geen "Vlamingen" en "Walen". Alleen in de verbeelding van de media.

Alsjeblief, denkt u nu werkelijk dat de kiezer in dit land dom is. Als er op 13 juni nood is aan ee unitair België levert uw partij op 14 juni de eerste minister.

Er zijn quasi geen flaminganten of wallinganten. De enige echte vijand die we hebben, is het fatalisme van de Belgen.

Il n'y a quasiment pas de flamingants ou de wallingants. Le seul vrai ennemi que nous avons est le fatalisme des Belges.

@Perikles: hoe kan dat als niemand ons mag kennen? Maar we groeien gestaag, ondanks alle boycotten en complotten tegen de Belgisch-gezinden !

Belgica wrote:

Er zijn quasi geen flaminganten of wallinganten. De enige echte vijand die we hebben, is het fatalisme van de Belgen.

Il n'y a quasiment pas de flamingants ou de wallingants. Le seul vrai ennemi que nous avons est le fatalisme des Belges.

@Perikles: hoe kan dat als niemand ons mag kennen? Maar we groeien gestaag, ondanks alle boycotten en complotten tegen de Belgisch-gezinden !

U groeit zo gestaag dat u het niet eens meer aandurft in Vlaanderen lijsten in te dienen!

Vorig jaar hadden we maar één kieslijst, nu vijf. Ik noem dat een groei ! Desalniettemin is de mediaboycot alleen maar stalinistischer geworden.

Belgica wrote:

Vorig jaar hadden we maar één kieslijst, nu vijf. Ik noem dat een groei ! Desalniettemin is de mediaboycot alleen maar stalinistischer geworden.

Wat voor een onzin is dit nu!!

Belgica wrote:

Vorig jaar hadden we maar één kieslijst, nu vijf. Ik noem dat een groei ! Desalniettemin is de mediaboycot alleen maar stalinistischer geworden.

Maar u verliest wel alle stemmen die u vorige keer had. En wat is het verschil tussen het CDH en de BUB? Niets ... waarom dan nog op de BUB kiezen.

Belgica wrote:

Vorig jaar hadden we maar één kieslijst, nu vijf. Ik noem dat een groei ! Desalniettemin is de mediaboycot alleen maar stalinistischer geworden.

En hoeveel stemmen had u de vorige verkiezing en die daarvoor? En bent u nu niet in kartel?

“De Vlaamse toplaag heeft een hoog Lamme Goedzak-gehalte, niet de basis. Historisch is dat een vreemd fenomeen, want elke revolutie heeft een intellectuele bovenlaag, een sturende “elite” die de behoefte aan change, om het met een Obama-woord te zeggen, van tekst en context voorziet, haar kan plaatsen in ruimte en tijd.”

De vaststelling is al tot in den treure gemaakt: als het erop aankomt kiest het Vlaamse cultureel establishment voor België. Het omkleedt dit met een discours dat de zgn. “belgitude” omarmt: dit land zou zijn rijkdom ontlenen aan de culturele diversiteit, die snel wordt doorverbonden met begrippen als “soepelheid”, “compromis-bereidheid”, en ja, uiteindelijk komt dan altijd wel het surrealisme uit de mouw, als ultieme Belgische esthetica van de frivole rekkelijkheid waarin alles kan en niets moet. Daarnaast wordt ook nog het solidariteitsthema bespeeld (“Vlaams” is gelijk aan egoïstisch en bekrompen), en als het even kan komt zelfs nog het oorlogsverleden en de collaboratie, ondertussen al meer dan een eeuw achter ons, op de proppen (“Vlamingen zijn fascisten en racisten”).

De clichés en de sterotypes bepalen dus de toon. Een treurig voorbeeld daarvan was de recente scheldkanonnade van schrijver Dimitri Verhulst in De Standaard –opvallend toch, hoe graag die krant een forum geeft aan het Belgicistisch discours, vooral in verkiezingstijd…-, een Vlaming die uit overtuiging in Wallonië woont, een tamelijk pathetisch geval van vrijwillige ballingschap, of noemen we het gewoon zelfhaat van de Vlaamse underdog in het kwadraat. Het geval Verhulst verraadt eigenlijk, ongewild, hoe wereldvreemd de culturele elite zich opstelt in de hedendaags politieke landschap. Het is een elite die zichzelf het etiket “progressief” aanmeet, maar niet te beroerd is om een koninklijk lintje te ambiëren. Haar slobberig discours van openheid, breeddenkendheid en verdraagzaamheid blijkt bij nader toezien vooral een glijmiddel om status te bekomen of te handhaven. Er is geen enkele ambitie om zich in te schrijven in een politieke beweging die de bestaande orde op de helling zet: het gros der Vlaamse intellectuelen en kunstenaars bestaat uit lakeien, enkele witte raven zoals Jan Mues niet te na gesproken, naast de bekende usual suspects van de contramine, door de media geweerde opiniemakers (Frank Thevissen, Mark Grammens, Wim van Rooy,…).

