afbraak nationaal erfgoed

Oostende is nog een beetje minder Oostende...

Groen! betreurt afbraak Hotel La Paloma

Eén dag na de verkiezingen is de afbraak van Hotel La Paloma in de IJzerstraat 13 begonnen.

Hotel La Paloma staat symbool voor het Oostendse erfgoed. Hotel La Paloma is een historisch waardevol gebouw uit de belle epoque (bouwjaar 1898, architect Pil) en opgenomen in de Vlaamse Inventaris Onroerend Erfgoed. Reeds op 18 oktober 2008 werd een sloopvergunning door het Oostendse stadsbestuur afgeleverd.

Het is voor ons onbegrijpelijk dat zo’n waardevol pand in een straat vol beschermde Belle Epoque panden toch gesloopt wordt. Ondanks alle mooie praatjes over een lokaal erfgoedbeleid en een erfgoedcommissie, blijft waardevol historisch erfgoed in Oostende dus tegen de vlakte gaan.

Historisch waardevolle gebouwen geven karakter aan Oostende, maar worden al te vaak afgebroken voor banale en dure nieuwbouwappartementen die voor de modale Oostendenaar niet te betalen zijn. Men blijft kiezen voor de belangen van de bouwpromotoren in plaats van de ontwikkeling van een echt
erfgoed- en cultuurbeleid.

http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=lc1teptd

De politieke maffia breekt België verder af.

DE STANDAARD

Afscheid van La Paloma

* vrijdag 12 juni 2009
*
* Auteur: Geert Sels

ERFGOED — BRUSSEL - Mediafiguur Herr Seele hield gisteren een eenmansactie tegen de sloop van het Oostendse Hotel La Paloma. 'In Oostende verstaan het monumentenbeleid en de vastgoedsector elkaar iets te goed', vindt hij.

Van onze redacteur

Herr Seele was aangeslagen, gistermiddag, toen hij in een onbewaakt moment voorbij de bouwvakkers glipte. Ramen werden ontmanteld, meubilair en marmer verwijderd. Hij was onder de indruk van het originele neorenaissancestucwerk aan het plafond. En geschrokken toen er bij zijn terugkeer een stuk trap naar beneden donderde.

Herr Seele is de voorbode van nog meer verzet. Zaterdag komen actievoerders en sympathisanten nog een laatste keer samen bij het gebouw. Als er dan nog iets overeind staat.

Hotel La Paloma is een belle-époquegebouw uit 1898. Het is een eclectisch pand op de hoek van de IJzerstraat en de Brusselstraat, twee stratenrijen van de kustlijn. Met zijn geelbeschilderde cementgevels, zijn driezijdige erker en rondboogarcade valt het op.

Het pand werd gebouwd door Charles Pil, een architect die zeer actief was in de kuststreek. Hij ontwierp de kerken van Middelkerke en Westende, het gemeentehuis van Oudenburg en parochieschooltjes. Voor privégebruik tekende hij villa's, soms in cottagestijl, soms neoclassicistisch.

Naast Hotel La Paloma liet hij in Oostende nog een handvol gebouwen na. Onder andere een brouwerijhuis, privéwoningen en zelfs een appartementsgebouw.

'Dit is een kaakslag voor de stad', zegt Herr Seele. 'Oostende roemt zich op zijn belle-époquelicht, maar laat tegen het oordeel van kenners en historici in dit pand slopen. De leefbaarheid van de stad staat op de helling. In de plaats komt hoogbouw, terwijl er al zoveel leegstand is. Het ruikt naar corruptie. Het erfgoedbeleid en de vastgoedsector spelen onder één hoedje.'

Navraag leert dat de Vlaamse Gemeenschap dit pand enkele jaren geleden niet opnam in een beschermingsreeks van kusttoeristisch erfgoed. Ze adviseerde wel meermaals tegen afbraak.

De stad Oostende had dus het recht op initiatief. Maar de stad is al een poos bezig een coherent erfgoedbeleid te ontwikkelen. 'In 2007 is een inventaris van 2.500 panden gekoppeld aan een reeks criteria', zegt Filip Vanhaverbeke, directeur procesregie van de stad. 'Op basis van de buurtligging, de karakteristieken en de toestand van het gebouw krijgt een pand een hoge of een lage locuswaarde toegekend. Dat proces heeft zo'n twee jaar geduurd en eind deze maand wordt het voorgelegd aan de gemeenteraad. In die overgangsperiode was er een geval van een bouwpromotor die het recht in eigen handen nam.'

Heeft het dossier van La Paloma nadeel ondervonden van die grijze schemerzone?

