Goed bestuur, heet dat.
DE STANDAARD
Peeters van alle kanten onder druk
* woensdag 09 december 2009
*
* Auteur: Isabel Albers en Guy Tegenbos
BRUSSEL - Kris Peeters lijkt almaar meer een stresskonijn. Verbazend is dat niet. In de eigen regering zijn er relletjes, over de VRT en over een tekort van 70 miljoen in Onderwijs. Moeilijk gaat het ook met het federale niveau. En de rest van de wereld wil ook al niet mee.
Van onze redacteurs
Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) maakte zich de voorbije dagen kwaad op zijn coalitiepartners in de Vlaamse regering, de N-VA en deSP.A. Die zaten elkaar een paar keer in de haren en daar had hij genoeg van. Dat schaadt ons allemaal, zei hij. Ook hemzelf dus. Publiekelijk luchtte hij zijn ongenoegen over de coalitiepartners waarmee hij minder dan een half jaar geleden op een drafje overeenstemming vond om vijf jaar lang samen te regeren. De coalitiegenoten waren verrast. ‘Zó erg was het toch ook weer niet', zeggen ze in koor. Maar de oorveeg die hij hen gaf, hadden ze ook te danken aan andere factoren die zijn stress verhogen: conflicten in de Vlaamse regering die nog niet openbaar zijn geworden of die sluimeren. Bovendien wordt hij ook bedreigd door spanningen met het federale niveau. Daar trekt zijn voorganger, Yves Leterme de kar en poogt Jean-Luc Dehaene een onderhandelde oplossing voor BHV uit de brand te slepen. Twee partijgenoten voor wie zijn Vlaamse coalitiegenoten weinig begrip zullen hebben, want federaal zitten die in de oppositie.
En de economie speelt hem ook parten. Die wil ook al niet mee. Een overzicht.
70 miljoen euro voor onderwijslonen:
De rel: Door de schrapping van reserves voorzien voor de indexatie van de lonen, dreigt Onderwijs 70 miljoen tekort te hebben; Pascal Smet (SP.A) zegt dat de regering ‘zevenmaal aanvaardde dat dit tekort er zou zijn'; Philippe Muyters (N-VA) zegt ‘dat zevenmaal overeengekomen is' dat dit tekort maximaal door Onderwijs zelf moet worden weggewerkt, onder meer al met een ander reservefonds voor onderwijslonen waarin 27 miljoen zit.
Verbergt andere spanningen: Er zit nog veel conflictstof in de interpretatie van besparingsafspraken. De SP.A-ministers hebben belangrijke uitgavendepartementen en grote ambities. Ze proberen de minister van Begroting Philippe Muyters (N-VA) te ontwijken, die ambtshalve nog jaren de hardvochtige neenzegger moet spelen. Hij is echter gehandicapt: hij beheert zelf departementen (Werk, Ruimtelijke Ordening en Sport) die ook geldnood hebben.
Ontslag VRT-baas
Rel: Vice-minister-president en minister van Media Ingrid Lieten (SP.A) wou VRT-baas Dirk Wauters weg die destijds benoemd werd door de andere vice-minister-president Geert Bourgeois (N-VA), die toen minister van Media was. Vervolg: Het was geen frontaal conflict: de hele raad van bestuur van de VRT wilde een andere ceo; de vraag voor de regering was: zou men snel of traag beslissen. De SP.A duwde op het gaspedaal en CD&V en deN-VA op de rem. Na het lek over het onderhoud tussen de top van de raad van bestuur en de top van de regering, moest de SP.A-keuze gevolgd worden.
Verbergt andere conflicten: Een vorige CD&V-mediaminister, Eric Van Rompuy, zegt dat de politisering terug is; Commissievoorzitter Philippe De Coene (SP.A) zegt dat hij spoken ziet.
