VLAAMS-NATIONALE TANDARTS TEGEN FEDERALISTISCHE ECONOMIST

Aernoudt blijf bij je leest 26/11/08


Er zijn, in tegenstelling tot wat Rudi Aernoudt beweert, wel degelijk ijzersterke argumenten om de gezondheidszorg op gemeenschapsniveau te organiseren. Die stelling verdedigt LOUIS IDE in De Standaard.

Als er één verdienste is aan Rudy Aernoudt, dan is dat alvast dat hij duidelijkheid schept. De Waalse variant van Lijst Dedecker pleit formeel voor een unitaire Belgische gezondheidszorg. In een opiniestuk (DS 25 november) haalt hij smalend uit naar de 'christelijke (sic) denktank' die hem doet denken aan de 'middeleeuwse godsbewijzen'. Aernoudt suggereert dat de twaalf medici van de denktank Gezond&Wel (CD&V) beter bij hun leest blijven. Ik stel me de vraag wie hier eigenlijk best bij zijn leest blijft, want de inkt die Aernoudt op het blad gooide had hij beter niet verspild.

Het subtiele vraagteken na de zin over de splitsing van de gezondheidszorg 'Het pleidooi van de medici die naar eigen zeggen gevolgd worden door drie vierde van de Vlaamse artsen (?)' leert ons dat het individueelste individu van zijn eigen denktank (Arnoudt dus) de medische vakpers niet kent, laat staan leest. Anders had hij geweten dat Artsenkrant ooit kopte met de titel 'Driekwart Vlaamse artsen voor splitsing' (8 mei 2007). Helaas voor Aernoudt wil tweederde van de Vlaamse huisartsen zelfs de splitsing van de totale sociale zekerheid (De Huisarts, nr. 799).

Aernoudt haspelt ook de woorden regionalisering en communautarisering door elkaar. Indien men de gezondheidszorg communautariseert, dan houdt men twee ministers over, indien men ze regionaliseert drie. In plaats van zeven (vroeger zelfs negen) ministers zal er in een gecommunautariseerde gezondheidszorg dus één minister voor gezondheidszorg zijn in Vlaanderen.

Aernoudt zit vastgeroest in een Belgisch patroon. Er zijn namelijk ijzersterke argumenten om op basis van het subsidiariteitsprincipe gezondheidszorg op het niveau van de gemeenschappen te organiseren. Het vaak opgeworpen argument dat men zo West-Vlaanderen van Limburg kan scheiden, is een karikatuur van de werkelijkheid. Er zijn uiteraard verschillen: zo kampt West-Vlaanderen met een hoog aantal zelfmoorden en het zou bijgevolg niet onverantwoord zijn om via bijvoorbeeld het Lokaal Gezondheidsoverleg daaraan iets te doen. In Denemarken (tweede op de Euro Health Consumer Index waaraan Aernoudt refereert) is het trouwens perfect verdedigbaar gezondheidzorg zo dicht mogelijk bij de mensen te organiseren: voor nog geen 6 miljoen Denen defederaliseert men de gezondheidszorg nog verder tot op het niveau van het miljoen. In Spanje is de gezondheidszorg 'gesplitst'. In Baskenland (2,2 miljoen inwoners) organiseert en financiert men de gezondheidszorg zelf. In Catalonië organiseert men zelf de gezondheidszorg, maar komt de financiering via een enveloppe van de Spaanse staat. Twee systemen in dezelfde staat. Er is trouwens een internationale tendens van decentralisatie aan de gang: in Duitsland, Italië, Canada, en zelfs het VK is er een regionalisering van de gezondheidszorg bezig. De burger heeft recht op een aangepast beleid, een beleid op maat van zijn gemeenschap. De huidige e-health-technologie zal trouwens het verkeer tussen gemeenschappen vergemakkelijken.

