Het zieke "Vlaanderen"

Bericht van de VVO:

VVO : Het zieke Vlaanderen, moet zoals België herstructeren

(14/04/2009) Onlangs nog heeft het VVO gepleit voor een herstructurering van het Vlaams niveau, ondermeer door een betere afbakening van de bevoegdheden tussen Gewest/Gemeenschap, provincie en gemeente. Nu heeft Mevr. M. Vanderpoorten, voorzitter van het Vlaams Parlement, eveneens gepleit voor een interne Vlaamse herstructurering.

Minder parlementsleden ?

Ze meent dat het Vlaams Parlement het wel zou kunnen rooien met minder leden, alhoewel ze zegt daar niet van wakker te liggen. Het VVO is, in het vooruitzicht van de overdracht van de meeste bevoegdheden naar de Gemeenschappen/Gewesten, niet akkoord met een vermindering van het aantal leden van het Vlaams Parlement. Wel met de afschaffing van de Senaat en een vermindering van het aantal leden van de Kamer of, beter nog, eveneens de afschaffing ervan.

Gebrek aan imago ...

... verwijt men het Vlaams Parlement. Dat komt vooral omdat de meest controversiële onderwerpen nog steeds tot de federale bevoegdheid behoren. Maar ook, en dat geldt voor alle parlementen, omdat de parlementen weinig in de pap te brokken hebben. Het zijn de partijen en hun weinig democratische bestuursorganen die de beslissingen nemen. En dat heeft tot gevolg dat de parlementsleden van de meerderheid alleen maar één ding mogen doen : op donderdagnamiddag op de groene knop drukken.

Dat geldt nog meer voor het Vlaams Parlement omdat daar de drie traditionele partijen verenigd zijn in een regeringscoalitie en omdat daar bovenop de grootste oppositiepartij zoveel als mogelijk uit het debat wordt uitgesloten.

De Minister-president rechtstreeks verkiezen ...

... was evenwel het belangrijkste in het nieuwste voorstel van Mevr. Vanderpoorten. Dat is blijkbaar afgekeken van de VSA en van Frankrijk. Zulke verkiezingen wekken meer belangstelling op bij de kiezer en bevorderen dus het democratisch gehalte van het politieke bedrijf.

Ook wenst ze eigenlijk dat hetzelfde zou gelden voor de burgemeesters. De concentratie van de politieke partijen in twee blokken kan in zulk stelsel echter problemen veroorzaken. Men kent de beproevingen in Frankrijk waar zich tweemaal een “cohabitation” heeft voorgedaan, wanneer de kiezer een president en een parlement verkozen, die mekaars politieke vijanden waren.


In Frankrijk wordt een versnippering tegengegaan door een kiesstelsel dat, alhoewel daar telkens twee stembeurten voor nodig zijn, slechts één gekozene per kiesdistrict voorziet. Maar zo democratisch is dit stelsel ook weer niet, want het heeft tot gevolg dat de kleine partijen worden uitgeschakeld en de keuze van de kiezer dus wordt beperkt.

In het federale België zou die rechtstreekse verkiezing van de Minister-president van de deelstaten het zwaartepunt van het politieke bedrijf wel bij deze deelstaten leggen.

Maar netelige onderwerpen worden ontweken.

Een consensus over een grondige hervorming van de het provinciale en van het gemeentelijk niveau kon vijf jaar geleden, voor de laatste verkiezing van het Vlaams Parlement niet worden verwezenlijkt en ook tijdens deze legislatuur werd geen vooruitgang geboekt.

Zo stelt het VVO een democratisering voor van het provinciale niveau door de verkiezing van de gouverneur en de democratisering van het gemeentelijk niveau door de afschaffing van de intercommunales, daar de kiezer geen zicht heeft op het beheer ervan.

Het VVO verwondert er zich over dat het Vlaams Parlement geen grondig debat voert over de onderwijshervormingen. Zo loopt het stelsel van de inschrijvingen toch wel bijzonder de spuigaten uit. Zelfs de Franse Gemeenschap schaft haar decreet over de “mixité” af. Het belang van een kwalitatief zo hoog mogelijk onderwijsniveau voor de toekomst van onze Gemeenschap kan niet worden overschat. Maar is het onderwijs wel gericht op een kwalitatief zo hoog mogelijk opkrikken van het kind ? Of is het gericht op een nivellering naar beneden toe ? Dat is toch wel een grondig en hevig debat waard ?

Het unitaristische, ja zelfs centralistische Vlaamse gewest. Wie had dat ooit kunnen denken?

