VB: Leterme woordvoerder "unitaire België"

Zo ver zijn we nog niet, maar het gaat de goede richting uit
http://www.vlaamsbelang.org/0/6798/

Als het de Franstaligen belieft

10.01.2010 14.14u - In twee verschillende interviews (De Standaard en De Zevende Dag) bevestigt Leterme dit weekend de communautaire haarspeldbocht die hij eerder maakte en werpt hij zich steeds meer op als de woordvoerder van het unitaire België.


Zo pleit hij voor samenvallende verkiezingen, waarmee hij blijkbaar iedere vorm van Vlaamse dynamiek wil fnuiken. Samenvallende Vlaamse en federale verkiezingen betekenen immers a priori afspiegelingsregeringen, afspiegelingsmeerderheden en een Vlaamse regering die – nog meer dan nu het geval is – braaf aan het handje zal lopen van de Belgische regering. Het neo-unitaire pleidooi van Leterme staat haaks op het vroegere standpunt van zijn partij, die zich in het verleden herhaaldelijk voor afzonderlijke verkiezingen heeft uitgesproken. Zo verklaarde gewezen Vlaams Minister-president Luc Van den Brande eerder dat “de voorstellen om de verkiezingen opnieuw samen te voegen frontaal ingaan tegen de Vlaamse staatshervorming die al te lang werd verhinderd door het dubbelmandaat”. CD&V-parlementslid Eric Van Rompuy zegde het ooit zo: “De stelling dat de Vlaamse en federale verkiezingen moeten samenvallen is al te gemakkelijk. Als de verkiezingen zullen samenvallen zal men nooit een eigenstandige evaluatie kennen van het beleid op Vlaams niveau. Wat is dan nog de betekenis van een eigen rechtstreeks verkozen Vlaams parlement en een eigen Vlaamse regering”.

Inzake de staatshervorming herhaalt Leterme dit weekend zijn eerdere uitspraak dat die ook voor de Vlaamse regering, waar de N-VA deel van uitmaakt, niet langer een prioriteit is. Hij breekt opnieuw een lans voor het zogenaamde samenwerkingsfederalisme, dat in wezen niets anders is dan het ‘unionistisch federalisme’ waarmee Martens destijds uitpakte. Daarmee is Letermes metamorfose van Vlaams voorman tot Belgisch staatsman compleet. Op de vraag voor wanneer de beloofde staatshervorming dan wel is, luidt het dat die er zal komen “wanneer de kans zich voordoet.” Lees: op het moment dat het de Franstaligen belieft. Tot zolang mag Vlaanderen rustig blijven wachten. Een en ander toont nog maar eens aan hoe de werkelijke machtsverhoudingen binnen deze regering, die over geen Vlaamse meerderheid beschikt en slechts bestaat bij de gratie van de Franstaligen, liggen.

Van dat laatste kregen we dit weekend overigens nog een andere illustratie. Nadat PS-voorzitter Di Rupo had laten weten voor de volle honderd procent achter zijn partijgenoot Daerden te staan en over zijn dronkemansoptreden in de Senaat sprak als over een storm in een glas water, was het incident gesloten. Leterme heeft de PS-minister voor Pensioenen weliswaar gevraagd om zijn ambt met waardigheid te dragen – dat zou er nog aan mankeren ook – maar een ontslag van de PS-minister is volgens de premier niet aan de orde. Di Rupo heeft gesproken… en Leterme geluisterd.

Die mannen van het VB staan nog meer te popelen dan wij precies.

Het decennium is nog maar pas begonnen, hoor.

In le Soir staat vandaag dat Leterme "Monsieur Coopération" moet genoemd worden (na "monsieur flamand"). Hij wil niet meer weten van concurrentie tussen de gewesten. Le Soir leidde hier verkeerdelijk en denigrerend uit af: "on se croirait presque revenu à la Belgique de papa". Het gaat eerder in de richting van het unie-federalisme van Mark Eyskens, hoewel de herfederaliseringen nog ontbreken.

Belgica wrote:

"on se croirait presque revenu à la Belgique de papa".

En nu het negatieve?