Dit sluit trouwens een Europees kader helemaal niet uit. Aernoudt heeft er geen idee van hoe Vlaamse artsen doordrongen worden van een Europese medische cultuur, met internationale richtlijnen, inzichten Maar evenzeer met het inzicht dat er een sterke noord-zuid gradiënt is in Europa (EARSS), bijvoorbeeld in het antibioticaverbruik, zoals onlangs nog duidelijk werd: Hoe zuidelijker in Europa hoe meer antibiotica er verbruikt worden en hoe meer resistente bacteriën er zijn. Hoe noordelijker hoe minder antibiotica verbruikt worden met als gevolg minder resistente bacteriën.

De breuklijn tussen noord en zuid loopt - helaas voor Aernoudt - op de taalgrens. Het is Dominque Monnet (Statens Serum Institut Kopenhagen) die de reden voor het verschil bloot legde. Er is een cultureel verschil tussen het Calvinistische noorden en het Latijnse zuiden. Naast cultuur is trouwens ook het (medisch) onderwijs een belangrijke verklarende factor in het verschil in gezondheidszorgcultuur tussen noord en zuid. Wil Aernoudt dit ook herfederaliseren?

De uitgaven inzake gezondheidszorg leren veel over cultuurverschillen in de gezondheidszorg (ik verwijs naar de parlementaire vragen van ondergetekende). Om en bij de helft van de Vlamingen koos in 2004 al voor een vaste huisarts, slechts 19procent van de Walen deed dit en slechts 17procent van de Brusselaars. Vlaanderen spendeert meer aan thuiszorg, beschut wonen, psychiatrie, huisartsgeneeskunde, preventie tandzorg, goedkopere peritoneaaldialyse, vaccinatie, daghospitalisatie, de goedkopere screeningsmammografie.

Walen spenderen meer aan de specialistische geneeskunde, medische beeldvorming, laboratoriumonderzoek, duurdere hemodialyse, urgentie, genetische tests, antibiotica, antidepressiva, geneesmiddelen in het algemeen, duurdere diagnostische mammografie, inwendige geneeskunde, maximumfactuur, pre-operatieve onderzoeken, appendectomieën, huisbezoeken.

Er zijn meer dan 80procent van de laboratoria gecontroleerd in Vlaanderen en minder dan 40procent in Franstalig België. Er zijn een kwart meer apotheken in Wallonië. Franstalige kinesitherapeuten doen meer huisbezoeken.

In de gezondheidszorg bestaat wel degelijk een cultuurverschil in België. 'Taalgrens is Zorggrens' is net zoals 'de huisarts is Vlaams en het ziekenhuis Franstalig' slechts een boutade. Doch deze uitsmijters zeggen veel en dekken de lading die ik hierboven kort beschreef, maar die ondertussen eindeloos lang geworden is.

Ten slotte gaat het me zelfs eigenlijk niet in eerste instantie over transfers die Vlaanderen langzaamaan droogleggen. Met 6,6procent van ons bruto regionaal product (aan transfers) kloppen we de West-Duitsers die het amper 10 jaar volhielden de Oost-Duitsers te steunen met 4procent van hun BRP (intrest op schuld inclusief). Rudy Aernoudt mag zichzelf misschien de slimste leerling van de klas vinden, op het vak 'gezondheidszorg' zakt hij met glans.

Auteur:
Louis Ide
Senator

Nu wachten op het weerwoord van Aernoudt, als hij nog durft ;-).

Het betoog van Ide is in ieder geval zeer stevig.

Ik zou graag de provinciale verschillen eens kennen. Of durft Ide die niet te geven?

die de reden voor het verschil bloot legde. Er is een cultureel verschil tussen het Calvinistische noorden en het Latijnse zuiden.

Mensen die zoiets schrijven, horen niet thuis in de Belgische samenleving.

