Belgica
Admin
Number of posts : 5604
Location : BELGIE - BELGIQUE - BELGIEN - BELGIUM
Registration date : 2008-11-19
 | | Subject: BDW, de hoogmoedige separatist - le séparatiste étourdi Wed Oct 17, 2012 8:24 pm | |
| De man heeft nergens een meerderheid en is geen verzoener. L'homme n'a nulle part une majorité et n'est pas du tout un conciliateur.DE STANDAARD De splitsing van B-D-W
De onmogelijke cumul van voorzitter- burgemeester De Wever
woensdag 17 oktober 2012, 03u00
Auteur: Ruud Goossens
Photonews
BRUSSEL - Harder dan ooit hakt Bart De Voorzitter sinds zondag in op het systeem, en de traditionele partijen in het bijzonder. Tegelijk staat Bart De Burgemeester voor zijn grootste uitdaging: een Antwerps team op de been brengen mét diezelfde partijen. Beuker en verzoener: de onmogelijke cumul.
Hij had ook anders kunnen verlopen, de verkiezingsavond.
Bart De Wever had zijn opwachting éérst aan het Antwerps stadhuis kunnen maken. Hij had daar Patrick Janssens kunnen bedanken en zijn trots over het indrukwekkende N-VA-resultaat in Antwerpen kunnen uitspreken. Hij had vervolgens kunnen zeggen dat er ‘in het belang van de stad snel een hechte bestuursploeg moet komen waarin ook de verliezers aan hun trekken zullen komen.’ Hij had VTM-presentator Stef Wauters kordaat kunnen zeggen dat hij níét op dat balkon zou gaan staan: ‘Doe dat raam maar gewoon weer dicht’. Hij kán dat, journalisten kordaat toespreken.
Daarna had Bart De Wever in zijn wagen kunnen stappen om naar de Zuiderkroon te rijden. Daar had hij dan een gloedvolle speech kunnen geven waarin hij al zijn Vlaamse partijgenoten feliciteerde met de landslide van de N-VA. Hij had zijn collega-partijvoorzitters even te kijk kunnen zetten, omdat ze allemaal wel een reden vonden om te zeggen dat hun partij het óók goed gedaan had. En hij had kunnen zwijgen over Elio Di Rupo. Hij had níét kunnen voorstellen om meteen over het confederalisme te onderhandelen. Hij had zelfs kunnen zeggen dat de verkiezingen over twee jaar razend belangrijk worden, maar dat hij de campagne ‘in het belang van de stad’ pas begin 2014 wil opstarten.
Maar de voorzitter haalde het van de toekomstige burgemeester. Zo ging het dus niet.
Immer grimmiger
Integendeel, we zien al enige tijd een grimmiger versie van Bart De Wever dan degene die we een paar jaar geleden leerden kennen. Maar zondag viel het wel heel hard op. Geen humor meer, hij leek zelfs niet gelukkig. Hij snauwde een dj af, tot daar aan toe. Hij opende meteen, nog voor hij op het stadhuis was verschenen, de aanval op Elio Di Rupo. Toen hij na het partijbureau van de N-VA, maandag, van een Franstalige collega de vraag kreeg wat confederalisme precies betekende, luidde het: ‘Zoek het op in het woordenboek’. Ook tegenover zijn collega-voorzitters trok De Wever, tijdens twee tv-debatten, fel van leer. Hij trok de wenkbrauwen op als ze iets zeiden. Hij schudde van neen. Hij onderbrak Alexander De Croo: ‘Zielig, echt zielig’.
Hij liet er geen enkele twijfel over bestaan wat er de komende anderhalf jaar zal gebeuren: gesterkt door een uitstekende uitslag zal hij nóg forser ten strijde trekken tegen de ‘Franstalige belastingregering’ en tegen de Vlaamse partijen die premier Di Rupo op de been houden. ‘Het wordt de langste campagne die we ooit gezien hebben’, wist politoloog Carl Devos in Terzake.
Daar is op zich niets mis mee: de voorzitter van de N-VA hoeft niet te zwijgen over Brussel. Alleen kwam de toekomstige burgemeester van Antwerpen er nauwelijks nog aan te pas in de dagen na zijn overwinning. En toch begrijpt Bart De Wever niet waarom mensen vragen stellen over die cumul. ‘Voor de duizendste keer’ antwoordde hij bij de collega’s van Terzake 2012 – geïrriteerd, terwijl de wenkbrauwen de lucht ingingen – dat zich geen probleem stelt. Tijdens de campagne maakte hij van zijn nadeel zelfs een voordeel: hij zal des te harder op tafel kunnen kloppen in Brussel en dat zal Antwerpen ten goede komen.
Vraatzucht
Blijkbaar is het toch niet zó evident, want gisteravond laste de voorzitter een mediastop in, zodat de toekomstige burgemeester in alle sereniteit kan beginnen onderhandelen over een nieuwe coalitie. Na twee beukdagen volgt nu een verzoenperiode. Kan je op nationaal niveau inhakken op het systeem en tegelijk in Antwerpen verzoenen?
‘Dat is bijzonder problematisch’, zegt Johan Ackaert, politoloog aan de Universiteit Hasselt. ‘Als voorzitter zal hij volop moeten polariseren. En dat vloekt met zijn rol als bruggenbouwer in Antwerpen. Je kan niet de ene dag, als N-VA-voorzitter, kwaad zijn op alle linksen in Vlaanderen. En de volgende dag, als burgemeester, verzoenende taal spreken tegenover die mensen in je eigen stad.’