Een week voor de verkiezingen, op 6 juni e.k. is het in Brussel weer verzamelen geblazen voor een “groot volksconcert”, georganiseerd door de vzw Belgavox. In “Vive le Roi & Drink Coca-Cola” lichtte ik zowat een jaar geleden deze bizarre periodieke opstoot van vaderlandsliefde al eens door: artiesten (vooral muzikanten) die oproepen tot solidariteit en samenhorigheid, en dat onder een vlag van het Belgisch nationalisme. Ook deze keer wordt het weer een tricolore happening met een niet mis-te-verstane boodschap: stem vooral niet op een “communautaire” partij. Want V-partijen zijn zuur, rechts, onmuzikaal, bekrompen, en leiden vroeg of laat naar een oorlog tussen hutsi’s en tutsi’s.

Het ongezonde aan dit initiatief is inderdaad precies het flou artistique waarin volksvermaak, muzikale vrolijkheid, en sentiment rondom vriendschap en verbondenheid een politieke boodschap omwikkelen. Belgavox is politiek-onder-de-gordel, subliminale indoctrinatie. Een blik op het brede sponsorveld –financieel zit de organisatie op rozen- zegt ons veel over de manier hoe ideologische, culturele en mediatieke actoren vervlochten zijn in het neo-Belgicistische netwerk: de traditioneel unitaristische vakbondszuilen, naast de door kleine, onafhankelijke kunstenaars zo gehate auteursrechtenorganisatie SABAM, de Franstalige omroep RTBF, La Deux, en het Brussels Gewest. De hoofdlijn is duidelijk francofoon, en ook dat is de evidentie zelve: vooral de Franstaligen klampen zich vast aan de Belgische constructie, in de eerste plaats om economische redenen. De doelstelling van de vzw Belgavox echter, zoals we die op de website lezen, verbergt deze (op zich legitieme) missie in een mistgordijn van politieke correctheid. Ze glijdt probleemloos van het (sociale) solidariteitsthema, over het “samenhorigheidsgevoel” en de multiculturele doctrine, naar het thema van de “Belgische identiteit” die moet versterkt worden. Geniet even mee van de semantische verschuivingen:

“Belga-Vox is een vzw die wil bijdragen tot het versterken van de solidariteit, de dialoog, het respect, het samenhorigheidsgevoel en de multiculturele diversiteit in België. De vzw wil bovendien helpen bij het versterken van de Belgische identiteit.”

Dat laatste is een heikel punt: Jules Destrée schreef al in 1912 aan Koning Albert I dat die Belgische identiteit per definitie niet bestond, en dus moest geconstrueerd worden. Maar hoe doe je dat in godsnaam, een identiteit “construeren”? Op facebook gaat dat vrij vlot, maar dan is het een nep-identiteit, een leugenprofiel. Een collectieve identiteit “construeren” kan alleen door diepgaande indoctrinatie, om niet te zeggen hersenspoeling: de eigenlijke, organische persoonlijkheid wegwissen, en vervangen door een kunstmatig amalgaam van ideeën, geleende emoties, semi-intellectuele simulacres. En zo kreeg het culturele establishment zijn historische opdracht rechtstreeks uit de hand van het politieke establishment: “Creëer een Belgisch gevoel”. Normaal gezien een opdracht voor een reclamebureau, maar er bleken genoeg artistieke Belgen bereid om in deze volksverlakkerij mee te stappen. De mythe van het Belgische surrealisme zou van die identiteitsconstructie de gangmaker worden, naast de meer volks-toeristische iconen zoals bier, chocolade, frieten, het Atomium, Manneken Pis. Maar ook de sport (hoe bekakt de nationale ploeg het vandaag ook doet) en massa-manifestaties zoals het Eurovisiesongfestival moeten deze illusie levendig gehouden. Cultuur moest dus, als logisch gevolg van de Destrée-doctrine, het land bijeenhouden. Al de rest is bijzaak. De geldstromen richting cultuur, met of zonder grote C, worden ook volgens die logica beheerd.