De zwijgplicht die de regering zich oplegde over de ontslagredenen en de ontslagvergoeding, doet vraagtekens rijzen. Ze strookt ook niet met de ‘beginselen van deugdelijk bestuur' die minister Lieten wil invoeren in de VRT en zeker niet met de verscherpingsvoorstellen die partijleden (Bruno Tuybens, DS van 8 december) van haar eisen. Bij de coalitiepartners leven vooral uiteenlopende opvattingen over de structuur die de VRT en zijn beheersorganen moeten aannemen, over de nieuwe topman die benoemd moet worden, en over de rol van de openbare omroep (en het geld dat daarvoor nodig is). Binnen de VRT leeft verzet tegen opgelegde besparingen.
Benoemingen
Rel: De Vlaamse regering raakt het niet eens over de benoeming van een secretaris-generaal voor haar Diensten Algemeen Regeringsbeleid. Er zijn al acht maanden twee kandidaten voor: een kabinetschef van vice-minister-president Lieten en één van minister-president Kris Peeters.
Vervolg: Het is maar een van de vele topbenoemingen die nog moeten gebeuren in de Vlaamse administratie. Officieel zijn er geen regeringsafspraken over een politieke verdeling van benoemingen. ‘We benoemen niet politiek, we benoemen de beste', luidt het. Anderzijds werd aan de N-VA beloofd dat ze ‘elders aan bod zou komen' toen ze geen provinciegouverneur kreeg.
Verbergt ruimere conflicten: Het ‘goed bestuur' van de Vlaamse overheid slabakt; het kreeg ook klappen: wanbeheer in het Vlaams Huis in New York, de verdenking van corruptie die weegt op de wegendienst, kritische rapporten van het Rekenhof over het personeelsbeleid en het stedenfonds.
De BAM
Probleem: De Oosterweelverbinding die de nv BAM moet realiseren, is een splijtzwam. De SP.A is tegen, de N-VA en CD&V zijn voor. Na het ‘njet' in het referendum riep Peeters werkgroepen in het leven om de zaak te ontmijnen. Die zouden tegen het jaareinde rond moeten zijn.
Vervolg: CD&V en de N-VA zijn niet opgezet met de ‘offensieve strategie' van SP.A-burgemeester Patrick Janssens in de werkgroepen. Er wordt een uitweg gezocht via een alternatief tracé, maar een oplossing is er allerminst. Dat de situatie muurvast zit, bleek nog uit het antwoord dat Kris Peeters vorige woensdag gaf op een vraag van Marino Keulen. Peeters verwacht pas in maart een doorbraak in de werkgroepen.
Verbergt andere conflicten: Kris Peeters en Marianne Thyssen zijn er tijdens de onderhandelingen over de vorming van de Vlaamse regering niet in geslaagd om een akkoord te smeden met Bart De Wever en Caroline Gennez over de Oosterweel-verbinding. Nochtans wist iedereen heel goed dat dit een aartsgevaarlijk dossier was en is. Maar met haar Antwerpse burgemeester op de barricaden tégen de Oosterweelverbinding, was het voor Gennez feitelijk onmogelijk een deal te sluiten met Peeters en De Wever voor de brug.
Stabiliteitsprogramma
Rel: De Europese Commissie verwerpt het Belgische stabiliteitsprogramma dat alle overheden samen hebben ingediend. Europa eist dat België al in 2012 het totale overheidstekort terugdringt tot minder dan -3 procent van het bbp. België plande dat tegen 2013.
Herman Van Rompuy bereikte dit najaar slechts moeizaam een akkoord met de deelstaten over de inspanningen die zij zouden leveren. Een nieuw Stabiliteitspact vergt ook nieuwe afspraken met hen.
Vervolg: Het conflict loopt niet zozeer doorheen de Vlaamse regering, als wel doorheen CD&V. Yves Leterme heeft alle baat bij een nieuw, ambitieuzer stabiliteitsprogramma. Zijn coalitiepartner Open VLD dringt daarop aan en wil België morgen geen mal figuur laten slaan als voorzitter van de EU. Daarom heeft Leterme de hulp van de deelstaten nodig. Hij kijkt wellicht vooral naar Vlaanderen. Maar de Vlaamse regering zegt dat zij sneller en doortastender saneert dan de andere regeringen, en dus niet zinnens is over de brug te komen zolang de anderen geen extra inspanningen hebben geleverd.
