- Quote :
- Artikel uit DS waar "Vlaanderen" met Brabant wordt verward.
Als jonge twintiger deed me dit steigeren. Ook omdat ik me altijd tot het eind van mijn humaniora afgevraagd had of Vlaming ook op Antwerpenaren toepasbaar was... Echt.
Nu is deze verwarring tevens "een" (unionistische) visie op de moderne staat België. Zeker niet de beste, maar de enige context waarin ik het nog enigszins kon of wilde begrijpen (met unionisten wilde ik niet heel moeilijk doen en nog steeds niet maar voor hoelang...).
Met de bijbehorende gedachte dat de talen er verschillen, is een minpunt. De bijbehorende gedachte die ik erbij toelaat, is dat het relief er anders is. De enige binaire opdeling die ik voor ons land aanvaard.
Elders ter wereld fluctueren en deinen gebieden ook uit met staatsvorming, dacht ik vijf jaar later. Ergens horen fouten nu eenmaal bij de menselijke evolutie. Mijn leraar wiskunde zei ook: een goed mathematicus is iemand die uit foute figuren juiste conclusies kan trekken.
In die zin kunnen er ook grote onenigheden ontstaan over de grens van Bretagne; hoort Nantes (Naoned) daar nu bij of niet?
Maar hier is geen kwestie van staatsvorming, dus kan men rustig voortkabbelen en bektwisten... met Vendée, met Normandië, allemaal natuurlijke gebieden die immer soms wat meer, soms wat minder met Parijs verbonden waren en zijn.
Maar het nam tijd om net te vallen op het woord "staatsvorming". Je kan die fluctuaties alleen accepteren bij staatsvorming uit het niets, ergens honderden jaren geleden. Zo heeft België ook gefluctueerd, toen men het in de oude bronnen op landskaarten zag, bevond het zich voor grote delen in Picardië en Artesië en ging het tot aan de Rijn. Tot het niet meer zo ging heten... En tot het terug opdook, maar veel kleiner en met veel nieuwe bevolking.
Doen we daar nu nog moeilijk over? Nee, want België is en blijft nu eenmaal een staat, de staat binnen de grenzen waarin wij leven. Vlaanderen en de Vlaanders worden best terug synoniemen, een gebied tussen Schelde en Noordzee.