Moderne dorpspastoors

En zo zijn we weer bij Belgavox en de sponsoring van het cultuurcircuit door het Belgisch nationalisme. In dit geval vooral de lichte sector: Rocco Granata, Barabara Dex, Sandra Kim, men kan hier moeilijk spreken over culturele toppers. Veeleer gaat het om artiesten die, laten we eerlijk wezen, ietwat misleid zijn door de idealistische boodschap van de “grote solidariteit”, en daarnaast in België een markt zien die niet mag teloor gaan. Fundamenteel echter constateer ik in heel die artistieke belgitude, van Verhulst over Fabre en Delvoye tot Belgavox, vooral een bezwering van onvatbare, populistische stromingen die het politieke en sociale status-quo op de helling zetten. Belgavox is, zoals de naam het al doet vermoeden, een stem uit het verleden, een nostalgische reflex van kunstenaars zonder politiek bewustzijn (het is misschien niet toevallig dat Radio Nostalgie een hoofdsponsor is…). In navolging van activist en flamingant Paul Van Ostaijen moeten we hier van een echte “Trust der Vaderlandsliefde” spreken: een grotesk kluwen van kleinburgerlijk Ancien-Régime-pathos, artistiekerige sentimentaliteit rond vriendschap en verbondenheid, en uiteraard commercieel rekenwerk. Dat alles met de echte Belgicistische toneelmachine op de achtergrond, aangestuurd door de Brusselse Haute Finance, het koninklijk hof, en de duizenden grote en kleine potentaten die allemaal ergens een plaats bezetten in het institutionele labyrinth dat België heet.

Laten we het dus maar scherp stellen: de Belgavox-artiesten zijn de moderne dorpspastoors. De belgitude van de Vlaamse culturele klasse heeft gewoonweg te maken met angst voor verandering, contra-revolutionaire koudwatervrees. De publieke opinie in Vlaanderen is dus een stuk radicaler dan die cultuursector, en ook minder gehecht aan het status-quo dan de grote Vlaams media die tegen die conservatieve culturele elite aanschurken. De toplaag heeft een hoog Lamme Goedzak-gehalte, niet de basis. Historisch is dat een vreemd fenomeen, want elke revolutie heeft een intellectuele bovenlaag, een sturende “elite” die de behoefte aan change, om het met een Obama-woord te zeggen, van tekst en context voorziet, haar kan plaatsen in ruimte en tijd.
Wat de in 2007 overleden Joost Ballegeer constateerde (“De Vlamingen: een volk zonder bovenlaag”), en wat de belgicist Marc Reynebeau onlangs in De Standaard nog neerpende, is dus een waarheid als een koe geworden, al komen beiden tot tegengestelde conclusie. De Vlaamse beweging is geëvolueerd naar een anti-establishmentbeweging, en ontleent haar emancipatorische kracht steeds meer aan een foert-gevoel tegenover traditionele politiek, de media, de culturele elite. De drie V-partijen surfen elk voor een stuk op dat burgerlijk ongenoegen.

Omgekeerd –en wat door wat wordt veroorzaakt is hier een kwestie van de kip en het ei-, is die elite gevlucht naar een eiland van de goede smaak, de multiculturele harmonie en de reeds genoemde Belgische rekkelijkheid. De kloof neemt elke dag nog toe, en dat is eigenlijk socio-cultureel ongezien: een elite zonder basis, en een basis zonder elite. Het kan niet anders dan dat de Vlamingen, die binnenkort via een V-partij voor verandering stemmen, deze Trust beginnen te haten en letterlijk links laten liggen. De Vlaamse republikeinse beweging –de veel bredere erfgenaam van de klassieke Vlaamse beweging- moet het doen zonder kunstenaars of intellectuelen. Die moeten dan ook niet verbaasd zijn dat ze morgen ontwaken in een onafhankelijke Vlaamse staat waar de cultuursector minimaal zal betoelaagd worden, uit dank voor onbewezen diensten.

