Crise politique: des artistes flamands se mobilisent

12.01.11 - 13:24
Des artistes flamands ont joint mercredi leur voix aux différentes initiatives "citoyennes" lancées ces derniers jours en annonçant l'organisation, le vendredi 21 janvier, d'une manifestation de protestation, visant surtout le nationalisme.

Ces artistes, parmi lesquels figurent notamment le musicien Stef Kamil Carlens, l'actrice Maaike Neuville et l'écrivain Stefan Hertmans, se sont rassemblés sous le solgan "Niet in onze naam" (pas en notre nom), rapporte le site dewereldmorgen.be.

L'événement qu'ils organisent se déroulera au KVS (Koninklijke Vlaamse Schouwburg, ou théâtre royal flamand) et comprendra des chants, des danses et des discours.

"En notre nom, ils se dirigent vers une (nouvelle) division du pays : entre riches et pauvres, et entre Flamands et non-Flamands. Ce qui menace, c'est une coupe claire sociale et culturelle, la jungle pour tout un chacun", indique le site internet de cette initiative (www.nietinonzenaam.be). "Mais faisons-nous entendre clair et fort : pas en notre nom", ajoutent ses promoteurs "au nom de la solidarité, de la justice sociale et de la diversité culturelle".

La liste complète des artistes participant ne sera connue que le lundi 17 janvier.



Belga

rtbfinfo.be


Comme quoi il n y a pas que les francophones ou les bilingues qui se battent contre le nationalisme flamand mais aussi des artiste flamands bien de flandre !

Pauvres flamingants, qui seront réduits à désavouer leurs propres artistes. Ironiquement, ceux qui sont cités me sont complètement inconnus.

Des artistes belges réunis contre le "nationalisme borné"

18.01.11 - 14:26

Répondant à l'appel lancé par des artistes du nord du pays, des dizaines d'artistes francophones et néerlandophones se produiront vendredi 21 janvier au KVS à Bruxelles pour exprimer leur opposition au "nationalisme borné" dans le cadre de l'événement "La solidarité grandit une culture".

Pour les organisateurs, qui ont créé la plate-forme "Niet in onze naam/Pas en notre nom" regroupant plusieurs initiatives luttant contre le nationalisme, l'événement de vendredi est le début d'un "discours nouveau et d'ouverture, un discours de solidarité, de justice sociale et de diversité culturelle".

Selon eux, le discours sur la culture et l'identité proposé par certains politiciens "vide de leur contenu les notions de culture et d'identité et les transforme en instruments de manipulation à des fins politiques". Ils s'opposent à la création "d'une image qui dresse les uns contre les autres les gens de notre pays en tant que groupes culturels inconciliables" et prônent la solidarité comme principe fondamental.

Les personnes à l'initiative du projet soulignent qu'elles ne défendent pas le point de vue d'un parti politique mais sont pour "un dialogue constructif" et contre le "cloisonnement des pensées".

Parmi les artistes présents vendredi figurent des écrivains, des musiciens, des comédiens, dont Pierre Mertens, Daniel Hélin, Arno & Stef Kamil Carlens, Claude Semal, Jaco Van Dormael, Wim Helsen, Tom Lanoye, la fanfare Jaune Toujours, et beaucoup d'autres.



Belga

On attend depuis 50 ans un mouvement flamand contre le nationalisme flamingant. Ca m'a l'air de venir comme les carabiniers d'Offenbach.

DE MORGEN

Le plat pays mais pas le mien
21/01/11, 08u48

Maaike Neuville, Marijke Pinoy e.a. keren zich tegen nationalisme en spreken zich uit voor solidariteit 'Niet in onze naam'. Onder deze titel geven vanavond in de Brusselse KVS kunstenaars en coryfeeën uit het noorden en het zuiden van het land, tegen het bekrompen nationalisme en de splitsingsrage in, stem aan hun bezorgdheid over de politieke stilstand.

*

Is het geen tijd om aan de noodrem te trekken en te vragen naar een conducteur met realiteitszin?