Personnellement, l'analyse de Louis Ide me choque même si elle ne m'étonne pas. Il est notamment insinué que le malade francophone est dépensier et que la médecine "latine" a encore des progrès à faire. Comparez ces deux passages

Quote :

De uitgaven inzake gezondheidszorg leren veel over cultuurverschillen in de gezondheidszorg (ik verwijs naar de parlementaire vragen van ondergetekende). Om en bij de helft van de Vlamingen koos in 2004 al voor een vaste huisarts, slechts 19procent van de Walen deed dit en slechts 17procent van de Brusselaars. Vlaanderen spendeert meer aan thuiszorg, beschut wonen, psychiatrie, huisartsgeneeskunde, preventie tandzorg, goedkopere peritoneaaldialyse, vaccinatie, daghospitalisatie, de goedkopere screeningsmammografie.

vs.

Quote :

Walen spenderen meer aan de specialistische geneeskunde, medische beeldvorming, laboratoriumonderzoek, duurdere hemodialyse, urgentie, genetische tests, antibiotica, antidepressiva, geneesmiddelen in het algemeen, duurdere diagnostische mammografie, inwendige geneeskunde, maximumfactuur, pre-operatieve onderzoeken, appendectomieën, huisbezoeken.

Bref, comme si les Wallons sont toujours malades et coûtent donc cher à la sécurité sociale et comme si les Flamands ne souffrent que de petites maladies

Quand Louis Ide parle de différences culturelles, ils oublient les différences socio-économiques, les différences d'âge, de classe,... Il semble oublier que les personnes âgées sont plus souvent et plus gravement malades que les jeunes, que les riches sont en meilleure santé que les pauvres, etc. En outre, il y a dans notre pays une troisième composante à la sécurité sociale: les immigrés d'origine maghrébine qui ont leur mentalité et leurs traditions en matière de soins de santé.

Faut-il dès lors scinder la sécurité sociale en fonction de l'âge, du sexe, de l'origine éthnique,... Et quid de Bruxelles, qui dépendrait des deux systèmes de soins de santé en cas de santé?

Je ne sais pas où le docteur Louis Ide a fait ses études, mais ce qu'il propose ne vise ni plus ni moins une forme d'élitisme socio-médicale. Il devrait se rappeler son serment d'Hippocrate, à moins qu'il n'ait fait le serment d'Hippocryte...

Nationalisme kan niet bestaan zonder dwang en leugens.

Le nationalisme ne peut exister sans contrainte ni sans mensonges.

Ide neemt het behoren tot verschillende gemeenschappen als uitgangspunt:

Quote :

Er is een cultureel verschil tussen het Calvinistische noorden en het Latijnse zuiden.

Anderzijds zegt Peter De Graeve (VVB):

Quote :

Vlamingen en Franstaligen hebben een verschillende kijk op de werkelijkheid, niet omdat ze een andere taal spreken en (dus) tot verschillende gemeenschappen behoren (zou etnische en bijgevolg racistische verklaring van de politieke crisis inhouden)...

http://www.vvb.org/actueel/141/26277

Quote :

Nationalisme kan niet bestaan zonder dwang en leugens.

Le nationalisme ne peut exister sans contrainte ni sans mensonges.

Bedankt Belgica, deze komische noot wordt zeker geaprecieerd (y).

Quote :

Je ne sais pas où le docteur Louis Ide a fait ses études, mais ce qu'il propose ne vise ni plus ni moins une forme d'élitisme socio-médicale. Il devrait se rappeler son serment d'Hippocrate, à moins qu'il n'ait fait le serment d'Hippocryte...

Het enige wat hij zegt is dat Vlaanderen en Wallonië enorm verschillen op medisch vlak (en hij toont dat ook aan, met cijfers). Dit vraagt om een ander beleid. Waarom niemand van jullie er problemen mee heeft dat pakweg Frankrijk en België (of Burundi, of Nepal of...) een verschillend gezondheidsbeleid hebben, is mij een raadsel. Is dit dan ook 'élitisme'?

