POLITICI ZIJN BENDE LEUGENAARS

Vrije en democratische verkiezingen waaraan ook de grootste strekking, de unitaristische, mag deelnemen, zullen wél een oplossing bieden omdat ze een einde zouden maken aan de nationalistische particratie en haar onwerkbaar federalisme. Maar de postjespakkers, knoeiers en nationalisten beweren liever het tegendeel. Het is echter duidelijk dat niet zij hun institutionele rommel gaan opkuisen !



HET NIEUWSBLAD

Ook Leterme vindt verkiezingen geen oplossing

zondag 19 december 2010, 15u54Bron: belga Auteur: bvb

De Croo: 'Niet langer enkel over communautaire onderhandelen'
Vande Lanotte hervat aparte onderhandelingen maandag
Alles over

BinnenlandOntslagnemend premier Yves Leterme ziet geen heil in nieuwe verkiezingen om uit de politieke impasse te geraken. Dat zei hij zondag in de Zevende Dag (één).
"Verkiezingen gaan niets oplossen en weet dat daar risico’s aan verbonden zijn voor de gewone man in de straat wiens welvaart, munt en toekomst op het spel staat", zei de premier. Hij riep de onderhandelende partijen op om tot een akkoord te komen. "Aub, vind een oplossing", zei Leterme.

De politieke impasse die nu al zes maanden duurt kan volgens pessimisten op niet anders uitdraaien dan nieuwe verkiezingen. Kwatongen beweren ook dat de verkiezingsoverwinnaars N-VA en PS daar op aansturen omdat ze in de peilingen steevast hoge ogen blijven gooien.

Leterme hoopt alvast dat dit laatste niet waar is. "Als men denkt aan het organiseren van verkiezingen om zijn marktaandeel wat te vergroten denk ik dat dit spelen is met de welvaart van de mensen, met de toekomst van die welvaart". De eerste minister vindt dat er zo snel mogelijk een akkoord moet komen dat zorgt voor politieke stabiliteit voor de komende tien tot vijftien jaar.

Beweren dat verkiezingen geen oplossing zijn, is in een democratie een schandalige uitspraak.

Quand on sait que de nouvelles élections vont radicaliser les électeurs et donc rendre le problème encore moins soluble, on est en droit de se poser la question de l'opportunité. De nouvelles élections iraient sans doute dans le sens inverse de l'unitarisme, non ?

Dans Le Soir en ligne:

Quote :

La N-VA a grossi de 36%, le PS détrônerait le MR à Bruxelles

dimanche 19 décembre 2010, 19:28

La N-VA compte désormais 15.799 membres. Le nombre de sections locales est également en hausse. La N-VA se maintient en tête dans le baromètre de la Libre Belgique mais se tasse, à l’image du PS qui devient néanmoins le premier parti bruxellois, au coude-à-coude avec le MR.
La N-VA a grossi de 36%, le PS détrônerait le MR à Bruxelles

En 2008, la N-VA comptait 10.716 membres. Après les élections de juin 2009, ce nombre était passé à 11.583.

Le nombre de sections locales est également en hausse : de 190 en 2008 à 226 à la fin de cette année. Au début de l’année prochaine, la création de 15 nouvelles sections est attendue. Au total, la N-VA sera représentée dans 241 des 308 communes flamandes.
Baromètre

Le PS et la N-VA se maintiennent à la première place dans leurs Communautés respectives même s’ils se tassent légèrement par rapport au dernier sondage, indique le baromètre politique trimestriel de « La Libre ». Les socialistes ravissent en outre la première place au MR à Bruxelles.

Le PS recueille 38,3 pc des intentions de vote en Wallonie, soit 1,8 pc de moins que le sondage de septembre 2010 mais toujours 0,7 pc de plus qu’aux élections de juin.

Le MR est deuxième avec 22,9 pc des intentions, soit 0,7 pc de plus qu’au scrutin fédéral, suivi du cdH avec 14,5 pc (-0,1 pc par rapport aux élections) et d’Ecolo avec 11,2 pc, en baisse d’1,1 pc. Le Front National refait surface, avec 4,4 pc, soit 3 pc de plus.