Maaike Neuville

Etnocentrische hersenschimmen. In het Duits klinkt dat pas echt als een hallucinatie: ethnozentristischen Phantasmen. Het dictum staat in het gerenommeerde German Foreign Policy van 14 januari: "Het Vlaams-nationalisme probeert met etnocentrische fantasmen zijn afscheuringsintriges (Sezessionsumtriebe) een basis te geven. Maar daadwerkelijk gaat het om het economische." Onder de titel 'Ein neuer Satellitenstaat' illustreert German Foreign Policy uitvoerig dat Duitse grootconcerns volop speculeren over een snel einde van het land om daarna Vlaanderen naar hun hand te zetten.

Zes maanden onderhandelingen, drie nota's. En intussen zakt het politieke milieu van ons landje almaar dieper in een impasse. De situatie is ernstig maar niet hopeloos. Woensdag riep Bernard Foccroulle, de gewezen directeur van de Brusselse Munt, in Le Soir op de democratie nieuw leven in te blazen. Hoe hij dat ziet? Wel, de democratie is niet een zaak van de politici alleen. Er komt vanzelf een eind aan de solozang van 'wij' tegen 'zij' als we nieuwe platformen van gesprek creëren en het woord geven aan de culturele, academische en sociale wereld, aan de jeugd.

De platformtekst van 'Niet in onze naam' vat de zaken in drie punten samen:

"1. In onze naam propageren de nationalisten een gesloten cultuur die alles herleidt of afmeet aan één aspect: de taal, of je nu man bent of vrouw, jong of oud, arbeider of CEO. Een constructie in functie van een uniformiteit die er niet is.

2. In onze naam forceren zij een splitsing van het land die onze sociale zekerheid in gevaar brengt en de nefaste concurrentie tussen regio's en tussen mensen laat gedijen. Jan met de pet betaalt dan het gelag.

3. In onze naam stevenen zij af op de (verdere) tweedeling van het land: tussen rijk en arm en tussen Vlaams en niet-Vlaams. Dan dreigt een sociale en culturele kaalslag, de jungle van ieder voor zich. Dan wordt het eng en guur in ons land. Een regel uit de gedichten die Dimitri Verhulst voor de gelegenheid schreef vat een en ander goed samen (zie elders in deze krant): 'Le plat pays. Mais pas le mien'. Wij laten luid en duidelijk horen: niet in onze naam!"

Het lijkt wel alsof het voorjaar vroeg uitbreekt, nu de mensen hun lot in eigen hand beginnen te nemen: in de KVS vandaag en zondag in de straten van Brussel, de stad die zozeer het laboratorium kan zijn voor de samenleving van de toekomst. De Franstalige auteur Amélie Nothomb schreef vannacht aan 'Niet in onze naam': "Het nationalisme is een kanker, in het noorden zowel als in het zuiden. De solidariteit en het multiculturalisme zijn de pijlers voor onze toekomst. Het is bemoedigend dat de artistieke milieus van ons land daar zo diep van overtuigd zijn."

Getekend: Het ploegje/de familie die het feest van 'Niet in onze naam' in de KVS organiseert en iedereen uitnodigt: Lieve Franssen, Marijke Pinoy, Maaike Neuville, Dirk Tuypens, Lebuïn D'Haese en Vital Schraenen.

Waar wij voor staan? Heeft u een leven de tijd, dan leg ik het uit. Tijd heeft iedereen te kort en dus moet alles snel gaan. Quotes moeten duidelijk zijn en to the point. Politieke standpunten moeten begrijpelijk en te slikken zijn tussen wortel en spruit door. En toch is tijd het enige wat we hebben. Laat ons 700 woorden de tijd nemen.

Gisteren stapte ik in Brussel-Centraal van de trein. Er hing rook in het station. Even bekroop mij de gedachte: wat als dit betekent dat er brand is, dan zijn we verloren. Toen zag ik de conductrice. Zij toonde niet het minste teken van ongerustheid. Dat stelde mij gerust. Zij zal het wel weten, het is haar job. Zolang zij rustig blijft, is er niets aan de hand. Misschien is het een illusie - want uiteindelijk klooit iedereen maar wat, de ene verstopt dat al beter dan de andere - maar het is een belangrijk gevoel: je door bekwame mensen omringd weten. Een regisseur, een trainer, een leraar, een minister: zij dienen vertrouwen te schenken, de ploeg te leiden. Als er wél brand was geweest, had die conductrice met het grappige hoedje haar taak moeten volbrengen. Ze had me veilig naar een of andere wonderuitgang moeten leiden of me tot mijn laatste adem blijven bijstaan.