Dat Ide ijvert voor een betaalbare gezondheidszorg, vrij van spilzucht en heterogeniteitskosten, dat vind ik alleen maar postief. Ik zou graag in een welvaartstaat blijven leven. De gezondheidszorg van België is de laatste jaren trouwens gezakt naar het midden van rankings. De tijd dat België bovenaan stond, is al lang verleden tijd. Nochtans hebben we één der duurste systemen in de wereld... Stof tot nadenken lijkt mij.

Quote :

Het enige wat hij zegt is dat Vlaanderen en Wallonië enorm verschillen op medisch vlak (en hij toont dat ook aan, met cijfers). Dit vraagt om een ander beleid.

Alsof binnen het Vlaams Gewest een eenvormige ruimte qua gezondheidszorg!

Ik vermoed dat u wilt zeggen dat er ook verschillen zijn binnen Vlaanderen?

Uiteraard, al zij ndeze veel kleiner en kan men deze niet regionaal afbakenen. Dit gaat wel grotendeels met Vlaanderen en Wallonië. Conclusie: doen!

tiboo wrote:

Ik vermoed dat u wilt zeggen dat er ook verschillen zijn binnen Vlaanderen?

Uiteraard, al zij ndeze veel kleiner en kan men deze niet regionaal afbakenen. Dit gaat wel grotendeels met Vlaanderen en Wallonië. Conclusie: doen!

Volgens diezelfde logica heeft West-Duitsland nood aan een andere gezondheidszorg dan Oost-Duitsland.

Geef een studie die dit aantoont?!!! Geef cijfers?!!!

Ik doe geen uitspraken over regio's waar ik niet genoeg over gedocumenteerd ben.

On touche à l'essence même de la sécurité sociale: la solidarité. Si l'on scinde la sécurité sociale selon des critères purement linguistiques, le problème de Bruxelles se pose. Dans les ménages bilingues ou biculturels, quel régime de sécurité sociale devra-t-on choisir?

En outre, si l'on continue dans ce sens et que l'on communautarise les soins de santé, qu'est-ce qui empêcherait les régions riches de Flandre ou de Wallonie d'être solidaires avec les régions plus pauvres ou défavorisées?

Alors que l'Union européenne vise à harmoniser les soins de santé, nous avons des nationalistes qui veulent scinder les soins de santé sur des bases linguistiques!

De vraag naar splitsing heeft niets te maken met 'de taal', maar met aanzienlijke verschillen in de mening.

Het misbruik van het woord 'solidariteit' hangt mij ook de keel uit. Solidariteit komt van twee kanten. In België komt het van één kant, van Vlaanderen. Of kan u een voorbeeld geven van het tegendeel? Solidariteit komt neer op het feit dat de ene geld krijgt, maar dat hij zich moet verantwoorden en aantonen dat hij dat geld nuttig besteed. Ook al niet het geval in België. Solidariteit vereist ook transparantie, dat men kan zien waar de aanzienlijke geldstromen (humanitaire werkers zeggen dat ze met een bedrag gelijk aan onze jaarlijkse transfer, de honger VOORGOED uit de wereld kunnen helpen) aan besteed worden. Dan kan men inefficiënte geldstromen (wat meestal het geval is in België) bijsturen. Driewerf hoera: zo niet in België.

En de eenmaking van Europa heeft hier niet veel mee vandoen. Iedereen weet dat de staten in Europa een zekere vorm van souvereniteit nodig hebben. Er zijn zaken die men best samen kan doen, andere laat men beter over aan de staten. Gezondheidszorg is er daar één van. Europa kan richtlijnen opleggen en visieteksten uitgeven met aanradingen. Maar één sociaal systeem voor heel Europa, dat is dromen, en niet eens een mooie droom, maar een nachtmerrie. Indien België (10 miljoen inwoners) al niet bespaard blijft van misbruiken die het hele systeem onbetaalbaar (en dus onhoudbaar) maken, wat gaat dat dan geven in een gemeenschap van meer dan 300 miljoen inwoners.

