HET WARE VERHAAL ACHTER DE VAL VAN LETERME II

Wikimedia

Ik begrijp nu het hele verhaal van de val van Leterme II :

- Met Pasen doet Dehaene een evenwichtig en misschien zelfs eerbaar voorstel: splitsing BHV tegen apparentering tussen de drie kiesgebieden van Brabant + overdracht van de voogdij op de faciliteitengemeenten naar de federale of zelfs Brusselse regering (een zekere herstelling van de provincie Brabant en een zekere uitbreiding van Brussel); dit voorstel stond vandaag in verschillende kranten;
- Dit is onaanvaardbaar voor de harde flaminganten van de CD&V omdat het pure nationalisten zijn die niet willen weten van een begin van hereniging van Brabant noch van het afstaan van de voogdij op de faciliteitengemeenten. Bovendien voelt de CD&V de hete adem van de N-VA in de nek. Thyssen probeert hen te overtuigen, maar slaagt er niet in. Ze wordt triestig, wat blijkt uit haar gelaatstrekken en houding (analyse van specialisten lichaamstaal);
- Open VLD beslist dan een spelletje poker te spelen: de regering doen vallen door een zeer flamingantische houding aan te nemen met als doel zowel stemmen van CD&V en N-VA weg te kapen. Alexander Decroo kan dan als triomfator uit de verkiezingen komen en het probleem BHV in een handomdraai oplossen (zie de uitspraak van A. Decroo over het belang van de eenheid van België).
- De VLD voert dit geniaal plan uit, maar het spel loopt totaal mis: VLD verliest, CD&V verliest ook en de harde flaminganten van de N-VA winnen massaal.
- Resultaat: zij die elk akkoord geblokkeerd hebben, hebben de verkiezingen gewonnen en moeten nu een oplossing vinden.
- Gevolg: opnieuw een totale blokkering en nieuwe verkiezingen in november.

Juist of niet juist?

Dat blijkt trouwens ook uit de eerste commentaren van de harde flaminganten in DS:

Op 18 juni 2010 omstreeks 09:06, zei Patrick K., Arendonk:

De belangrijkste zin in het hele stukje mist u, nml dat van de ongelijke strijd. De PS zit al jaren vastgeankerd in de politiek met allerlei studiediensten, bewijsmateriaal enz. De NVA heeft niks. Succes of geluk gaat er niks mee te maken hebben. Ik begin te vrezen voor een fatsoenlijk akkoord dat nog in een of andere mate trekt op wat NVA beloofd heeft voor de verkiezingen.

Tricolore smetvrees bij De Wever

* vrijdag 18 juni 2010
*
* Auteur: Bart Brinckman

BRUSSEL - Bart De Wever houdt het sober. Hij wil snel gaan. Maar hij denkt ook aan zijn imago.

Van onze redacteur

'Bart De Wever informateur van de koning! Van republikein-rebel tot staatsman. Waarom legt iedereen zich zo snel neer bij het Belgische referentiekader?', twitterde Filip Dewinter net na de officiële aanstelling van Bart De Wever. Het is waar, Vlaams Belang is niet altijd een ideale graadmeter. Maar de uitlating van Dewinter zal zeker door heel wat Vlaams-nationalisten worden gedeeld. Dat het boegbeeld van de N-VA plots de vertrouwenspersoon lijkt van de koning is niet gespeend van enige ironie.

Voor de verkiezingen maakte de N-VA-voorzitter daar best nog grappen over. In de peilingen deed hij het uitstekend. Hij besefte dat het informateurschap hem wel eens in de schoot kon worden geworpen. Prompt liet hij op een onbewaakt moment zijn fantasie even de vrije loop. De Wever wilde in een of ander Vlaams gebouw kantoor houden: bijvoorbeeld in het Errerahuis, het chique ontvangsthuis van de Vlaamse regering aan de Koningsstraat (in de schaduw van het koninklijk paleis). Hij grapte ook over de manier waarop hij Luc Cortebeeck (ACV) en Rudy De Leeuw zou ontvangen (ABVV), twee vakbondsleiders die hun leden opriepen niet voor de N-VA te stemmen.