Ik zou dus, in hun welbegrepen eigenbelang zelfs, de artiesten van Belgavox durven aanbevelen om wél de Vlaamse kaart te trekken. Mankeert het politiek bewustzijn, dan zou het van elementair gezond verstand getuigen mochten ze België laten voor wat het is: een failed state. Beter is nog, dat schrijvers en kunstenaars zouden inzien dat de Vlaamse republiek een project van de toekomst is, en België een verhaal van het verleden. Nostalgie of change? Het wordt tijd dat ze wakker worden, de Verhulsten, de Fabres en de Tuymansen. Of ze zullen zingen, schrijven en schilderen in de woestijn,- de geschiedenis ingaan als koldereske Ancien-Régime-intellectuelen.

Wat Belgavox betreft: een gratis concert, het zal altijd wel volk trekken, het is als het uitdelen van stylo’s en sleutelhangers in de goede oude tijd. Of het uitdelen van brood aan het plebs in het oude Rome. Maar of men met Rocco Granata het einde van België zal tegenhouden? Alle twee hebben ze hun beste tijd gehad,- hun plaat is alleszins grijsgedraaid, om nog eens een politieke uitspraak te parafraseren. En laat mij dat, als Vlaamse republikein én melomaan, tot genoegen stemmen…

Johan Sanctorum

Hoewel bepaalde aspecten van deze tekst voor bezinning vatbaar zijn, doet de bijdrage van Johan Sanctorum mij denken aan de tussenkomst van Marc Reynebeau gisterenavond op de VRT. Hij gaf een kleine uiteenzetting waarom de Vlaamse kunstenaars en intellectuelen ("in de brede zin van het woord" voegde hij eraan toe) sinds WO II niet langer de Vlaamse maar de Belgische kaart trekken en concludeerde dat het zielig is dat de Vlaamse Beweging intolerant is tegenover pro-Belgische overtuigingen...

Belgavox was weer eens een succes ! 40.000 toeschouwers.

HLN



Belgavox concert lokt 40.000 toeschouwers

Ongeveer 40.000 toeschouwers waren deze namiddag, ondanks het regenweer, aanwezig op het Belgavox concert dat plaatsvond op het Paleizenplein in Brussel. Dat heeft de organisatie laten weten in een persbericht.

Meer dan 40 artiesten hebben via dit gratis volksfeest een positief signaal gegeven voor meer solidariteit en dialoog in België. "Vandaag hebben we opnieuw bewezen dat nog heel wat mensen geloven in een oplossingsgerichte samenwerking en dialoog in ons land, waarbij het sociale en het economische hand in hand gaan. Alleen zo kunnen we onze rol in de Europese Unie volwaardig spelen", aldus Stephan Galon, voorzitter van de vzw Belga-Vox.

Artiesten als Daan, Flip Kowlier, Stef Kamil Carlens, Van Jets, Tom Dice, Rocco Granata en The Scabs gaven het beste van zichzelf. Milow bracht het ontuitgegeven nummer 'The Kingdom'. Met het nummer wil Milow een positieve boodschap uitzenden over België. (belga/dea)


DE STANDAARD

'J'aime notre magnifique petite Belgique'
TWEEDE EDITIE VAN BELGAVOX IN BRUSSEL

* maandag 07 juni 2010
*
* Auteur: Kristof Hoefkens

BRUSSEL - Het pro-Belgische festival Belgavox was in recordtempo in elkaar geknutseld, maar dat was er niet aan te zien. Er dook veel volk op, zowel op als voor het podium.

De organisatie van Belgavox was er niet gerust op, zo rond half twee zondagmiddag. 'We zaten met een ei in ons broek', gaf de presentator Bram Vandendriessche toe. De weergoden hadden het pro-Belgische optreden immers op een typisch Belgisch weertje getrakteerd: het regende pijpenstelen, en het volk kwam maar met mondjesmaat opdagen. Je moest ook heel erg van België houden om je door zo'n drache nationale te wagen.

Tegen vier uur zagen we wél lachende gezichten. De dreigende hemel bleef, maar op een stevige plensbui halfweg na, kregen we een droge en zelfs warme namiddag. Volgens de organisatie was er veertigduizend man, net als vorig jaar, maar die zullen toch niet allemaal tegelijk op het Paleizenplein hebben gestaan. Maureen had het halfweg over 'vijftien à twintigduizend mensen', en dat lijkt ons een realistischere schatting.