A Bruxelles, PS et MR sont au coude-à-coude avec respectivement 25,7 pc des intentions (-0,9 pc par rapport aux élections de juin) et 25,4 pc (-1,7 pc). Ecolo reprend la troisième place au cdH avec 12,1 pc (+0,1 pc). Les centristes sont quatrièmes avec 10,5 pc (-1,7 pc).

En Flandre, la N-VA recueille 31,2 pc des intentions de vote, soit 3,1 pc de plus qu’en juin. Le CD&V est loin derrière avec 17 pc (-0,7 pc), suivi du sp.a avec 14,8 pc (-0,5 pc) et de l’Open Vld avec 13 pc (-0,6 pc).

En faisant un jeu de mot, la haine-VA se porte bien.

C'est quoi le problème?

Bruno wrote:

... verkiezingen geen oplossing zijn, is in een democratie een schandalige uitspraak.

C'est ça le problème. Démocratie ne veut pas dire que la rue décide tout mais seulement qu'on élit ses représentants qui décident tout.

Fallait-il rire ou pleurer aujourd'hui, lorsque Yves Leterme a dit ce soir qu'il est mieux de voir, plutôt que ce qui nous sépare, ce qui nous réunit!

Mais je crois que le passage par la case "premier ministre" change les hommes. Ce fut le cas de W.Martens, flamingant notoire durant ses études et après, qui regretté il n'y a pas très longtemps l'état de la Belgique. On pense spontanément à des larmes de crocodiles.

Reste plus qu'à nommer BDW au poste de"président du conseil" comme on disait avant guerre.

Belgica wrote:

Vrije en democratische verkiezingen waaraan ook de grootste strekking, de unitaristische, mag deelnemen, zullen wél een oplossing bieden omdat ze een einde zouden maken aan de nationalistische particratie en haar onwerkbaar federalisme. Maar de postjespakkers, knoeiers en nationalisten beweren liever het tegendeel. Het is echter duidelijk dat niet zij hun institutionele rommel gaan opkuisen !

De unitaristische strekking mag aan de verkiezingen deelnemen, zij mag betogingen organiseren, acties ondernemen ... ik wed dat elke unitarist de B.U.B. kent, er voor stemmen is een ander paar mouwen ... er bestaat in dit land een particratie,maar de beste manier om ze te doorbreken is massaal op een niet traditionele partij te stemmen zoals: de N-VA, het VB, Groen, de PVDA+ ... en de BUB. Vandaag is een nuttige stem, een stem voor een partij die boven de kiesdrempel zit, niet de BUB of de PVDA dus

Hier probeert koorknaap Beke zich in alle mogelijke bochten te vinden om te ontkennen wat iedereen vindt, nl. dat hij een schoothondje van de N-VA is:

DE STANDAARD

Niet het hondje van de N-VA
DE VERSTANDIG VLAAMSE KOERS VAN CD&V

* donderdag 03 februari 2011
*
* Auteur:


© JULIEN WARNAND

Het land hervormen maar niet splitsen, een sterk Vlaanderen in een bestuurbaar België, dat is wat CD&V met een staatshervorming wil bereiken. WOUTER BEKE vraagt zich af waarom sommigen dat zo moeilijk lijken te vatten.

Sommige Franstalige politici beweerden de voorbije weken de positie van CD&V in de communautaire onderhandelingen niet meer te begrijpen. Dat vind ik verbazend. In mijn ogen is onze positie immers zonneklaar. En bovendien een positie die door velen in Vlaanderen wordt onderschreven. In een commentaarstuk van deze krant (DS 26 januari) stond de pertinente vraag: 'Mag je nog vinden dat deze staat grondig moet worden hervormd, dat de verantwoordelijkheden beter moeten worden toegewezen en dat de efficiëntie ervan moet worden verhoogd én daaraan toevoegen dat zo een hersticht België onze toekomst is? Of word je dan van twee kanten belaagd? Een keer als egoïstische nationalist en een keer als verrader van de Vlaamse zaak?' Het volstaat gewoon om op zijn eerste vraag 'ja' te antwoorden, en je hebt het standpunt van CD&V.