Uiteindelijk kiest De Wever niet voor de provocatie. Hij trekt naar de Wetstraat 10, voorlopig nog de ambtswoning van Kamervoorzitter Patrick Dewael (Open VLD) tot die op 6 juli door iemand van de nieuwe meerderheid wordt vervangen. Maar de N-VA-voorzitter weet dat het informateurschap als eerbiedwaardig een onderdeel van het Belgische politieke systeem wordt beschouwd. Hij wil zich daar zo min mogelijk in wentelen. Daarom past hij voor de gebruikelijke fotomomenten waarbij hij zijn gasten op het bordes ontvangt of uitwuift. En in tegenstelling tot zijn voorganger Reynders in 2007 zal hij de perszaal niet zo schikken dat het portret van de koninklijke familie steevast netjes in beeld komt.

De komende veertien dagen zullen voor De Wever niet eenvoudig zijn. Hij wil de regie houden en hij moet zijn borst nat maken. Maar de setting is niet de zijne. In een Belgische context voelt een Vlaams-nationalist zich niet helemaal op zijn gemak. De Vlaamse beweging loopt over van de heerschappen die daarin een soort capitulatie zien voor de grillen van de koning.

De Wever kan zich in elk geval troosten met de gedachte dat een informateur bijzonder snel vergeten wordt. Meestal scheidt die een rapport af dat door niemand wordt gelezen. Dezelfde tricolore smetvrees maakt het voor De Wever haast onmogelijk om het premierschap op te nemen. In die hoedanigheid verzinnebeeldt hij gedurende jaren het federale koninkrijk.

In de hal van De Wevers huis hangt een originele affiche uit 1917, waarop de Raad van Vlaanderen de Vlaamse onafhankelijkheid uitroept. 'Gruw of bewonder, al naar gelang', zegt de N-VA-voorzitter aan iedere bezoeker die binnenkomt. De Wever bewondert het kleinood elke dag. Maar voorlopig ontfermt hij zich over het welzijn van België. Dat is goed voor even, op voorwaarde dat hij de kreet 'Leve België' achterwege mag laten. Als goede kennis van Hugo Schiltz weet hij hoe schadelijk zoiets kan zijn.

NOOT:

bron: De Standaard
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=SE2RN0MV&kanaalid=1597

De Wever, bewonderaar van de collaboratie en het (pre-)nazisme!

De Raad van Vlaanderen was een door de Duitsers aangestelde marionettenregering. Onder impuls van de "haviken" in het keizerrijk riepen die in 1917 de onafhankelijkheid van Vlaanderen uit. De gematigde Duitse regering wilde een compromisvrede bereiken, maar de extreme nationalisten in het keizerrijk, gesteund door leger-en vlootkringen wilden het noorden van België niet opgeven, ook niet door een compromis (voornamelijk owv de havens en de Belgische kust). BDW identificeert zich dus met de extreme rechtervleugel (de "völkische" zijde) van het Wilhelminische Duitsland, die trouwens in het interbellum de Weimarrepubliek mee om zeep hielp en zo het pad plaveide voor Hitler.

Zover ik het begrepen heb was de nota JLDH alleen bekend aan die mensen die rond de tafel zaten in het Salon Degrelle.

perikles wrote:

Zover ik het begrepen heb was de nota JLDH alleen bekend aan die mensen die rond de tafel zaten in het Salon Degrelle.

Stond gisteren in Le Soir, vandaag in HBVL.

Maingain heeft deze morgen op RTBF in alle toonaarden ontkend dat dat fameus voorstel over BHV waarover Le Soir sprak door Dehaene werd voorgesteld.

Vanwaar komt het dan? Wanneer en door wie werd het voorgesteld?