Als ik even mag, België-in-spreidstand, er spelen zich hier twee scenario's tegelijk af: bovengronds woedt een immense financiële brand, die groter en groter wordt. Wat doen onze conducteurs in Brussel-Centraal? Geen enkel teken van ongerustheid uitstralen en ondertussen de passagiers laten stikken. Ondergronds liggen tegelijk enkele asjes te smeulen omdat enkele knorrende conducteurs in een dispuut over, onder andere, drie letters of zoiets, hun peukje hebben laten vallen en niemand wil dat oprapen. Ze rukken zich de haren uit het hoofd, trekken hun hoofd er per ongeluk ook mee af en veranderen in kippen. Als u dat zou zien, nietsvermoedende passagier in Brussel-Centraal, zou u zich nog goed omringd voelen?

Is het geen tijd om aan de noodrem te trekken en te vragen naar een conducteur met realiteitszin? Een conducteur die even samen met zijn medeconducteurs bovengronds gaat kijken wat daar precies aan de hand is? En de passagiers daar eerlijk verslag van uitbrengt?

Zo. Een vergelijking. Dat is één ding. Een ander ding nu. Het zijn geweldig interessante tijden. Niets heeft ooit niets met iets anders te maken. De natuur, de economie, de mondiale machtsverhoudingen: alles wankelt, we ondervinden daar nu ook meer de directe gevolgen van. Wat doen we? We plooien ons terug op onszelf. Krampachtig houden we vast aan wat we hebben. O wee als die daar, die luie, profiterende, werkloze schim daar, ons bezit komt afpakken. Want dat komt die doen, dat heeft de conducteur duidelijk gezegd. En de conducteur heeft ook gezegd dat we onze eigen taal en verleden het allerbelangrijkst moeten vinden. We zullen hem maar gelijk geven, dan blijft die vieze schim misschien daar.

Wat een geweldige tijden. Ons collectief over te kunnen geven aan de onzekerheid, aan het niet-weten. Zoals de maker van een schilderij niet weet wat het uiteindelijk zal worden wanneer hij eraan begint. Hij stelt zich vooral kwetsbaar op. Door zijn niet-weten. Door zijn vertrouwen in zichzelf en in de ander. En dat is wat vanavond zal zijn: een open deur, een omarming van veelheid, een onzeker begin, maar met moed en daadkracht ingezet. Een verzameling eigen onafhankelijke stemmen, zonder politieke of verborgen agenda, maar met politieke stellingname. Dat is moeilijk in één zin te vatten. Jammer, want er is zo weinig tijd, hé, meneer de conducteur.

Maaike Neuville

Succès de foule au KVS contre le "nationalisme borné"

22.01.11 - 11:19
Le public a répondu en masse à l'appel des organisateurs de "La solidarité grandit une culture", événement réunissant des dizaines d'artistes francophones et néerlandophones pour dire non au "nationalisme borné", vendredi au Théâtre Royal Flamand (KVS) à Bruxelles.

Les 700 fauteuils ayant trouvé rapidement preneurs, il y avait des gens debout à tous les balcons du KVS, derrière les places assises. Les artistes étaient, eux, assis autour de tables installées à l'arrière de la scène, attendant leur tour pour chanter une ou deux chansons, réciter un texte, etc. Le public était constitué d'adultes jeunes et moins jeunes, francophones ou néerlandophones comme les artistes.

Aucun calicot n'était arboré, l'ambiance étant bon enfant et le public applaudissant volontiers les diverses performances, allant de la chanson populaire au discours plus intellectuel. Après la soirée, une "after party" rythmée par la fanfare Jaune Toujours était au programme.

Belga

rtbfinfo.be