Wij willen het land hervormen, maar niet splitsen. Meer nog: het moet worden hervormd opdat het verder zou kunnen bestaan. Bij de start van de onderhandelingen heb ik aan de onderhandelingstafel gezegd: willen we dit land opnieuw stabiliteit geven, dan zullen we het moeten veranderen. Ik vind dit geen verraad aan de Vlaamse zaak, noch een nationalistische aanslag op België. Een sterk Vlaanderen in een bestuurbaar land, dat is onze visie. Dat was zo vóór de verkiezingen, dat blijft zo na de verkiezingen. Wij hebben geen dubbele communautaire agenda.

Geen splitsing van de RVA

Die koers noem ik 'verstandig Vlaams'. Het Vlaanderen waar CD&V naar streeft is er een dat de best mogelijke instrumenten krijgt, voor het best mogelijke beleid. Een beleid dat zorgt voor wie hier leeft en werkt, naar school gaat, opgroeit en oud wordt. Ons verstandig Vlaanderen is er een waar meer mensen aan de slag gaan om onze welvaart en onze pensioenen te verzekeren. Waar we alles op alles zetten voor de gezondheid van de mensen. Waar mensen in een warme, sociale en rechtvaardige regio wonen. Dat Vlaanderen, deelstaat van een hervormd België, kunnen we alleen bereiken door onderhandelingen. Stap voor stap.

Die verstandig Vlaamse koers is geen strategisch spel, maar een inhoudelijk doordachte lijn. Wij hebben ons de voorbije maanden consequent gehouden aan de afspraken die we met de Vlaamse partijen maakten in de octopusnota, deel van het Vlaams regeerakkoord. Dat is de reden waarom wij begin dit jaar gevraagd hebben de voorgelegde onderhandelingsnota te herwerken. Die nota ging immers op een aantal domeinen lijnrecht in tegen de octopusafspraken. Sommigen noemde ons toen radicaal Vlaams. Maar dezelfde octopusnota was ook de reden waarom we de splitsing van de RVA hebben afgewezen, toen die in N-VA-kringen werd geopperd. Toen vonden sommigen ons Belgicistisch. Twee keer fout. We waren gewoon consequent.

Het is dus manifest fout te beweren dat CD&V de N-VA zou achterna lopen. We volgens onze eigen lijn. Maar tegelijk willen we wel de verkiezingsuitslag respecteren. De kiezers hebben twee partijen - de N-VA en de PS - een sterk mandaat gegeven. Ik kan me inbeelden dat sommige partijen liever een regering vormen zonder de N-VA. Net zoals ik me kan inbeelden dat anderen liever een regering zouden vormen zonder de PS. Maar de democratie heeft ook haar rechten.

Of je dat nu leuk vindt of niet, dat zijn dus de twee partijen die de centrale as moeten vormen van de volgende regering. Die rol heeft de kiezer niet voor CD&V weggelegd. Dat heeft ons er echter geen enkel moment van weerhouden om verantwoordelijkheid op te nemen. Meer nog, we nemen drie keer verantwoordelijkheid op.

Een eerste keer doen we dat aan de onderhandelingstafel. CD&V blijft een partij met veel knowhow. Die hebben we de voorbije zeven maanden voluit ingezet. We formuleerden tal van uitgewerkte voorstellen (onder meer over de financieringswet, over gezondheidszorg, over justitie), telkens met de bedoeling de onderhandelingen vooruit te helpen. Die rol blijven we spelen. We leveren de onderbouw. Dat is ook de reden waarom ik een voorstel over de gezondheidszorg op de tafel heb gelegd. Niet om ze te splitsen, maar om ze te verbeteren. Ons voorstel verzekert het voortbestaan en de toegankelijkheid van een solidair en sociaal gezondheidssysteem van wereldniveau. Tegelijk zet het de overheden ertoe aan om de middelen beter, efficiënter en meer verantwoord in te zetten.