@ Bruno. Geen enkele van deze studies toont aan dat er een verschillende visie heerst in Duitsland. Het enige wat die aantonen, is dat Oost-Duitsland een achterstand heeft. Een achterstand kan men oplossen met hetzelfde beleid.

Twee verschillende problemen, vragen echter om twee verschillende oplossingen. Lijkt mij logisch.

tiboo wrote:

@ Bruno. Geen enkele van deze studies toont aan dat er een verschillende visie heerst in Duitsland. Het enige wat die aantonen, is dat Oost-Duitsland een achterstand heeft. Een achterstand kan men oplossen met hetzelfde beleid.

Twee verschillende problemen, vragen echter om twee verschillende oplossingen. Lijkt mij logisch.

Louis Ide verklaart impliciet dat Wallonië een achterstand heeft tegenover Vlaanderen, aangezien bacteriën, aandoeningen en andere ongevallen niet over de taalgrens met Vlaanderen geraken waar er minder geneeskundige verstrekkingen zijn.

Het is inderdaad logisch dat verschillende problemen een verschillende oplossing vragen, dat is een kwestie van gezond verstand. Daarom dat ik ook niet begrijp waarom Louis Ide stelt dat er meer en duurdere geneeskundige verstrekkingen zijn in Wallonië.

tiboo wrote:

De vraag naar splitsing heeft niets te maken met 'de taal', maar met aanzienlijke verschillen in de mening.

Louis Ide stelt het tegenovergestelde, aangezien volgens hem het type geneeskundige verstrekkingen afhangt van het feit of je nu boven of onder de taalgrens woont.

tiboo wrote:

Solidariteit komt van twee kanten. In België komt het van één kant, van Vlaanderen. Of kan u een voorbeeld geven van het tegendeel? Solidariteit komt neer op het feit dat de ene geld krijgt, maar dat hij zich moet verantwoorden en aantonen dat hij dat geld nuttig besteed. Ook al niet het geval in België. Solidariteit vereist ook transparantie, dat men kan zien waar de aanzienlijke geldstromen (humanitaire werkers zeggen dat ze met een bedrag gelijk aan onze jaarlijkse transfer, de honger VOORGOED uit de wereld kunnen helpen) aan besteed worden. Dan kan men inefficiënte geldstromen (wat meestal het geval is in België) bijsturen. Driewerf hoera: zo niet in België.

U simplificeert: alsof Wallonië en uw Franstalige medeburgers totaal niets bijdragen aan 's lands welvaart en "op de kap van de Vlamingen" leven. U hebt uiteraard wel gelijk wanneer u meer transparantie wil. Heel veel mensen, ook in Wallonië, willen meer transparantie. Enkel de politieke kaste van de PS wil dat niet en zolang die in Wallonië regeert, maar de mentaliteiten veranderen stilaan. Verder wil ik u ook verwijzen naar een publicatie van B-Plus, waarin ook voor meer transparantie gepleit werd! Cf. http://www.bplus.be/NL/Boeken-46.php

tiboo wrote:

@ Bruno. Geen enkele van deze studies toont aan dat er een verschillende visie heerst in Duitsland. Het enige wat die aantonen, is dat Oost-Duitsland een achterstand heeft. Een achterstand kan men oplossen met hetzelfde beleid.

Twee verschillende problemen, vragen echter om twee verschillende oplossingen. Lijkt mij logisch.

Definieer eens "een verschillende visie". Hebben de Nl-talige partijen eenzelfde visie?

Quote :

U simplificeert: alsof Wallonië en uw Franstalige medeburgers totaal niets bijdragen aan 's lands welvaart en "op de kap van de Vlamingen" leven. U hebt uiteraard wel gelijk wanneer u meer transparantie wil. Heel veel mensen, ook in Wallonië, willen meer transparantie. Enkel de politieke kaste van de PS wil dat niet en zolang die in Wallonië regeert, maar de mentaliteiten veranderen stilaan. Verder wil ik u ook verwijzen naar een publicatie van B-Plus, waarin ook voor meer transparantie gepleit werd! Cf. http://www.bplus.be/NL/Boeken-46.php

Ik simplificeer helemaal niet, ik zeg wat de democratie zegt.