'Ik denk het niet', zegt Lieven Pascal, diensthoofd van de afdeling bouwvergunningen. 'De erfgoedcommissie van de stad hanteerde dezelfde criteria die nu geformaliseerd zijn. La Paloma kreeg een sloopvergunning omdat het binnenin in een slechte bouwfysische toestand verkeerde en zich in zijn bestaande toestand niet leende tot herbestemming. Het is niet zo dat we systematisch alles laten slopen. La Paloma is een symbooldossier geworden, het ziet er uitwendig mooi uit. Ik heb wel begrip voor de actievoerders.'

Je crois rêver... quelle tristesse. Ensor dans ses écrits nous avait déjà avertis de la dépravation imminente du littoral. Qu'il s'agisse d'architecture ou d'institutions; on assiste à la démolition de la Belgique matérialisée.

Belgica wrote:

De politieke maffia breekt België verder af.

DE STANDAARD

Afscheid van La Paloma

* vrijdag 12 juni 2009
*
* Auteur: Geert Sels

ERFGOED — BRUSSEL - Mediafiguur Herr Seele hield gisteren een eenmansactie tegen de sloop van het Oostendse Hotel La Paloma. 'In Oostende verstaan het monumentenbeleid en de vastgoedsector elkaar iets te goed', vindt hij.

Van onze redacteur

Herr Seele was aangeslagen, gistermiddag, toen hij in een onbewaakt moment voorbij de bouwvakkers glipte. Ramen werden ontmanteld, meubilair en marmer verwijderd. Hij was onder de indruk van het originele neorenaissancestucwerk aan het plafond. En geschrokken toen er bij zijn terugkeer een stuk trap naar beneden donderde.

Herr Seele is de voorbode van nog meer verzet. Zaterdag komen actievoerders en sympathisanten nog een laatste keer samen bij het gebouw. Als er dan nog iets overeind staat.

Hotel La Paloma is een belle-époquegebouw uit 1898. Het is een eclectisch pand op de hoek van de IJzerstraat en de Brusselstraat, twee stratenrijen van de kustlijn. Met zijn geelbeschilderde cementgevels, zijn driezijdige erker en rondboogarcade valt het op.

Het pand werd gebouwd door Charles Pil, een architect die zeer actief was in de kuststreek. Hij ontwierp de kerken van Middelkerke en Westende, het gemeentehuis van Oudenburg en parochieschooltjes. Voor privégebruik tekende hij villa's, soms in cottagestijl, soms neoclassicistisch.

Naast Hotel La Paloma liet hij in Oostende nog een handvol gebouwen na. Onder andere een brouwerijhuis, privéwoningen en zelfs een appartementsgebouw.

'Dit is een kaakslag voor de stad', zegt Herr Seele. 'Oostende roemt zich op zijn belle-époquelicht, maar laat tegen het oordeel van kenners en historici in dit pand slopen. De leefbaarheid van de stad staat op de helling. In de plaats komt hoogbouw, terwijl er al zoveel leegstand is. Het ruikt naar corruptie. Het erfgoedbeleid en de vastgoedsector spelen onder één hoedje.'

Navraag leert dat de Vlaamse Gemeenschap dit pand enkele jaren geleden niet opnam in een beschermingsreeks van kusttoeristisch erfgoed. Ze adviseerde wel meermaals tegen afbraak.

De stad Oostende had dus het recht op initiatief. Maar de stad is al een poos bezig een coherent erfgoedbeleid te ontwikkelen. 'In 2007 is een inventaris van 2.500 panden gekoppeld aan een reeks criteria', zegt Filip Vanhaverbeke, directeur procesregie van de stad. 'Op basis van de buurtligging, de karakteristieken en de toestand van het gebouw krijgt een pand een hoge of een lage locuswaarde toegekend. Dat proces heeft zo'n twee jaar geduurd en eind deze maand wordt het voorgelegd aan de gemeenteraad. In die overgangsperiode was er een geval van een bouwpromotor die het recht in eigen handen nam.'

Heeft het dossier van La Paloma nadeel ondervonden van die grijze schemerzone?

'Ik denk het niet', zegt Lieven Pascal, diensthoofd van de afdeling bouwvergunningen. 'De erfgoedcommissie van de stad hanteerde dezelfde criteria die nu geformaliseerd zijn. La Paloma kreeg een sloopvergunning omdat het binnenin in een slechte bouwfysische toestand verkeerde en zich in zijn bestaande toestand niet leende tot herbestemming. Het is niet zo dat we systematisch alles laten slopen. La Paloma is een symbooldossier geworden, het ziet er uitwendig mooi uit. Ik heb wel begrip voor de actievoerders.'

Quel cynisme inhumain.

J'avais déjà vu que ces maisons filaient un mauvais coton. On laisse pourrir, puis on rase, sous prétexte d'avoir affaire à des cancres urbains. Ne pas oublier que la maison d'Ensor a été jetée au sol d'une façon comparable.