Het weer mocht de organisatie dan wat boycotten, de artiesten deden dat geenszins. 'Het was de bedoeling dat we twee nummers zouden zingen, maar doordat zoveel artiesten wilden meedoen, werd het er uiteindelijk slechts één', aldus Milow.

Voor deze gelegenheid werden nogal wat songs en covers met een boodschap gekozen. Stef Kamil Carlens zong 'Lettre à des amis perdus' en Jasper Steverlinck 'Don't give up on me', terwijl The Van Jets en My Cheap Little Dictaphone kozen voor 'You've got to hide your love away' van The Beatles.

Ook tussendoor werden veel slogans geroepen. Daan verklaarde luidop zijn liefde aan België - 'J'aime notre magnifique, petite Belgique' - en hij was niet de enige. 'Ik ben fan van België', hoorden we in al onze landstalen, maar ook in het Engels.

Haat en liefde

Toch was het niet al romantiek wat de klok sloeg. Milow leek nog het best het standpunt van de Vlaamse artiesten te vertolken met zijn song 'The kingdom'. Het leek een speciaal geschreven nummer, maar het lag al langer in zijn schuif. 'Where I'm from, they don't like dreamers'. Of : 'Where I'm from, they've lost the way.' Of: 'Where I'm from, there's a lack of heroes, both in politics and song.' 'Het nummer komt vanuit mijn ambigue relatie met België', legt Milow uit. 'Het is haat en liefde', al wil hij België niet zien verdwijnen.

Aan Waalse zijde was het de reggaeartiest Uman die zijn ambigue relatie met België in de verf zette. 'We staan op de rand van de implosie', rapte hij in 'Bienvenue en Belgique'. Ook hij pleitte ondanks alle problemen in 'het land van twee snelheden' voor 'la compromis à la con'. 'Het is geen makkelijk land, maar ik hou er toch van', riep hij de menigte toe.

Natuurlijk kwamen niet alle artiesten enkel maar om een boodschap te verspreiden. Het kan nooit kwaad om goed te spelen voor een publiek van duizenden mensen. Paul Michiels vertelde voor zijn optreden zelfs even dat zijn nieuwe cd nu in de winkels ligt.

Muzikale hoogtepunten waren er voldoende. Amatorski en The Bony King of Nowhere brachten een bloedmooi minioptreden, terwijl Stromae, Triggerfinger en Brahim voor stroomstoten zorgden. Die laatste haalde alles uit de kast en sprong zelfs in het publiek.

Veel gejuich weerklonk er ook voor de Eurosongheld Tom Dice, en op het einde van de dag was het de onnavolgbare Arno die samen met Sandra Kim 'J'aime la vie' zong en het publiek enthousiast kreeg.

Maar hoe is het ondertussen gesteld met onze muzikale kennis van 'de overkant'? Die is nog steeds niet optimaal, zo bleek op Belgavox. Walen en Vlamingen kwamen voor andere artiesten. Dat kon je bijvoorbeeld horen aan het gejuich, dat naargelang de afkomst van de artiesten, op andere plekken opsteeg.

Of het festival politieke impact zal hebben, zal moeilijk te meten zijn. Maar dankzij Belgavox hebben Walen en Vlamingen toch op zijn minst een aantal artiesten van de andere kant van de taalgrens leren kennen.

Belgavox, gezien op 6/6 op het Paleizenplein in Brussel.

perikles wrote:

Belgica wrote:

Vorig jaar hadden we maar één kieslijst, nu vijf. Ik noem dat een groei ! Desalniettemin is de mediaboycot alleen maar stalinistischer geworden.

Maar u verliest wel alle stemmen die u vorige keer had. En wat is het verschil tussen het CDH en de BUB? Niets

Wij hebben op communautair vlak geen énkele overeenkomst met het CDH. Leg hun programma maar eens naast het onze.

Als Belgavox ons land dichter bij elkaar wil brengen, begint hun taak niet voor elke verkiezing, maar juist tussen elke verkiezing. Waarom geeft Belgavox geen concerten tussen twee verkiezingen, misschien zouden Delhaize en Belgacom dan niet afhaken als sponsor. Het is voor elke commerciële onderneming geen goed idee om een politieke meeting te sponseren.