Blijkbaar is er geen meerderheid in Wallonië voor een transparanter systeem. De PS en CDH worden volgens mij nog altijd verkozen door de burgers? En bij de andere partijen zie ik eveneens weinig politici die voor een transparanter systeem zijn...

Quote :

Definieer eens "een verschillende visie". Hebben de Nl-talige partijen eenzelfde visie?

Dat u niet bijleert, schokt mij toch regelmatig.

NOGMAALS: tussen de verschillende partijen kan men geen geografische grenzen trekken. Op provinciaal vlak zijn die verschillen trouwens enorm klein, amper significant.
Tussen Vla en Wall daarentegen is er een groot verschil, niet alleen qua partijen, zelfs qua stromingen!!! Vla stemt rechts, Wallonië links...

Quote :

Quote:
Definieer eens "een verschillende visie". Hebben de Nl-talige partijen eenzelfde visie?

Dat u niet bijleert, schokt mij toch regelmatig.

NOGMAALS: tussen de verschillende partijen kan men geen geografische grenzen trekken. Op provinciaal vlak zijn die verschillen trouwens enorm klein, amper significant.
Tussen Vla en Wall daarentegen is er een groot verschil, niet alleen qua partijen, zelfs qua stromingen!!! Vla stemt rechts, Wallonië links...

Zolang er in 'Vlaanderen' VERSCHILLENDE partijen BESTAAN, kan er GEEN EENDUIDIGE "Vlaamse" visie bestaan.

tiboo wrote:

Blijkbaar is er geen meerderheid in Wallonië voor een transparanter systeem. De PS en CDH worden volgens mij nog altijd verkozen door de burgers? En bij de andere partijen zie ik eveneens weinig politici die voor een transparanter systeem zijn...

Ah neen? U lijkt niet te weten wat zich afspeelt ten zuiden van de taalgrens: de MR voert al jaren een kritische oppositie en veel MR'ers zoals Destexhe of Reynders hebben "le système PS" al vaak aangeklaagd. Maar de Waalse imagoschade waarvoor de PS grotendeels verantwoordelijk is, kan niet in 1-2-3 rechtgezet worden. Dit vergt tijd en geduld, en vooral een mentaliteitsverandering!

tiboo wrote:

NOGMAALS: tussen de verschillende partijen kan men geen geografische grenzen trekken. Op provinciaal vlak zijn die verschillen trouwens enorm klein, amper significant.
Tussen Vla en Wall daarentegen is er een groot verschil, niet alleen qua partijen, zelfs qua stromingen!!! Vla stemt rechts, Wallonië links...

Weeral goedkope veralgemeningen: jongeren stemmen ook eerder links, ouderen eerder rechts enz. Mijns inziens zijn er minder verschillen tussen bv. een Vlaamse en Waalse liberaal of christen-democraat dan tussen een Vlaamse liberaal en socialist.
Bovendien kan je niet ontkennen dat de tweeledigheid van ons federaal systeem artificiële antagonismen creëert die zogenaamde verschillen in de hand werkt. Vandaar dat ik ook voorstander ben van een meerledige federale staat, zoals in Duitsland of de USA.

Quote :

Ah neen? U lijkt niet te weten wat zich afspeelt ten zuiden van de taalgrens: de MR voert al jaren een kritische oppositie en veel MR'ers zoals Destexhe of Reynders hebben "le système PS" al vaak aangeklaagd. Maar de Waalse imagoschade waarvoor de PS grotendeels verantwoordelijk is, kan niet in 1-2-3 rechtgezet worden. Dit vergt tijd en geduld, en vooral een mentaliteitsverandering!

