Ik wil u een artikel uit De Groene Amsterdammer niet onthouden.
Het treintelefoontje van sp.a-onderhandelaar Frank Vandenbroucke vorige woensdagavond, tijdens een heuse sneeuwstorm op de trein van half negen tussen Hasselt en Leuven, deed de Belgische onderhandelingstafel bijzonder wankelen.
Jan Haerynck
De als briljante Vlaamse socialist (sp.a) én als vrij Vlaamsgezinde omschreven Frank Vandenbroucke heeft de gewoonte om heel luid in zijn mobieltje te praten. De stemverheffingen van Vandenbroucke waren volgens een reiziger -actief op Twitter - vroeger reeds een bron van ergernis.
De sp.a-politicus analyseerde die woensdag de politieke waan van de dag met een journalist van Het Nieuwsblad (een zusterkrant van De Standaard). Vandenbroucke bewierookte het door de PS (Waalse socialisten en geleid door Elio Di Rupo) en het CDH (Waalse Christen-democraten) voorbereide maar door Vande Lanotte geïntegreerde voorstel om de toekomstige overheidsfinanciering van de federale en de regionale overheden te regelen. En hij besloot: 'Elio Di Rupo zit nu op zijn blote knieën in de sneeuw. Zoveel toegevingen zijn voor hem eigenlijk een vernedering.'
In dezelfde coupé zat Jeroen Overmeer, de woordvoerder van Vlaams-nationalist (N.VA) Bart De Wever, rustig maar stiekem mee te luisteren. Simultaan sms'te hij de politieke analyse van Vandenbroucke naar zijn voorzitter. Die werd met de minuut bozer. De N.VA-voorzitter ervoer die uitspraken van Vandenbroucke als het bewijs dat de socialisten (meer bepaald de Vlaamse socialist en koninklijk bemiddelaar Johan Vande Lanotte) hem in de hoek wilden duwen. Daarenboven had De Wever nog geen documenten van de koninklijk bemiddelaar ontvangen maar Vandenbroucke kon wel de meest recente informatie doortelefoneren naar een journalist. Perswoordvoerder Overmeer stapte naar Frank Vandenbroucke en er ontspon zich een bijzonder geanimeerd gesprek. Jeroen Overmeer belde even later van op het ijskoude perron verbolgen naar een medewerker van De Standaard. Vandenbroucke werd thuis door zijn vrouw verwelkomd met de mededeling dat De Standaard dringend naar hem op zoek was. De sp.a'er was helaas telefoonmoe en het verhaal verscheen de dag daarna in geuren in kleuren in De Standaard. Enkel en alleen gebaseerd op de woorden van de N.VA-perswoordvoerder. Heisa alom! Bart De Wever was furieus en zou een 'bom op de onderhandelingstafel leggen'. Beu, kotsbeu, was hij het gestook van de socialisten en nu moest de socialistische bemiddelaar Johan Vande Lanotte zich maar eens tegen de vangrails te pletter rijden.
De supertacticus Vande Lanotte liet De Wever bij de ochtendkoffie uitrazen en beide partijen zorgden voor een lichte dooi. Een dooi die echter heel vlug in ijzel omsloeg. Tijdens de diverse politieke tv-uitzendingen vorige zondag werd er nog gedebatteerd over het ongelukkige telefoontje van Frank Vandenbroucke die daarmee zijn partijgenoten had geïrriteerd. 'Is dit een afrekening tussen de clan Vande Lanotte en de clan Vandenbroucke - door zijn partijtop op de pechstrook geparkeerd - bij een hopeloos verdeelde Vlaamse socialistische partij?' opperde een sp.a-mandataris.
Soit, in België heeft iedereen met iedereen ruzie. Een overgrote meerderheid van de politici spreekt al openlijk van nieuwe verkiezingen. Enkel de precieze datum is nog een staatsgeheim. De stembus zou weer voor monsterscores zorgen bij de N.VA en de PS. En dan wordt het water tussen Vlaanderen en Wallonië alleen maar eindeloos diep. Met een zucht van verlichting meldde de Wetstraat na het weekend dat 'voorlopig nog niemand de stekker in de buurt van de onderhandelingstafel had uitgetrokken'. Na 181 dagen bakkeleien is dat momenteel in België heel groot nieuws.
Maar het koninkrijk staat met erg natte voeten in de sneeuw. Zowel toonaangevende CEO's en academici als politici én politieke analysten hebben het nu luidop over het Plan B. Een eufemisme voor het definitief splitsen van België. Al jaren aangekondigd, maar zelfs koning Albert II voelt nu de hete adem in zijn nek én het wordt dan ook uitkijken naar zijn kersttoespraak. Of hoe het telefoontje van Frank Vandenbroucke wel eens De Stomme van Portici van 2010 zou kunnen worden.
Home