Verbergt andere conflicten: CD&V-voorzitster Marianne Thyssen moet voortdurend in een spreidstand laveren tussen Kris Peeters en Yves Leterme. De premier moet in een coalitie waarin Franstaligen in de meerderheid zitten, een akkoord over de begroting en BHV en de staatshervorming forceren. De minister-president wil de Vlaamse stem laten horen, en wil zijn Vlaams-nationalistische coalitiepartner N-VA te vriend houden.
BHV
Probleem: Yves Leterme heeft zijn ‘opperhulplijn' Jean-Luc Dehaene ingeschakeld om een ‘onderhandelde oplossing' uit te dokteren voor de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. Die twee CD&V-zwaargewichten zullen ‘Vlaamse' toegevingen desgevallend door de strot van een CD&V-congres moeten rammen, anders valt de federale regering.
In bijna alle punten op de verlanglijstjes van de Franstalige partijen staan echter compensaties die tot de bevoegdheid van de Vlaamse regering behoren: de benoeming van de drie balorige burgemeesters, de ratificatie van het minderhedenverdrag. In het Vlaams regeerakkoord zitten branddeuren om dat te beletten, zegt Bart De Wever (N-VA). Kris Peeters kan straks voor een verscheurend dilemma staan: de onderhandelde oplossing die zijn partijgenoten bereikten, afschieten, of zijn eigen regering afschieten.
Verbergt ruimer probleem: Hetzelfde zal zich voordoen, mocht een ruimere staatshervorming op gang komen.
De economische crisis
Het probleem: Alsof al het voorgaande nog niet genoeg is, kunnen Kris Peeters en de Vlaamse regering niet veel meer doen dan heen en weer springen bij elke nieuwe herstructurering of bedrijfssluiting. Multinationals als GM en DHL blijken vernederend weinig rekening te houden met de Vlaamse leiders die zich uitputten om die bedrijven hier te houden en open te houden.
Verbergt meer problemen: Hoewel de groei aan het hervatten is, zullen de ontslagen en sluitingen nog een jaar lang doorgaan: nog zeker 50.000 werklozen zullen erbij komen in Vlaanderen, in 2010. Pas daarna zal de werkgelegenheid weer aangroeien.
Commentaar:
Op 09 december 2009 omstreeks 09u01, zei Dirk Alink:
Maak België weer één en dit met zestien ministers en zet al de rest aan de dop, dan zullen ze beseffen dat ze met mensenlevens spelen. Moest politiek niet zo goed verdienen, denk ik dat velen er niet zouden aan beginnen.
Op 09 december 2009 omstreeks 09u52, zei didier vandevyver:
volledig met u eens : eendracht maakt macht. Vlaanderen is zijn glorieperiode voorbij en zal Wallonie nog op zijn knieën moeten smeken voor bijstand.
1 reacties
* Reageer op dit bericht
* Verwittig moderator
Op 09 december 2009 omstreeks 10u10, zei ERWIN MOORS:
En daar is ie weer, de belgicistische reflex. Er zijn mensen die het NOOIT zullen of willen begrijpen, problemen oplossen kan enkel met meer Vlaanderen en minder (of geen) België. Bestaat die staat eigenlijk nog wel?
2 reacties
* Reageer op dit bericht
* Verwittig moderator
Op 09 december 2009 omstreeks 11u30, zei Paul Spaepen:
Didier - eindelijk eens iemand die nuchtere taal spreekt - we ondervinden dagdagelijks dat onze huidige regeringen en dito ministers er niets van te bakken maken; alleen bezig zijn met zichzelf en hun postjes ! Zoals in Nederland, 14 ministeries ! In dit Belgenland wordt een kunstmatige hetze tussen walen en vlamingen in leven gehouden om 75 ministers rijk te maken !
Home 