Bart De Wever zélf zei eerder, in een debat met Daniël Termont op Terzake 2012, dat hij precies hetzelfde doet als de socialistische politici Steve Stevaert en Louis Tobback voor hem. Daar maakte de historicus een historische fout. Toen Stevaert SP.A-voorzitter werd (in het voorjaar van 2003), verving Herman Reynders hem al een paar jaar als burgemeester in Hasselt. Stevaert eiste dat mandaat nooit opnieuw op.
En volgens Louis Tobback gaat ook de vergelijking met Louis Tobback niet op. ‘Tot nu toe ging ik ervan uit dat Antwerpen vijf keer zo groot was als Leuven’, zegt de burgemeester. ‘Dat is blijkbaar niet meer het geval. Ik zal dat op tafel leggen als de middelen uit het gemeentefonds verdeeld worden. Ik wil maar zeggen: Antwerpen besturen is niet hetzelfde als Leuven besturen. Maar vooral: ik was niet de man die de revolutie predikte in België. Ik heb in 1994, toen wij uit de oppositie kwamen in Leuven, een coalitie gemaakt met de CVP, omdat wij daar op Vlaams en federaal niveau óók mee bestuurden. Ik wilde niet dat er een tegenspraak was tussen mijn twee rollen.’
‘Dat is helemaal anders bij Bart De Wever. Het zou zinvol zijn als hij in Brussel op tafel ging kloppen, ware het niet dat hij tegelijk bezig is daar iedereen op te vreten. Ik kan mij voorstellen dat ze in de nationale hoofdkwartieren van SP.A, CD&V en Open VLD stilaan wel begrijpen dat hij geen vriendschappelijke bedoelingen heeft.’
En dat is geen goede zaak voor Antwerpen, denkt Ackaert. ‘Je kan niet lobbyen in Brussel en er tegelijk een raid op uitvoeren’, zegt de professor. ‘Als burgemeester moet hij vooral aankloppen bij de Vlaamse regering. Ik denk niet dat CD&V en SP.A hem daar nog veel cadeaus zullen willen geven.’
Time is money
Er is nog een ander probleem: een dag telt maar 24 uur. ‘Een burgemeester besteedt in Vlaanderen gemiddeld vijftig uur per week aan zijn job’, weet Ackaert. ‘Bij een burgemeester van een grote stad, zoals Antwerpen, komt daar nog eens vijftig procent bij. Ik zie echt niet in hoe Bart De Wever dat zal kunnen combineren met zijn job als voorzitter. Misschien kan hij even de schijn ophouden, maar uiteindelijk zal het zich wreken.’
Volgens Ackaert wordt 2013 immers niet alleen een cruciaal jaar voor voorzitter De Wever, maar ook voor burgemeester Bart. ‘Het gemeentedecreet is immers gewijzigd. Een college moet tijdens het eerste jaar van de legislatuur niet alleen een strategische meerjarenplanning opstellen, er moet ook meteen een financiële planning aan worden gekoppeld. Vroeger was dat facultatief: men kon elke partij iets geven en dan aan het eind van de legislatuur, als er niet genoeg middelen bleken te zijn, de knopen doorhakken. Vanaf nu moeten die financiële knopen allemaal tijdens het eerste jaar worden doorgehakt. Dat is, zeker in Antwerpen, een loodzware opdracht. Combineer dat maar eens met een voorzitterschap.’
Agusta-schandaal
Tobback vindt ook dat er te gemakkelijk over het tijdsaspect wordt heengestapt. ‘Ik ben burgemeester geworden in november 1994, toen mijn partij in vrij rustig vaarwater zat. Dat ging nog. Maar in februari 1995, drie maanden voor de verkiezingen, brak het Agusta-schandaal uit. Bon, toen heb ik het dus wel geweten. Ik had natuurlijk het geluk dat ik niet aan een campagne bezig was die tot doel had het regime omver te werpen.’
Maar hoe moet dat dan verder? Tijdens de campagne heeft Bart De Wever altijd gezegd dat hij het voorzitterschap één jaar zou combineren met zijn burgemeesterschap. Allicht bedoelt hij: anderhalf jaar, tot en met de verkiezingen van juni 2014. ‘De partijraad beslist in principe eind 2013 wanneer er voorzittersverkiezingen georganiseerd worden’, zegt zijn woordvoerder. ‘En sowieso zullen die plaatsvinden in het voorjaar van 2014. Maar wanneer? Wij zijn hier echt nog niet met de campagne bezig.’
Het blijft een mogelijkheid: dat Bart De Wever zijn voorzitterschap toch op een laag pitje zit en de campagne pas echt op gang trekt in 2014. Maar na de afgelopen dagen lijkt die kans klein. Veel reëler is dat zijn nationale rol een impact zal hebben op zijn Antwerps burgemeesterschap. Zelfs als hij zijn twee jobs zélf perfect zou kunnen scheiden, zullen zijn concurrenten daar wel voor zorgen. De socialisten, en zij niet alleen, lijken niet van plan om het hem makkelijk te maken tijdens de lokale coalitiebesprekingen.
Jaren dertig
Tobback begrijpt het maar al te goed. ‘Ik was het volmondig eens met Daniël Termont toen die zei dat De Wever hem zondag aan de jaren dertig deed denken. Die optocht van de Zuiderkroon naar het stadhuis, omringd door mensen die zijn heiligenportret meedroegen, het herinnerde mij aan de verhalen die ze mij als kind vertelden over de gebeurtenissen in de oorlog. Hij is arroganter en agressiever dan ooit tevoren. Ik heb mijn Antwerpse partijgenoten geen raad te geven, maar ik vermoed dat hij van hen geen cadeaus moet verwachten.’ | |
|
