Zinzen spreekt zichzelf volledig tegen - Zinzen se contredit totalement

Het begin van zijn tekst komt bijna letterlijk uit het boek van de B.U.B. (verwerping van de taalapartheid), maar op het einde bevestigt de journalist het taalapartheidsregime door het systeem van Vande Lanotte te verdedigen. Hoe kan men zich in één tekst zo radicaal tegenspreken? Dat is niet rationeel.

Le début de son texte est presqu'une copie littérale du livre du B.U.B. (rejet de l'apartheid linguistique), mais à la fin, le journaliste confirme le régime d'apartheid linguistique en défendant le système de Vande Lanotte. Comment peut-on se contredire si radicalement dans le même texte? Ce n'est pas rationnel.

DE STANDAARD

Elk zijn Bantoestan

ETNISCH NATIONALISME IN BELGIE

zaterdag 09 april 2011


© Pol De Wilde - Corelio

Het idee van twee zuivere, eentalige gewesten, Vlaanderen en Wallonië, die samen het onvolwaardige gewest Brussel besturen, het doet WALTER ZINZEN een beetje denken aan de apartheid in Zuid-Afrika.

Er zijn vele goede redenen om het separatisme af te wijzen: sociale, economische, politieke, culturele. Ze zijn allemaal valabel en ze worden in het debat over de toekomst van België veelvuldig gebruikt. Maar er is één argument dat naar mijn smaak onderbelicht blijft, hoewel het toch essentieel is: separatisme komt neer op etnische zuivering. Anderstaligen zijn welkom maar dan op voorwaarde dat ze net zo worden als wij. Het is een toepassing in vermomming van de apartheid, die in Zuid-Afrika voor zoveel ellende heeft gezorgd. In feite willen de nationalisten een soort van Bantoestans creëren: ieder volk met zijn eigenheid, taal en cultuur in zijn eigen gebied, beschermd door ondoordringbare (taal)grenzen. Overdreven? Slechts in schijn. Wie aandachtig de redenering over de identiteit beluistert van Bart De Wever (N-VA) en zijn neo-nationalistische epigonen à la Jean-Pierre Rondas en Siegfried Bracke kan niet anders dan concluderen dat ze naadloos aansluit bij een minder fraaie traditie uit de Vlaamse Beweging: die van het etnisch denken. Het was de tijd dat op IJzerbedevaarten en in pressiegroepen (Protea bijvoorbeeld) de steun aan de ‘stambroeders' met woord en daad werd beleden.

Dat apartheidsdenken is niet verdwenen. Niet bij de nationalisten (de nieuwe N-VA'er Vic Van Aelst heeft er de voorbije week een treffend voorbeeld van gegeven ) maar ook niet bij ‘gewone' Vlaamsgezinden. Niet meer het ras, maar de identiteit is het die aanzet tot scheiden, tot apartheid. De Vlaamse identiteit verschilt van de Waalse, dus moeten Vlamingen en Walen ieder hun eigen Bantoestan autonoom kunnen besturen. Het is exact dezelfde benadering als die van het blanke minderheidsregime in Zuid-Afrika destijds. Alleen voor Brussel geldt die redenering ineens niet meer. Brusselaars hebben kennelijk geen recht op een eigen identiteit. De verklaring voor deze contradictie is makkelijk te vinden. Brussel is een veeltalige, kleurrijke, multi-etnische stad, daar kun je geen Bantoestan van maken. Daarom moet Brussel bestuurd worden door de ‘zuivere' Frans- en Nederlandstalige gemeenschappen en moeten de Brusselaars, ook de meer dan 50procent die van niet-Belgische afkomst is, kiezen of ze Vlaming dan wel Waal willen zijn.

Het is niet de enige contradictie die het hedendaags Vlaams-Nationalisme typeert.