Elke bevoegdheid moet op het juiste niveau terecht komen. Het kan best dat bepaalde bevoegdheden beter naar de steden gaan... Hierover zal nog sereen (wat een verschil met het Belgische niveau) gediscussieerd worden en men zal wel tot de juiste conclusies komen.

Eén ding is echter zeker: het Belgische niveau kan best geen bevoegdheden meer hebben. Heterogeniteitskost is veel te groot.

Nog een kleine opmerking: toen die Bretoen van de Europese Raad (niet EU) enkele maanden terug de Vlaamse regering veroordeelde, ging dat om het feit dat hij niet begreep dat een minister zich mocht moeien met het aanstellen van burgemeesters. Omdat in zijn eigen Bretagne steden en dorpen veel meer zelfbeschikking hebben dan hier.

tiboo wrote:

Elke bevoegdheid moet op het juiste niveau terecht komen. Het kan best dat bepaalde bevoegdheden beter naar de steden gaan... Hierover zal nog sereen (wat een verschil met het Belgische niveau) gediscussieerd worden en men zal wel tot de juiste conclusies komen.

Eén ding is echter zeker: het Belgische niveau kan best geen bevoegdheden meer hebben. Heterogeniteitskost is veel te groot.

Nog een kleine opmerking: toen die Bretoen van de Europese Raad (niet EU) enkele maanden terug de Vlaamse regering veroordeelde, ging dat om het feit dat hij niet begreep dat een minister zich mocht moeien met het aanstellen van burgemeesters. Omdat in zijn eigen Bretagne steden en dorpen veel meer zelfbeschikking hebben dan hier.

Het - criminele - Vlaamse/Waalse/... niveau moet gewoon afgeschaft worden, al de rest is zever.

En daar was de BUB weer met een karrevracht sterke argumentatie.

tiboo wrote:

En daar was de BUB weer met een karrevracht sterke argumentatie.

Staten ontstaan niet door "argumenten", daarom dat Vlaanderen nu - zogezegd - al sedert 1917 met "argumenten" onafhankelijk wordt en een échte natiestaat - zoals België - gewoon zijn onafhankelijkheid neemt.

U bazelt.

Dat Vlaanderen haar onafhankelijkheid via democratische weg (= argumentatie) probeert te halen (en niet via een oorlog zoals België), vind ik een goede zaak. Of heeft u liever dat wij ook onze onafhankelijkheid 'nemen' (= oorlog beginnen). Ik wist niet dat u zo oorlogsgezind was.
Uw laatste zin is zo mogelijk nog verhelderender dan uw vorige post.

Volgens mij dient een forum om meningen met elkaar uit te wisselen en te discussiëren. Mij lijkt de ideale manier om dit te doen via argumenten. Anders bekomt men een dovemansgesprek. Ik zou ook kunnen zeggen dat u tot een 'criminele organisatie' behoort en dat 'al de rest zever is'...
Ik vind het dan ook hilarisch dat u in één enkele zin (uw enige zin) -een leuze nota bene- 'crimineel' én 'al de rest is zever' kan verenigen. En dat dit alles niet wordt aangevuld met een pietluttig rationeel iets, maakt het nog schrijnender.

kyrios wrote:

België kwam er na een revolutie niet als gevolg van een oorlog.

La révolution par les armes, c'est la guerre. La Belgique est donc issue d'une guerre. Punt aan de lijn.

Jean de Nivelles wrote:

La révolution par les armes, c'est la guerre. La Belgique est donc issue d'une guerre. Punt aan de lijn.

On peut effectivement jouer sur les mots et palabrer sur l'éventuelle différence entre une "révolution" et une "guerre", mais cette discussion est accessoire dans la mesure où nous parlons de faits d'il y a plus de 150 ans. Nous avons l'habitude - et c'est humain - d'analyser l'Histoire à la lumière de notre présent (révisionnisme historique) alors qu'il ne faut pas oublier que l'Histoire et l'Humanité évoluent et que ce qui était acceptable il y a autant d'années peut devenir inacceptable et vice versa.

En 1830, il était acceptable de se révolter et d'expulser l'occupant manu militari, ou de fonder un Etat en conquérant d'autres. La Belgique ne déroge pas à cette règle, à l'instar de la Grèce, de l'Allemagne et de l'Italie. La Hollande a également obtenu son indépendance à travers la lutte armée, tout comme les Etats-Unis ou les Etats sud-américains.