Onze tweede verantwoordelijkheid ligt in de federale regering in lopende zaken. De ploeg rond Yves Leterme heeft het tekort in 2010 sterker teruggedrongen dan we met Europa hebben afgesproken. En lopende zaken of niet, ook in 2011 moeten we beter doen dan voorzien. Het tekort van alle overheden samen in ons land is bij de laagste in Europa. Onze arbeidsmarkt veert op. Onze economische groei is de op één na grootste van Europa. Ondanks de crisis kwamen er de voorbije drie jaar bijna 90.000 jobs bij. Over ons Europees voorzitterschap oordeelde Commissievoorzitter Barroso: 'Het was een mooi en groots voorzitterschap op een delicaat moment voor de Europese Unie.' De christendemocratische as met onze mensen in de Vlaamse regering, in de federale regering en met de president van de Europese raad heeft gewerkt.

De derde verantwoordelijkheid nemen we op alle andere beleidsniveaus. In de Vlaamse regering bijvoorbeeld, waar we onder leiding van Kris Peeters dit jaar een begroting in evenwicht bereiken. Dat is belangrijk om in de toekomst nog meer te kunnen investeren in een nieuw industrieel beleid, in een sterke eerstelijnszorg, in een betere en toekomstgerichte mobiliteit, in onze internationale voortrekkersrol in het klimaat- of biodiversiteitsbeleid. Maar ook in de gemeenten en provincies, waar christendemocraten vaak de leiding hebben, blijven wij elke dag onze verantwoordelijkheid nemen.

We mogen ons niet laten afleiden door het gevoel van Wetstraat-depressie, verbale en non-verbale krachttermen. De grote theatrale verklaringen, de omhooggestoken middelvinger of de wederzijdse verwijten brengen niets op. Ons land heeft nood aan een communautair akkoord. Daaraan meewerken, op een verstandig Vlaamse manier, is de lijn van CD&V.

WOUTER BEKEWie? CD&V-voorzitter. Wat? CD&V loopt niet slaafs de communautaire standpunten van de N-VA achterna. Waarom? De partij heeft een zeer duidelijk omschreven doel, dat verschilt van dat van de Vlaamsnationalisten.

Een sterk "Vlaanderen" is een bestuurbaar België is gelet op de Vlaams-nationale ideologie van sommigen een contradictio in terminis.

Une "Flandre" forte dans une Belgique gouvernable est vu l'idéologie flamingante une contradiction in terminis.

On pourrait souhaiter l'inverse: une Flandre gouvernable dans une Belgique forte.

CD&V is niet het schoothondje van NVA , maar men zou kunnen zeggen dat ze zich wel laten nemen op hun hondjes door NVA. De erkenning van een dergelijke schande komt er echter niet zomaar... er gaat altijd een periode van ontkenning aan vooraf.
Men is diep gevallen bij de CVP van weleer.

DS: "MR-voorzitter Didier Reynders roept in een interview met Le Soir van zaterdag op een referendum te organiseren over het Brussels gewest. Hij oppert de idee van een groot gewest, waaronder ook Vlaams- en Waals-Brabant zouden vallen."

Dit is geniaal en een eerste stap naar een nieuw unitair België !

Je ne pense pas que les politiciens flamands vont marcher dans un référendum car si les deux Brabant et Bruxelles sont réunis pour faire une région bruxelloise élargie à part entière, ils savent trop bien que non seulement ils ne récupéreront pas ces territoires en cas de scission mais qu'en plus la tache d'huile francophone va s'étendre à toute cette région et minoriser encore plus le flamand. Cela mettrait le français aux portes d'Anvers, casserait toutes les actions flamingantes en périphérie et rendrait caduque BHV. Rien à gagner pour eux dans cette solution. Elle n'interviendra pas maintenant mais après une possible déclaration d'indépendance de la Flandre si l'Europe s'en mêle.

En plus techniquement les résultats d'un référendum dépendent des questions posées. Ce n'est pas la même chose de demander "Voulez-vous faire partie d'un Grand Bruxelles élargi" ou "Voulez-vous rester en Flandre ?". Il faudra déjà un demi siècle pour se mettre d'accord sur les questions.