Alarmbel

De nationalisten vinden België een ondemocratische staat omdat de Vlaamse meerderheid haar wil niet kan opleggen door het bestaan van allerhande mechanismen (alarmbel, gekwalificeerde meerderheden) die de rechten van de Franstalige minderheid moeten beschermen. Een demografische meerderheid hoort in hun ogen ook een democratische te zijn. Raar toch dat in hun aanvallen op de zogenaamde ‘kosmopolieten' plots een heel andere aap uit de mouw komt. Op de naïeve kosmopolieten, die de wereld als hun dorp beschouwen, vieren de nationalisten graag hun gram bot. Zo maakte Siegfried Bracke, kort na zijn bekering tot het Vlaams-Nationalisme, een rondgang bij zijn logebroeders om ze overtuigen van zijn eigen gelijk. In zijn pleidooi pro domo verketterde hij de kosmopolieten en hun dromerijen over de gelijkwaardigheid van alle aardbewoners. Zijn ultiem argument was dat een wereldregering ondemocratisch zou zijn. Letterlijk zei hij: ‘Je kunt in je global village moeilijk stemmingen organiseren met 10 miljoen Belgen en twaalfhonderd miljoen Chinezen en op het einde van de rit zeggen: de meerderheid heeft beslist, dit is democratie.' Precies het omgekeerde dus van wat op Belgisch niveau wordt verkondigd. Wie gelooft die nationalisten nog?

Het wordt de hoogste tijd dat we ons spiegelen aan het nieuwe Zuid-Afrika, dat van de Regenboognatie, en niet aan dat van de verkrampte blanken van weleer. Dat heeft de Bantoestans afgeschaft en probeert, met vallen en opstaan, een land op te bouwen, waar het voor iedereen goed leven is. Laten we daarom volop inzetten op de unieke troeven die België heeft. Wie door onze steden dwaalt beseft dat in België zowat de hele wereld thuis is, of althans zich thuis zou moeten voelen. Dit is een enorme kans, geen bedreiging.

De toekomst van ons land is: meertaligheid. De wettelijke eentaligheid van Vlaanderen en Wallonië is, net zoals de tweetaligheid van Brussel, een fictie. Het Engels rukt hoe langer hoe meer op als lingua franca. Het is het communicatie-instrument bij uitstek voor alle anderstaligen die zich op ons grondgebied bevinden. Iedere Belg, Vlaming, Waal of Brusselaar moet daarom minstens drietalig zijn. Wallonië geeft het goede voorbeeld met zijn onderdompelingsscholen. Wanneer volgt Vlaanderen? Een meertalig België kan buitenlanders wat ruimhartiger en gastvrijer ontvangen dan nu het geval is. We gaan toch ooit eens ophouden met mensen, die zich hier voor een jaar of drie vestigen, te verplichten zich aan te passen aan onze verouderde taalwetgeving?

Academisch gezwets

En laten we het onszelf wat makkelijker maken door ons ingewikkeld koninkrijk om te vormen tot een Belgische Unie met doorzichtige, doeltreffende en simpele structuren. Een Unie met vier volwaardige gewesten zonder gemeenschappen, zoals nu ook door Johan Vande Lanotte (SP.A) wordt bepleit. Dat is geen academisch gezwets zoals de Vlaamse minister-president, Kris Peeters (CD&V), beweert, maar een duidelijke en realiseerbare visie op de toekomst. Totnogtoe ook het enige echte plan dat in politieke kring is geformuleerd. Zo'n Unie mag voor mijn part een republiek zijn. Dan is er voor potsenmakers als de heer Laurent geen plek meer. Tja, het blijven dromers, die ‘kosmopolieten'.

WALTER ZINZENWie? Oud-VRT-journalist. Wat? Kosmopolitisme hoeft niet naïef tezijn. Waarom? Kosmopolitisme heeft soms minder absurde gevolgen dan nationalisme.

Het "nieuwe" federalisme van VDL is een bevestiging en een versteviging van het huidige taalfederalisme omdat die vier gewesten door taalgrenzen worden afgelijnd.

Zuid-Afrika, het lichtende voorbeeld waarnaar Zinzen, verwijst, is trouwens ook opgebouwd uit negen provincies.