Quote :

On peut effectivement jouer sur les mots et palabrer sur l'éventuelle différence entre une "révolution" et une "guerre", mais cette discussion est accessoire dans la mesure où nous parlons de faits d'il y a plus de 150 ans. Nous avons l'habitude - et c'est humain - d'analyser l'Histoire à la lumière de notre présent (révisionnisme historique) alors qu'il ne faut pas oublier que l'Histoire et l'Humanité évoluent et que ce qui était acceptable il y a autant d'années peut devenir inacceptable et vice versa.

En 1830, il était acceptable de se révolter et d'expulser l'occupant manu militari, ou de fonder un Etat en conquérant d'autres. La Belgique ne déroge pas à cette règle, à l'instar de la Grèce, de l'Allemagne et de l'Italie. La Hollande a également obtenu son indépendance à travers la lutte armée, tout comme les Etats-Unis ou les Etats sud-américains.

U heeft volkomen gelijk.

Mijn reactie was echter op Kyrios gericht: hij zei dat Vlaanderen haar onafhankelijkheid maar moest 'nemen' ipv het proberen te doen ahv argumenten. Mijn reactie hierop was dat de Vlaamse beweging via democratische weg haar doel probeert te realiseren, iets waar ik fier op ben (en volgens mij terecht, u mag mij tegenspreken).

Quote :

Ik wil hierbij gewoon nog even opmerken dat alle revoluties voortkomen uit de maag.
Het separatisme zoals we dat vandaag kennen en de partijen die daarop teren doen dit vooral uit egoïstische overwegingen.

Uw 'opmerking' gaat volledig in tegen wat Diogène gezegd heeft. Hij zei dat België van 1830 dateert en dat de tijden veranderd zijn. U begint wederom over die revolutie. Als er één ding niet veranderd is in die 180 jaar, is het dat revolutie nog altijd gepaard gaat met geweld.

Die egoïstische redenen die u vermeldt zijn uw persoonlijke mening, u moet die niet als feiten proberen af te schilderen. Intellectueel oneerlijk noemt men zoiets in discussiestijl.

Diogène wrote:

En 1830, il était acceptable de se révolter et d'expulser l'occupant manu militari, ou de fonder un Etat en conquérant d'autres.

Ceci n'a pas changé mais s'est étendu à d'autres sphères: Inde, Afghanistan, Koweït, Irak, Kurdistan, Liban, Israël, Palestine, Mozambique, Angola, Soudan, Érythrée, Corée, Vietnam, Ceylan, Congo, Rwanda, Timor, ... même les Malouines. La liste des situations similaires à ce que nous avons vécu en Belgique est interminable. Avec la différence que dans bien des cas nous sommes les occupants.

tiboo wrote:

U bazelt.

Dat Vlaanderen haar onafhankelijkheid via democratische weg (= argumentatie) probeert te halen (en niet via een oorlog zoals België), vind ik een goede zaak. Of heeft u liever dat wij ook onze onafhankelijkheid 'nemen' (= oorlog beginnen). Ik wist niet dat u zo oorlogsgezind was.
Uw laatste zin is zo mogelijk nog verhelderender dan uw vorige post.

Volgens mij dient een forum om meningen met elkaar uit te wisselen en te discussiëren. Mij lijkt de ideale manier om dit te doen via argumenten. Anders bekomt men een dovemansgesprek. Ik zou ook kunnen zeggen dat u tot een 'criminele organisatie' behoort en dat 'al de rest zever is'...
Ik vind het dan ook hilarisch dat u in één enkele zin (uw enige zin) -een leuze nota bene- 'crimineel' én 'al de rest is zever' kan verenigen. En dat dit alles niet wordt aangevuld met een pietluttig rationeel iets, maakt het nog schrijnender.

Nationalisme is een politieke theorie, die - onder andere - de congruentie van taal- en staatsgrenzen propageert. De Vlaamse Beweging doet dit. Vlaanderen moet onafhankelijk worden, omdat de Vlamingen - zogezegd - een volk, een natie e.d.m. zouden zijn. Al de rest zijn "argumenten" pour les besoins de la cause.

Of wat zou je zeggen als er in het Waals gewest enkel Nederlandstaligen zouden wonen? Zou je dan nog een reden tot afscheiding zien in de transfers?

Jean de Nivelles wrote:

kyrios wrote:

België kwam er na een revolutie niet als gevolg van een oorlog.

La révolution par les armes, c'est la guerre. La Belgique est donc issue d'une guerre. Punt aan de lijn.

Et non d'une décision du Congrès de Vienne comme le prétendent vos amis attachistes, pas très au courant comme d'habitude.