Dat weet ik wel. Maar eerst en vooral halen ze bijlange niet veel stemmen (zelfs na de 10 cadeautjes die de PS heeft gegeven in aanloop van de verkiezingen). Bovendien vind ik niet dat de MR'ers voor verandering gaan (Destexhe uitgezonderd). De MR is al veel op de rem gaan staan bij de onderhandelingen van het regeerakkoord, OOK voor zaken die een kleine verandering in het logge sociale ZH systeem zouden kunnnen zorgen.

W

Quote :

eeral goedkope veralgemeningen: jongeren stemmen ook eerder links, ouderen eerder rechts enz. Mijns inziens zijn er minder verschillen tussen bv. een Vlaamse en Waalse liberaal of christen-democraat dan tussen een Vlaamse liberaal en socialist.

Zonder veralgemeningen is er geen beleid mogelijk. Men maakt een veralgemening om beleid te voeren, vervolgens kijkt men welke andere groepen (!!!) men in de kou heeft laten staan, daarvoor werkt men dan andere beleidsnota's voor uit.
De mening in Vlaanderen verschilt van die van Wallonië, op bijna elk punt. Dit is een veralgemening, maar hoe wilt u anders beleid gaan voeren? Gaat u voor elke individuele burger een beleidsnota uitschrijven? Veel plezier!

Quote :

Bovendien kan je niet ontkennen dat de tweeledigheid van ons federaal systeem artificiële antagonismen creëert die zogenaamde verschillen in de hand werkt. Vandaar dat ik ook voorstander ben van een meerledige federale staat, zoals in Duitsland of de USA.

En confederale staat beantwoordt meer aan deze eis dan een federale. Confederaal beleid voor de grote lijnen (die verschillen van die van het zuiden), provinciaal en gemeentelijk beleid voor de zaken die overblijven. Zo is het nu al voor alle zaken die gefederaliseerd zijn, en die gaan (bijna) allemaal goed.
Blijkbaar vergeet u ook wat er eerst was: de kip of het ei. De federalisering is er gekomen doordat Noord en Zuid het over niets eens geraakten. Niet omgekeerd.

tiboo wrote:

Dat weet ik wel. Maar eerst en vooral halen ze bijlange niet veel stemmen (zelfs na de 10 cadeautjes die de PS heeft gegeven in aanloop van de verkiezingen).

De PS is bij de laatste verkiezingen gezakt naar een historisch dieptepunt: 29%. Het is natuurlijk wel afwachten wat de regionale verkiezingen van 2009 brengen, en of er nog meer "affaires" aan het licht komen en hoe de nieuwe partij van Aernoudt het er afbrengt, maar ik ben optimistisch. Veel lezersbrieven en/of -rubrieken maken gewag van de anti-PS-houding die bij vele Franstaligen leeft.

tiboo wrote:

Zonder veralgemeningen is er geen beleid mogelijk. [...] De mening in Vlaanderen verschilt van die van Wallonië, op bijna elk punt. Dit is een veralgemening, maar hoe wilt u anders beleid gaan voeren? Gaat u voor elke individuele burger een beleidsnota uitschrijven? Veel plezier!

Die verschillende meningen worden in stand gehouden door de tweeledigheid van ons federalisme. Welk beleid past het best bij de burger: directe democratie! Via o.a. referenda, al dan niet bindend, kunnen de politici hun beleid afstemmen op de verzuchtingen, de noden en behoeften van de bevolking.

tiboo wrote:

Blijkbaar vergeet u ook wat er eerst was: de kip of het ei. De federalisering is er gekomen doordat Noord en Zuid het over niets eens geraakten. Niet omgekeerd.

U vergist zich: het eerste federaliseringsproces betrof culturele autonomie. In die zin ben ik ook voorstander van culturele autonomie. Maar cultuur hoort mensen samen te brengen, niet te verdelen.

Quote :

En confederale staat beantwoordt meer aan deze eis dan een federale.

Confederale staten bestaan niet, een confederatie is een losse unie van verschillende staten.